Artikeldatabank

De Streek-GR Groene Gordel leidt je in een lus door de Groene Rand rond Brussel. De stad is nooit ver weg en toch is het volop genieten van rust en natuur, gevarieerde landschappen, verrassende monumenten en tradities.

Vers van de pers: de topogids van de GR 122. Dit internationale pad start net over de grens in het Nederlandse Hulst en doorkruist de hele provincie Oost-Vlaanderen. Langs de polders en de bloemenstreek, door de Scheldevallei en uiteindelijk de Zwalmstreek en de Vlaamse Ardennen. Nieuw aan deze gids zijn acht extra luswandelingen.

Een ‘stadswandeling’ via GR-paden stond al even op mijn bucketlist. Zou het een monotone aaneenschakeling van grauwe betonbanen en mistroostige gebouwen worden? Of zou een bruisende metropool als Brussel zijn mooiste geheimen tonen?

Is het mogelijk om van thuis uit een hele GR in aparte dagtochten te wandelen zonder gebruik te maken van een auto? De vraag stellen is ze beantwoorden. Het dichtst bij mijn thuisbasis passeert de GR 122. Het startpunt van deze GR ligt in Hulst, het eindpunt in Kluisbergen. Tussen nieuwjaar en half maart – winter én lente – wil ik het volledige traject afwerken.

Een treinstapper van meer dan twintig kilometer zonder pretpark onderweg? Paden vol zand maar geen strand? Zo’n onderneming kan ik aan twee tienermeiden niet verkopen. Maar een wijnton redt mijn project.

Lang voor de operatie vaccinatie volop in gang zou schieten had ik mijn spuitje al gehad. De formule was eenvoudig: GR 128 + GR 126. In gewone mensentaal: een wandeling van thuis in Gent naar Brussel. Een heerlijke symfonie met talloze verhaallijnen langsheen stadspleinen, bossen en glibberige dijken.

Aan de blootgelegde bron van de Semois kijkt een oud Romeins beeld me aan. Zichzelf lavend aan het water wacht hij geduldig af welke richting ik kies. Linksaf start de populaire GR 16 die de loop van de Semois volgt, rechtdoor de minder belopen GR 15 richting Monschau. Ik beloof voor de GR 16 op een later moment terug te komen, geef de versteende Romein een knipoog en vertrek rechtdoor.

Van Leuven tot Aarschot twee etappes van de deels vernieuwde Streek-GR Hageland verkennen, dat is het plan. Een pittig plan, want de streek blijkt meer te glooien dan gedacht.

In 2009 was het gedaan met mijn lief. Ik wilde alleen op pad om mijn hoofd leeg te maken en mijn verdriet een plaats te geven. Mijn papa raadde me GR aan. Ik ging naar de bib, vond de topogids van de GR 128 en wandelde van Sint-Truiden naar Tongeren. Ik werd verliefd zoals alleen een meisje van 19 verliefd kan worden en wist toen al dat er nog veel meer wandelingen zouden komen.

Ondanks zijn klinkende naam Amsterdam-Parijs heeft de GR 12 geen unieke levenswandel. In Nederland deelt hij identieke genen met het Floris V-pad en in Frankrijk leidt hij regelmatig een dubbelleven met andere GR-zusjes. Enkel in België krijgt de GR 12 een volwaardig eigen tracé.

Zoals een rivier in het veranderende landschap een nieuwe bedding zoekt, zo heeft ook de GR 128 zich hier en daar een andere weg gebaand. Hij doet daarbij nieuwe ontdekkingen, zoals Hill 62, Princess Patricia Connaught’s Monument of de Damvallei. Maar de nieuwe GR moet ook gastheer zijn voor wie het verschil niet ziet tussen schietgaten en gotische ramen.

Wie is toch die weinig gekende, naburige provincie? Onbekend is onbemind, maar GRP 123, de Ronde van West-Henegouwen, wordt mijn gids. Ik ontdek een streek van stille waters, heksen en dino’s, industriële archeologie en warme mensen. René Magritte en Hercule Poirot zijn er geboren en de treinen rijden stipt!

