Artikeldatabank

Wandelen is geen gevaarlijke sport. Toch gebeuren er elk jaar honderden kleine en grote ongevallen, niet alleen in de bergen. En het kan iedereen gebeuren, ook ervaren wandelaars.

Geen kinderen en mijn lief ver weg op een Spaans eiland. Dan zit er maar één ding op: hiken! Met wandelmaat Geert trok ik naar de winterse Ardennen voor een tweedaagse staptocht met voldoende uitdaging: de GRP 571 tussen Aywaille en Trois-Ponts.

Tussen Kerst en Nieuwjaar is het stil op het werk, dus plande ik vijf wandeldagen in op de Belgisch-Franse grens. Alles zou met openbaar vervoer gebeuren, maar op het laatste moment kwam de auto toch ‘in the picture’ vanwege een maandenlange staking bij de Franse spoorwegen.

Na onze trektocht door de Albanese Alpen (Op Weg 2020 1), verlangden we naar meer. Het werd opnieuw een voltreffer: vijf dagen lang trokken we van gîte naar gîte door een schitterende streek met een prachtig kleurenpalet van veldbloemen en vlinders, beboste bergruggen, witte toppen, klaterende riviertjes en charmante dorpjes. Samen met twee ezels vormden we een bonte bende in dit idyllische landschap van de Queyras.

Van alle trektochten in de Aostavallei is de Tour du Mont Fallère misschien wel de intiemste. De stilte in het bos boven Etroubles, de uitgestrekte almweiden onder de puinwaaiers van de Mont Fallère en het unieke karakter van de hutten laten niemand onberoerd. Sinds enige tijd kan je in drie dagen op je gemak om de berg lopen, die de naam heeft het mooiste uitzicht op de Mont Blanc te hebben.

Met de rugzak doorkruist Arnout Hauben te voet en met een tent eigen land. Samen met zijn twee vrienden trekt Arnout langs de GR 129, de langste GR-route van het land. De reis start in Brugge, de moeder aller Vlaamse steden, en eindigt in de oudste stad van Wallonië, Aarlen bij de grens met Luxemburg.

In de Roemeense provincie Caraș-Severin is toerisme bijna onbestaande. Toch leent deze regio zich prima voor meerdaagse wandeltochten. Aan de voet van de Zuidelijke Karpaten stappen we door eindeloze wouden en langs klaterende rivieren. We ontdekken authentieke dorpen en praten met immer vriendelijke mensen. En oh ja, … we zagen een beer!

Zeg ‘Henegouwen’, en nogal wat Vlamingen denken aan het grauwe Charleroi, aan verpaupering en werkloosheid. Maar trek met GRP 123 het noorden van de provincie rond, en je krijgt een heel ander beeld. Ja, je passeert lege fabrieken en roestende kranen, maar je wandelt ook door uitgestrekte bossen, door de lieflijke heuvels van het Pays des Collines, door mooie stadjes als Doornik en Lessines, en door dorpen die trots vasthouden aan hun tradities.

Ardense bossen, authentieke dorpjes, beekvalleitjes en overnachten in een B&B, dat waren de wensen. EscapArdenne Eisleck Trail was het antwoord. Een pittige trekking van 106 km van Kautenbach tot La Roche-en-Ardenne.

Voor velen blijft Albanië een bestemming met een duister kantje. Armoede, criminele netwerken en een hardnekkige traditie van bloedwraak zijn zowat de meest gehoorde clichés over het land. GR-wandelcoördinator Barbara Dessein en haar gezin ontdekten de voorbije zomer een heel ander Albanië, met een bekoorlijke rust, gastvrije mensen en een ongeziene natuurpracht. Linde (6), Bes (10), Merlijn (12), Barbara en Jeroen stapten vijf dagen door de Albanese Alpen. Alleszins een origineel decor voor een eerste trekking als gezin!

In de meest noordwestelijke uithoek van Slovenië, tegen de Italiaanse en de Oostenrijkse grens, ligt het Nationaal Park Triglav. Het park is vernoemd naar de hoogste berg van de Julische Alpen en van het hele land, de Triglav, 2864 m uitstijgend boven de zeespiegel. Met een oppervlakte van 840 km² beslaat het park ruim vier procent van de totale oppervlakte van Slovenië, meer dan genoeg voor enkele adembenemende trektochten door het hooggebergte.

In de zomer van 2005 trok Janneke Klop voor het eerst naar Roemenië op jongerenkamp. Toen ze ’s morgens het raampje van haar kamer nabij Braşov opende, doemden meteen de contouren van de Karpaten op. Het panorama zou haar nooit meer loslaten en veertien jaar later rolde bij de prestigieuze uitgeverij Cicerone haar eerste Roemeense bergwandelgids van de persen. Het relaas van een zelfverklaarde ‘roamaniac’.

Ondanks zijn klinkende naam Amsterdam-Parijs heeft de GR 12 geen unieke levenswandel. In Nederland deelt hij identieke genen met het Floris V-pad en in Frankrijk leidt hij regelmatig een dubbelleven met andere GR-zusjes. Enkel in België krijgt de GR 12 een volwaardig eigen tracé.

Net zoals in Vlaanderen bestaat ook in Wallonië voor elke provincie een gids met eendaagse wandellussen langs GR-paden. Wat wij ‘Dagstappers’ noemen, zijn daar 'Randonnées en Boucle’. De RB’s zijn met grote zorg uitgestippeld door onze Waalse vrienden van GRSentiers.

GR 129 roept associaties op met de magische GR 5. In mini-uitgave dan. Het vertrek is even pannenkoekvlak, maar de Alpenbergen zijn ingedrukt tot Ardennenheuvels en het doel is niet de Riviera maar de Semois. Vandaag Dwars door Belgie deel 2: van Ronse naar Dinant.

Weinig mensen kennen GR 125, een grote luswandeling in het gebied ‘tussen Samber en Maas’. In vijf dagen stappen we van Walcourt naar Anseremme en doorkruisen een prachtige streek vol kleine, onbekende dorpen. Net wat ons aanspreekt…

De Oostkantons charmeren de wandelaar het hele jaar door. Aan toeristische troeven geen gebrek, in deze uithoek van ons land. We ontdekken ze op het ritme van Vivaldi’s seizoenen: in een winterse mist, met het voorjaar in ons hoofd en onder een stralende zomerzon.

Kajakvaren en wandelen is steeds een leuke combinatie. En als je in het zuiden van België de meanders van de Semois volgt, doe je dit bovendien in één van de meest ongerepte stukjes natuur van België.

Viroinval is een gemeente in de provincie Namen die zich het geografische centrum van Europa mocht noemen toen de Europese Unie nog met 15 was. Maar bovenal is deze gevarieerde regio een prachtige streek voor de rustzoekende wandel- en fietsfanaat.

Sommigen denken bij Tirol aan groene heuvels en dalen, anderen aan Heidi’s in ‘lederhosen’. Maar hoog boven de boomgrens kan je dagenlang genieten van besneeuwde toppen en gletsjers langs de Stubaier Höhenweg.

Aankomen in Zwitserland op één augustus heeft iets. Het is nationale feestdag en zelfs overdag knalt het vuurwerk. De echo’s hoor je tot hoog in de bergen en ook de alpenhoornblazers zijn van de partij. Maar wij zijn gekomen om te wandelen op de Via Alpina...

Na een pannenkoekvlakke start in het noordwesten slingert GR 129 zich ‘dwars door België’ naar het meest zuidoostelijke punt van het land. Vandaag het slotstuk in onze reeks over dit taalgrensoverschrijdend GR-pad.