Artikeldatabank

Vanop de Grote Markt in Brussel naar Tokio fietsen: dat is exact wat Manon Brulard en Dries Van Ransbeeck deden! Op 11 maanden tijd peddelden de oprichters van Welcome To My Garden 13.500 kilometer door 21 landen. In haar film Women Don’t Cycle vat Manon hun avontuur prachtig samen én onderzoekt ze wat het betekent om als vrouw te fietsen in verschillende delen van de wereld.

Eens in de modus van het rondtrekken over ‘lange afstand’ komt van het één altijd het ander. Een tandem in Finland leidt naar een stalen ros in Hongkong, een baby in Kopenhagen naar een team van vijf in de Beierse Alpen. Charlotte Vandenberghe kan er het één en het ander over vertellen.

Het moet niet branden om alarm te slaan. Desnoods roep je de brandweer omwille van een zoekgeraakte sleutel. In Engeland en Wales hebben de Britten in het ‘UK before Brexit’ een fantastisch fietsnetwerk ontwikkeld. Maar fietser opgelet: een paard heeft soms meer rechten.

GR-wandelcoördinator Barbara Dessein ontdekte tijdens een familiereünie in de Oostkantons de populariteit van de Vennbahn en kreeg de kriebels om het spoorwegpad met haar gezin helemaal te fietsen, van Aken tot Troisvierges. Het zou voor deze wandelfamilie hun maidenfietstrip worden. Redenen genoeg om hen uit te vragen over hun ervaringen.

Het was oorspronkelijk het idee om, eenmaal met pensioen, een jaar in Italië te gaan wonen om voluit cultuur te snuiven. Uiteindelijk werd het een fietsreis van vier maanden, op zoek naar een evenwicht tussen cultuur en natuur. “Achteraf hadden we het gevoel dat we in elke stad wel enkele dagen langer hadden kunnen blijven, maar we wilden telkens opnieuw die fiets op, naar een volgend hoogtepunt.”

Tot zover de vurige wens van de achtjarige Mil, de jongste van het gezin Smaers uit Geel. Na wat aarzeling zetten ook zijn twee jaar oudere zus Lien én zijn ouders Rob en Griet zich achter zijn voornemen. Het zou hun eerste meerdaagse fietstocht worden. In de zomerhitte van augustus 2018 vertrokken zij richting kust. We waren erg benieuwd naar de ervaringen op hun maidentrip.

Op Weg legt graag zijn oor te luisteren bij wandelaars en fietsers die ‘gebeten zijn door het virus’. Deze maand gaan we op bezoek bij Geert Van Lierde, die de voorbije jaren met zijn vrouw en drie kinderen van Geraardsbergen naar Venetië, Kopenhagen en Praag fietste.

Op reis door Azië ruilde Ilse Michielsen twintig jaar geleden het openbaar vervoer voor de fiets. Sindsdien heeft ze alle continenten doorkruist en van haar passie haar job gemaakt. Een gesprek met een vrouw gebeten door het fietsvirus.

Fietsen van Hongarije naar China, zo zag het afgelopen jaar van Heidi en Steven er uit. Goed voor twintigduizend kilometer en veertig platte banden, maar vooral voor duizenden foto’s en ontelbare verhalen en vriendschappen.

Een eerste kind verandert je leven. Ook de manier waarop je reist. Na de geboorte van Mauro ruilde Ann Boeraeve lange fietsreizen voor korte tochtjes met fietskar. “Fietsen met een baby lukt wonderwel, maar zijn slaapjes bepalen wanneer je stopt en wanneer je rijdt.”

“Een fietsvakantie verveelt nooit, elke dag is anders. Alleen de binnenkant van de tent blijft dezelfde.” Samen met zijn vrouw fietst Marc Denauw elke zomer een dikke maand door Europa, van Schotland tot Kreta. Tienduizenden kilometers hebben ze op de teller staan.

