Artikeldatabank

In onze tour d’horizon onder de Vlaamse trekkersgroepen is het vandaag de beurt aan Schampavie. De geschiedenis is lang, maar de groep springlevend.

‘Dans le silence et la solitude on n’entend plus que l’essentiel’. Zo staat het bij het binnenkomen van Aubrac op een zuil langs GR 65, één van de historische pelgrimswegen op Franse bodem. De woorden hadden in 2004 indruk op mij gemaakt, omdat zij een weerspiegeling zijn van iets dat ik al jaren in de zachte delen van mijn ziel vermoedde. Elk jaar een aantal weken alleen op stap gaan is voor mij intussen een noodzaak geworden. Deze zomer was dat op de Via Francigena, een oude historische pelgrimsroute naar Rome die stilaan uitgroeit tot een waardig alternatief voor Compostela. Ik stapte 361 km, van Lucca naar Rome. Een greep uit mijn dagboeknotities.

Of het wandelparadijs nu echt in Nieuw-Zeeland ligt, laten we in het midden. Maar ongerepte kusten, regenwoud, vulkanen, bergen en gletsjers: het land lijkt wel IJsland, de Alpen en Madeira tegelijk. Wandelen heet hier niet ‘walking’ of ‘hiking’, maar 'tramping’. Van onze vier meerdaagse wandeltochten behoren er drie tot de ‘Eight Great Walks’.

Gaelic voor ‘duizendmaal welkom’. Zo voel ik mij ook in Schotland. Een gastvrijheid die wij een beetje hebben verleerd. Maar het landschap geeft de doorslag. Er zijn weinig plaatsen waar je de natuurelementen intenser ervaart dan in de omgeving van de Schotse Lochs, Glens en Bens. Wat ons verstand moeilijk vat, herkent ons lichaam meteen: de eeuwigheid van een berg, de dwingende kracht van de wind, en de rust van het meer.

Net zoals in Vlaanderen bestaat ook in Wallonië voor elke provincie een gids met eendaagse wandellussen langs GR-paden. Wat wij ‘Dagstappers’ noemen, zijn daar 'Randonnées en Boucle’. De RB’s zijn met grote zorg uitgestippeld door onze Waalse vrienden van GRSentiers.

Het populaire bootreisje op de Rijn heeft sinds 2005 een concurrent die hoge ogen gooit. Op de Rheinsteig, het voetreisje langs de rivier, wandel je op onnavolgbare wijze doorheen het werelderfgoed van bergen en kastelen.

In 2007 besloot Nederlander George Nelis als door een goddelijke ingeving om al zijn voorliefdes voor België te combineren: wandelen, lekker eten, inspirerende Trappistenkloosters en een goed glas bier. De start van een echte 'Tour des Trappistes’ die hem eerder van La Trappe via Achel, Rochefort, Orval en Chimay naar Westvleteren bracht, steeds met GR als leidraad. Afgelopen zomer was het tijd voor de slotetappe.

Gedeelde liefde voor een streek kan uitmonden in gedeelde liefde voor elkaar. Politiek gekrakeel of (taal)grenzen en ook draaihekjes aan de weiden kunnen daar geen stokje voor steken.

GR 129 roept associaties op met de magische GR 5. In mini-uitgave dan. Het vertrek is even pannenkoekvlak, maar de Alpenbergen zijn ingedrukt tot Ardennenheuvels en het doel is niet de Riviera maar de Semois. Vandaag Dwars door Belgie deel 2: van Ronse naar Dinant.

September 1944, Operatie Market Garden wordt op gang geschoten, een gedurfd plan om Nederland te bevrijden en door te stoten naar het Ruhrgebied. Cruciale vraag: zullen alle bruggen op tijd in geallieerde handen vallen? Via het Airbornepad herbeleven we deze veldslag uit de Tweede Wereldoorlog en marcheren we in het spoor van de geallieerde grondtroepen richting Arnhem.

Er was natuurlijk Man bijt hond. Maar er is meer aan de hand. De weg naar Santiago de Compostela is populair, zoveel is duidelijk. Al zijn er net als vroeger pelgrims in alle soorten: van diep gelovige bedevaarders tot fiets- en wandeltoeristen met oog voor landschap en kunst. Van jongeren op zoek naar zingeving tot vijftigers op zoek naar rust. Allemaal met een motto: de weg is het doel.

Wandelliefhebbers associeren Wales spontaan met Snowdonia in het noorden of de Brecon Beacons in het zuiden. Maar ook de vrijwel onbekende regio daartussen is absoluut de moeite waard en kan je ontdekken op de vrijwel onbetreden paden van de Glyndŵr’s Way.

Een trip door de geschiedenis, rustige wegen, onverwachte hoekjes, een brok natuur en … het onderweg zijn overstijgt het einddoel. Als dat de maatstaven zijn voor de berekening van het GR-gehalte van een tocht, dan haalt een aantal wandelingen in Parijs een hoog cijfer. Proef op de som zijn de expedities uit de topogids Parcs et Jardins de Paris … a pied.

De inkt van de nieuwste GR-topogids was amper droog of onze reporter knoopte al zijn veters. Langs Kempens mooiste duinen en dennen verkende hij het gedeeltelijk vernieuwde traject van GR 565, het oudste langeafstandspad van Vlaanderen.

Op de Voortberg in het Brabantse Hageland fladdert iets uiterst merkwaardigs rond met een al even vreemde, exotisch klinkende naam: de phegeavlinder. Ideaal voor een zonnige expeditie in juni of juli.

Onze tocht begint met een stadswandeling door ’s-Hertogenbosch en die is beslist de moeite. De stad heeft een mooi bewaard historisch centrum. Hier weet men blijkbaar de projectontwikkelaars in toom te houden!

De Kempen of het Maasland worden vaak beschreven als plat, eentonig en saai, een gebied zonder belevenissen. Maar de grote boog die GR 561 van Diest naar Maastricht, over Lommel, Valkenswaard, Achel en Bree vormt, leert dat de waarheid heel anders is. En zorg ook maar voor stevig wandelmateriaal, want het pad kan wel degelijk uitdagend zijn.

Een verlaten strandje, een verborgen kreek. Een eeuwenoud byzantijns kerkje of een gastvrij klooster in een donkere kloof: elke wandeling op de Peloponnesos heeft wel een paar verrassingen in petto. In het voorjaar krijg je er besneeuwde bergtoppen en een zee van bloemen bovenop.