Artikeldatabank

Bij mooi weer is het aan zee vaak een drukte van jewelste. Maar na het grote zomerverlof valt de Belgische kust in een diepe winterslaap. Terrasjes sluiten, strandhuisjes en pop-up bars worden afgebroken. De zee, de wind en het zand krijgen vrij spel. Het ideale seizoen voor een stevige natuurwandeling.

Waar de mens al eeuwen vecht tegen water, waar kreken en geulen littekens zijn van oorlogsmanoeuvres, waar kerktorens boven het vlakke polderlandschap uitsteken en Reynaert de Vos de streek onveilig maakte, daar is het Land van Hulst. De dorpen zijn er een zakdoek groot en men spreekt een Zeeuws dialect met Vlaamse tongval. Welkom in het Land van de Grenslanders.

De reusachtige rotsblokken, smalle rotsspleten en diepe kloven die het NatuurWandelPark delux zo kenmerken bevonden zich 190 miljoen jaren geleden op de zeebodem. Net daarom vormt dit fascinerende zandsteenlandschap vandaag zo’n weergaloos wandelgebied.

Met een verlengd weekend voor de boeg was het snel duidelijk, we zouden nog even de natuur intrekken. Het eerste plan was de Maasduinen, maar natuurlijk gingen we voor een ander plan: een tripje met de tent door de vallei van de Ninglinspo.

Op de drie kilometer lange dijk langs de Handzamevaart op weg naar Diksmuide kan ik het treurende ouderpaar op het Duitse kerkhof in Vladslo niet uit mijn hoofd zetten. En het ene beeld roept het andere op. Tijd om de film terug te spoelen.

De Calestienne is een smalle strook kalksteenrotsen die zich uitstrekt vanuit Frankrijk over Chimay, Couvin en Givet tot ‘grottengemeenten’ Han-sur-Lesse en Remouchamps. De strook ontstond zo’n 400 miljoen jaar geleden toen onze contreien onder de zeespiegel lagen. De heuvels of ‘tiennes’ zijn overblijvende koraalriffen. Met wat geluk vind je er nog fossielen op je wandelpad.

Soms is er niet meer nodig dan een waterig herfstzonnetje, een gat in je agenda en een snelle zoektocht op de telefoon om een fijne namiddag te wandelen. Het overkwam ons onlangs in het Waasland, waar we zonder veel plannen en voorbereiding de Liniewegel wandelden, goed voor 10 km natuur.

In de jaren 80 was het gebruikelijk om met kleine kinderen naar zee te gaan. Avontuurlijke vakanties voor gezinnen bestonden haast niet. Tenzij je zelf op zoek ging.

“Het ideale geschenk om jezelf of je beste wandelmaatje eens goed te verwennen!” Met die slogan prijst Grote Routepaden zijn meerdaagse wandelarrangementen aan. Men belooft dat je zorgeloos op pad gaat, samen met kant- en klare beschrijvingen, een warm onthaal en lekker eten van de hotelier. Ik neem de proef op de som en na drie dagen Zwalm en Vlaamse Ardennen besluit ik dat GR zijn belofte meer dan waar maakt.

GR 126 passeert mijn voordeur en ik heb zowel op de elektriciteitspaal links als rechts van mijn oprit een wit-rode markering aangebracht. Totaal overbodig, maar als ik ’s ochtends met de fiets naar het werk vertrek, krijg ik een knipoog van GR. Altijd een leuk begin van de werkdag…

Met het Sentier du Nord in het GH Luxemburg en het nieuwe traject langs de Westelijke Ourthe verkennen we de laatste 130 km van GR 57. Zijn het zomaar losse verlengingen? Of zijn het volwaardige onderdelen van een van de populairste GR-paden van Wallonië?

Echte Ardense bossen met imposante uitzichten, dat is wat de brochure ons beloofd heeft. We kiezen twee wandelingen van 10 kilometer, vertrekkende aan het kerkje van Saint-Jacques. De Promenade des Anes zoekt de hoogtes, bossen en beekjes op richting zuidwesten. De Promenade des Hottlis trekt naar het noordoosten, naar uitzichten op de vallei van de Salm en Trois-Ponts.

Start van deze dagwandeling in de Limburgse Kempen is het Cultureel Centrum van Lanaken. De GR 561 brengt je al snel de bebouwde kom uit bij kasteel Pietersheim, één van de toegangspoorten van het Nationaal Park Hoge Kempen. Langs de ruïnes van het vroegere kasteel, die nu tot bezoekerscentrum worden gerestaureerd, ga je het domein Pietersheim in. Je passeert de kinderboerderij en de speeltuin en stapt dan het Nationaal Park Hoge Kempen binnen op een vlonderpad.

Start van deze wandellus is het vroegere treinstationnetje van Aubel.