Een tandem valt meteen op in het straatbeeld. Veel mensen denken dan: aardig om samen een uitje mee te doen. Maar Jean en Jetje bewijzen dat je op een tandem veel meer kan doen. Samen kriskras de wereldbol rondreizen bijvoorbeeld. Met zijn tweeen op een fiets, jawel.

Op suggestie van Ward hebben we afgesproken in een Antwerps café dat uitkijkt op de Schelde. “Een locatie die symbool staat voor mijn fietsfilosofie”,had hij in zijn mail geschreven. “Water trekt me aan. Wat kan er mooier zijn dan een ganse dag fietsen op een jaagpad, met de rivier als gids. Om er dan’s avonds een frisse duik in te nemen.”

Chris De Backer laat zich leiden door de lokroep van het avontuur. Op zijn fiets doorkruiste hij al bijna heel Europa. Toch was hij niet van bij het begin gewonnen voor het idee van een fietsvakantie...

Het zou een gesprek worden over India en de Himalaya. Maar Dirk Huyghe spreekt even gepassioneerd over fietsen en kamperen in de Veluwe. “Trekken met de fiets en weten dat alles wat je nodig hebt in zes fietstassen zit, dat geeft een onbeschrijflijk gevoel van vrijheid.”

Topkoks tronen vandaag zonder verpinken journalisten mee naar hun keuken, filmtijdschriften berichten in geuren en kleuren over ‘the making of’. Ook Op Weg heeft zijn nieuwsgierig kantje en van Kees Swart mochten we even meekijken ‘achter de schermen’ van zijn schrijverskunst.

Goed nieuws voor vakantiefietsers die het graag groen en niet te ver weg hebben: de toeristische sector in Wallonië heeft 2016 uitgeroepen tot ‘Fietsjaar’. Om tussen alle snel opschietende fietsboompjes het bos nog te zien, gingen wij te rade bij Kristien Hansebout.

Na zes Balkanfietsreizen in wisselende bezetting is de Brusselse vriendengroep die we in een Schaarbeekse bistro interviewen, afgelopen lente aanbeland in Slowakije. Om de cirkel helemaal rond te maken zouden ze volgend jaar terug richting België kunnen fietsen, maar de stemming in de groep is anders. Terug de Balkan indraaien lijkt waarschijnlijker. “Het is gewoon een zalige regio om te fietsen”, herhalen ze de hele avond in koor.

Met deze openingszin probeerde Tom Geerts tijdens zijn ‘verre reis in eigen land’ in contact te komen met zoveel mogelijk Walen. Vanuit zijn woonplaats Hove fietste hij immers 26 dagen kriskras door ons verste binnenland. Tijdens zijn rondrit van 1345 km leerde hij heel wat, zowel fietsend overdag als ’s avonds bij gastfamilies.

11 maanden fietste Kathleen van Antwerpen naar Singapore, samen met Paul. Twee jaar na hun thuiskomst vertelt haar boek op een (h)eerlijke manier over loslaten en landen, over aftasten en bodem zoeken, over op reis gaan en uitkomen bij jezelf. En natuurlijk over het ultieme geschenk van het buitenleven: de ruwe schoonheid van een getaande huid

“Madame houdt van fietsen. Van het onderweg zijn. Van de mensen en verhalen die ze op die weg tegenkomt. Of net van de oorverdovende stilte van de natuur. Madame houdt van de mogelijkheden van een fiets. Hoe je in een paar zakken een heel huis kan wegstoppen: een slaapkamer, een keuken, een badkamer en zelfs een voorraadkast. En hoe dat ’s morgens weer netjes in die fietstassen past.”

Elke ouder geeft zijn kinderen graag een stukje van zijn levensfilosofie mee. Wanneer je als gezin tien jaar lang de wit-rode streepjes van GR 5 naar de Middellandse Zee volgt, dan hoop je dat er iets blijft hangen van dat trekkersgevoel. Toch maken vader en zoon Lauwerier vandaag totaal verschillende fietsreizen. Hoe ver is de appel van de boom gevallen?