Artikeldatabank

De natuur van de noordse landen heeft een enorme aantrekkingskracht op ons. Meermaals trokken we door Noorwegen, Zweden, Finland of IJsland. Plots zagen we een aanbod dat op ons lijf geschreven was: een heuse trektocht in Zuidwest-Groenland. Op verkenning gaan in een totaal onbekend land, op plekken waar nauwelijks iemand komt, was een uitdaging waar we niet konden aan weerstaan. De verwachtingen werden ruimschoots ingelost. Willem zorgde voor een perfecte reis met een twee dagen durende climax. Het is ons nog nooit overkomen dat we op een rots gingen zitten met een groot gevoel van dankbaarheid. Blij deze weergaloze natuurpracht te mogen overschouwen, opsnuiven, voelen, beleven, leven...

's Morgens vroeg schepen we in op de ferry die ons vanuit Denemarken naar IJsland zal brengen. Een cruise van twee dagen die ons alle tijd geeft om onze reis voor te bereiden en te praten met de andere IJslandvaarders. Buiten, op het bovenste dek, staan drie jacuzzi’s te wachten. Niemand heeft zijn zwembroek mee… maar wij wel! Zalig om in een tobbe heet water bij regen en mist naar de koude zee te kijken.

Een trektocht over het Kanaal stond al langer op mijn verlanglijstje en mijn kameraad Jef had wel oor naar een kort, pittig avontuur. Nog zonder een heldere bestemming voor ogen boekten we vliegtickets naar Manchester. Uiteindelijk kozen we voor Snowdonia, met een specifieke uitdaging in gedachten: alle bergen van Wales hoger dan 3000 feet.

De Hoge Venen, het dak van België, de waterspons die voortdurend haar water loslaat, dat is waar de 155 km lange GR 573 om draait. Overal borrelt, schuimt, stroomt, kabbelt en klatert het bruine veenwater zich een weg door enkele van de mooiste en wildste rivier- en beekvalleien die ons landje rijk is. We doorlopen het volledige traject en gaan wat dieper in op twee etappes.

Na een nachtelijke boottocht en een gratis lift sta ik met veel verwachting aan het station van Ravenglass. Daar mis ik de eerste trein die me naar St-Bees zal brengen. De tweede trein is gecancelled en de derde heeft heel wat vertraging. Pas rond half 5 kan ik van start gaan voor misschien wel het populairste langeafstandspad van Engeland: de Coast to Coast, van de Ierse Zee in het westen naar de Noordzee in het oosten.

Gaelic voor ‘duizendmaal welkom’. Zo voel ik mij ook in Schotland. Een gastvrijheid die wij een beetje hebben verleerd. Maar het landschap geeft de doorslag. Er zijn weinig plaatsen waar je de natuurelementen intenser ervaart dan in de omgeving van de Schotse Lochs, Glens en Bens. Wat ons verstand moeilijk vat, herkent ons lichaam meteen: de eeuwigheid van een berg, de dwingende kracht van de wind, en de rust van het meer.

Wandelliefhebbers associeren Wales spontaan met Snowdonia in het noorden of de Brecon Beacons in het zuiden. Maar ook de vrijwel onbekende regio daartussen is absoluut de moeite waard en kan je ontdekken op de vrijwel onbetreden paden van de Glyndŵr’s Way.

Menorca is, net zoals het vijf maal grotere Mallorca, een geliefde bestemming voor een romantische zonvakantie. Maar ook voor wandelaars heeft het eiland veel te bieden, vooral sinds vorig jaar de historische Camí de Cavalls werd heropend.

Een volgestouwde wagen en een zak vol wandelkaarten. Meer is niet nodig voor enkele weken avontuur in Noorwegen en Zweden samen met onze zoon van zeventien maanden. Met als top of the bill de Lofoten, een uitzonderlijk wandelgebied met bergtoppen die als drakentanden boven de zee uitsteken.

Exact twintig jaar geleden stak Marcel de eerste keer het Kanaal over voor een trektocht. “Ik liep de WoldsWay en herinner me vooral dat het vijf dagen lang prachtig weer was.” Tom pikt meteen in: “Toen ik daar was heeft het vijf dagen pijpenstelen geregend. ”Beknopt verslag van een boeiende namiddag vol anekdotes met één rode draad: een passie voor Britse trails.