Na de provincies Luik, Namen en Luxemburg was het de beurt aan de provincie Henegouwen. Bij onze Waalse collega’s van GR-Sentiers verscheen de volledig nieuwe topogids `Randonnées en boucle. dans la province de Hainaut – 15 randos découvertes’.

De GR 5A volgt in Brugge een prachtig groen traject langs de Vesten, aan de binnenkant van de oostelijke ring rond de stad. Sinds kort is er echter een nieuwe variant, dwars door de binnenstad, 4,2 km lang. Ideaal voor een mooie kringwandeling op zondagmiddag.

Deze tocht door de heuvels van Nederlands Limburg voert door een landschap van akkers en velden, afgewisseld met mooie bossen. De huizen in de dorpjes zijn dikwijls gebouwd in typische vakwerkbouw.

Ik was nog geen week oud toen mama en papa me meenamen om langs rood-witte streepjes te gaan wandelen. Hoe ik dat klaarspeelde? Simpel, ik werd dicht op de buik gedragen, lekker veilig en geborgen in een draagdoek.

Na een succesvolle eerste editie in 2009 krijgt de culinaire Goudzoekers Fietsroute een vervolg in 2010. Het is heerlijk fietsen langs de Molse kanalen, meren en bossen.

De abdij Achelse Kluis ligt pal op de Belgisch–Nederlandse grens, een perfecte plaats dus om een grenswandeling te starten. De GR 561 is hierbij voor een deel je wit/rode leidraad.

Het Ferschweiler-plateau ligt in de zuidelijke Eifel, tussen de Sauer en de Prüm. Rond dit plateau loopt wandelroute A door bosgebieden en langs spectaculaire rotsformaties. Je komt niet door dorpen, wel in de buurt ervan. De paden zijn lichtlopend met soms korte venijnige hellingen.

Deze wandeltip brengt je langs de oevers van de Dender naar enkele gezellige Vlaamse dorpjes, waar de tijd lijkt stil te staan. Als apotheose breng je optioneel een bezoekje aan de prachtige stadskern van Dendermonde.

Niet alleen fietsers maar ook wandelaars kunnen in de streek van Schengen makkelijk in één dag drie landen bezoeken. In de omgeving van het drielandenpunt zijn talloze aantrekkelijke lokale wandelroutes bewegwijzerd. Wij kozen voor een combinatie van twee van die lokale routes en dat leverde een leuke dagtocht op.

Sneeuwschoenwandelen is een ware opmars bezig. De tijd dat enkel toerskiërs het winterse (hoog)gebergte opzochten, is voorbij. Ook met ‘raquettes’ kan je sportieve bergtochten ondernemen. Maar in elk berggebied met voldoende sneeuw dreigt ook het ‘witte gevaar’. Dus niet enkel in de Alpen en de Pyreneeën, maar ook in middengebergtes zoals de Vogezen, het Centraal Massief, de Schotse Hooglanden of bergachtige streken in Scandinavië.

In Nederland aangekomen begint de Rijn zich meteen te vertakken in een brede delta. De eerste zijrivier die zich afsplitst is de Waal. Aan weerszijden van deze rivier liggen uiterwaarden die bij extreem hoog water en in de winter onder water mogen lopen.

Iets ten zuidwesten van Charleroi verkennen we een deel van de Sambervallei om dan door te steken naar de vallei van de Eau D’Heure. Dit is een heerlijke, soms wat pittige natuurwandeling, doorspekt met een flinke scheut cultuur. Voor elk wat wils.

Ten noorden van Maastricht ligt tussen Bunde en Elsloo op de oostelijke helling van de Maasvallei een langgerekt hellingbos. Door de grote hoogteverschillen is het nooit ontgonnen. Opvallend zijn de vele bronbeekjes. In de lente geuren hier daslook en bosanemoon, in de herfst paddenstoelen.

Met Luik sluiten we onze lange treinreis door de 10 Belgische provincies af. Overal vonden we twee of meer stations langs een GR- traject. Er waren makkelijke en moeilijke tochten bij, en overal viel wel wat nieuws te ontdekken. Kortom, trein en GR, het is een praktische, milieu- en portemonneevriendelijke combinatie. Als hekkensluiter kiezen we voor een prachtig maar soms ook kuitenbijtend stukje GR 573 door de vallei van de Vesder. Aan stations hier geen gebrek.

De Nederlandse Spoorwegen en Wandelnet ontwikkelden een serie wandeltochten van station naar station, geënt op LAW-paden. De wandeling Lange Duinen voert vrijwel volledig onverhard door een schitterend landschap van landduinen, bossen en heidevelden.

Openbaar vervoer is niet alleen trein, maar ook bus en tram. In deze nieuwe reeks wandeltips door de 10 Belgische provincies brengt de bus ons naar het begin- of eindpunt van een boeiende GR-tocht. Om te beginnen een verrassende tocht vol contrasten.