Met een verlengd weekend voor de boeg was het snel duidelijk, we zouden nog even de natuur intrekken. Het eerste plan was de Maasduinen, maar natuurlijk gingen we voor een ander plan: een tripje met de tent door de vallei van de Ninglinspo.

Reynaert de Vos himself stapte voor de gelegenheid de vernieuwde Streek-GR Waas- en Reynaertland van Lokeren naar Hulst en wij hadden de eer hem een paar vragen te stellen. Reynaert, intussen niet meer van de jongsten, geniet van de aandacht die hem te beurt valt en probeert ons van zijn onschuld te overtuigen. We kunnen de lezer niet garanderen dat zijn verhaal 100 % waarheidsgetrouw is. Een vos verliest zijn haren, maar niet zijn streken.

Met het Sentier du Nord in het GH Luxemburg en het nieuwe traject langs de Westelijke Ourthe verkennen we de laatste 130 km van GR 57. Zijn het zomaar losse verlengingen? Of zijn het volwaardige onderdelen van een van de populairste GR-paden van Wallonië?

Twee dagen stappen op GR 5 voelt altijd als een beetje vakantie. Een zonnige zaterdag in mei stappen we van de abdij van Herkenrode tot Bokrijk om dan via de stadsvariante onze overnachtingsplek in Hasselt te bereiken. Op zondag stappen we van Bokrijk naar Zutendaal.

Mijn kinderen wandelen niet echt graag, maar de jongste van 9 ging volledig overstag toen ik haar een micro-avontuur in de vrije natuur voorstelde. Niet te ver en met hier en daar een verrassing of een opdracht. Als klap op de vuurpijl gingen ook de neefjes mee.

Vijftig jaar geleden loste ons land zijn greep op Belgisch Congo en werd het land onafhankelijk. In en rond onze hoofdstad vind je nog vele sporen uit die koloniale periode. Tom Langmans ging langs Brusselse GR-paden op speurtocht naar ons Congolees erfgoed.

Met het GR 5A pad is de kans groot dat we onze 70 km lange zandbak voortaan met andere ogen gaan bekijken. Zon hoeft voor ons zelfs niet, als er maar een stevige bries staat om het drukke massatoerisme helemaal weg te blazen. Extraatjes zoals een bio-peeling, een jodiumshot en een mooi bruin of rozig blozend tintje krijgen we er gratis bij.

In de stille Kempen, op de purperen hei, staat een eenzaam huisje met een berk erbij. De bekende woorden van Eugeen de Ridder dateren uit een ver verleden. Zouden de Kempen vandaag nog zo stil zijn? Geen betere manier om dat te ontdekken dan op de vernieuwde Streek-GR Kempen.

De Salm is zeker niet de meest spectaculaire Ardennenrivier, maar wat het kabbelende water in de loop der tijden van de streek gemaakt heeft, behoort tot het betere Belgische landschapswerk. Met drie stationnetjes op spoorlijn 42 en twee dagwandelingen op GR 571 kan je de Salmvallei makkelijk zelf ontdekken.

Uit nostalgie keek ik ernaar uit om nog eens in de buurt van het meer van Robertville te gaan wandelen. Een mooie streek waar ik jaren terug als Chirojongen in de Warche speelde. Dit keer is het aan Louis, onze zoon van 13 maanden, om in het water te spelen.

De Noorderkempen zijn een populair wandelgebied, zeker als de zandige paden er droog bijliggen. Met de hulp van buslijn 450 stappen we twee etappes op de Streek-GR Kempen.

Twee speeltuinen voor de deur én een heus sprookjesbos in de achtertuin: jeugdherberg Boswachtershuis weet zijn jongste logées te verwennen. Voeg daarbij enkele imposante kastelen, majestueuze abdijen en uitgestrekte natuurgebieden en je hebt de ideale ingrediënten voor een geslaagde wandeltweedaagse met het gezin.