Artikeldatabank

We zouden deze zomer de Pyreneeën doorkruisen, maar ook wij moesten onze fietsplannen bijsturen omwille van een virusje. Het werd een tocht door het oosten van België met een tipje Nederland. Het klinkt cliché, maar we waren echt verrast door de schoonheid van ons land. En ook wel een beetje door de lastigheidsgraad, al had de warmste week ooit gemeten in België daar ook iets mee te maken.

Bivakzones zijn geen campings maar plekken in natuurgebieden waar je legaal in een trekkerstent mag overnachten. Inmiddels zijn er een 60-tal in België. Ideaal om ons in deze woelige coronatijden in eigen streek en met de garantie op groen en rust te slapen te leggen.

Het Nationaal Park Peak District ligt geprangd tussen Manchester en Sheffield en is naar Britse normen niet zo groot. Ondanks de naam zijn er geen echte bergpieken maar wel heuvels waar eigenaardige zwartgranieten toppen uitsteken. Even zoeken op internet leverde al snel een goede mogelijkheid op om het gebied per fiets te verkennen: de Tour de Peak District.

Ons doel is om in vijf dagen het Belgische traject van de Gravejansroute (LF 51) te fietsen. Bij het vertrek is het even spannend om de trein Tongeren-Antwerpen te halen, maar het lukt. Ligfietsen in de trein en een uurtje later rijden we vrolijk rond in de straten van Antwerpen, klaar voor de echte start.

“Leg u in de zon en laat begaan”. Met dat devies kom je meestal niet ver op een fietstrektocht, maar deze keer is er wel iets mee te doen. We luisterden naar de dichters en reden van Lanaken naar Tongeren en terug, een atypische trektocht.

Devon is het enige Engelse graafschap met twee kusten: in het zuiden het Kanaal en in het noorden het Kanaal van Bristol. Route 27 van het Britse fietsnetwerk verbindt beide met een fietspad van 163 km tussen Plymouth en Ilfracombe. Off we go!