Het uitgestrekte Noorwegen biedt eindeloze mogelijkheden voor trektochten in een unieke natuur. Wij doorkruisten Trollheimen, Dovrefjell en Rondane, drie aansluitende gebieden ten zuiden van Trondheim.

Wie de pelgrimsroutes naar Santiago of Rome te klassiek of te druk vindt, heeft in Noorwegen een prachtig alternatief: het Olavspad. Deze uitstekend gemarkeerde route van Oslo naar Trondheim biedt prachtige natuur, veel cultuur en is vooral nog heerlijk rustig.

Finland is een land dat zich makkelijk laat omschrijven: dennen, berken en meren, aangevuld met prachtige panorama’s, goed uitgeruste shelters en een adembenemende natuur. Kortom de perfecte mix voor een wandelavontuur. Wij trokken een weekje door het Koli National Park, een memorabele vakantie met een mix van fysieke inspanningen, lekker eten en heerlijke rust. Het relatief jonge park – opgericht in 1991 – wordt inmiddels door de Finnen als ‘nationaallandschap’ beschouwd. Niet onlogisch, als je zoals wij op een plek als deze belandt, met zicht op het Pielinen-meer.

In zijn onvolprezen boek ‘De Oude Wegen’ schreef Robert Mc Farlaine dat de Ridgeway het oudste langeafstandspad van Engeland is. Hij liep stukken in ‘putteke winter’, met alle modderige gevolgen vandien. Wij trokken er in het vroege voorjaar naartoe, maar die toegeving bleek allerminst voldoende om moddervrij te blijven. Wel integendeel…

Het Nationaal Park Snowdonia in het noordwesten van Wales is een uitgelezen wandelgebied, niet alleen in de zomer maar ook in de winter. Het leverde ons een prachtige trip op, met een gevarieerd pakket aan weersomstandigheden.

Zomerwandelaars kennen Kungsleden als het ‘Koningspad’ van Noord-Zweden, de ideale manier om de pracht van Lapland te ontdekken. Minder bekend is dat je de route van eind februari tot begin mei kan verkennen op ski’s.

Ook Kaat trok in de paasvakantie op wandelreis naar de Serra de Tramuntana. De groep wandelde niet enkel op het drogestenenpad (GR 221), maar ook op de talrijke zijpaden die vaak nog rustiger zijn. Iedereen genoot van de stenen en de bergen, van de kleurrijke vogels en de zee die nooit ver weg was. Of van leuke verrassingen, zoals een glas versgeperst fruitsap in een tuin in de vallei rond Soller. Niet enkel als gelovige pelgrim, maar ook als nietsvermoedende wandelaar bleek Lluc een wonderlijke plek. Geniet even mee.

Het toeristeneiland waar je meer Duits dan Spaans hoort praten, tot zover de reputatie die Mallorca vandaag ‘geniet’. Maar op de wandelpaden van de Serra de Tramuntana, een langgerekte bergketen langs de noordwestkust, kom je die zonnekloppers niet tegen.

Pelgrimsroutes in Scandinavië winnen langzaam maar zeker aan populariteit. De St. Olavsleden loopt van de Zweedse oostkust naar Trondheim in Noorwegen. Een 580 km lange tocht over het idyllische Zweedse platteland naar het Scandinavische hoogland en via de Noorse bergen naar de Atlantische Oceaan.

In reisgidsen wordt Arran steevast omschreven als ‘Schotland in miniatuur’. Het eiland wordt doorsneden door de Highland Boundary Fault, wat ruig gebergte oplevert in het noorden en glooiende graslanden in het zuiden. In september, terwijl heel Europa kreunt onder een hittegolf, volg ik het panoramische kustpad dat het eiland omgeeft.

“Het mooie aan Schotland is dat je kan gaan en staan waar je wil. Meng dat met de grilligheid van het landschap en je hebt een paradijs voor avontuurlijke trekkers.” Ook al skypend voel je meteen de passie waarmee de jonge Nederlander Sjoerd Tel over zijn tweede thuisland spreekt.