Artikeldatabank

Het Sentier pédestre de l’Ourthe et de Néblon is een vrij onbekend langeafstandswandelpad in de provincie Luik. De route heeft een lusvorm, je kan dus overal starten. Wij deden dat bij Tilff in de Ourthevallei.

Vier maanden zijn wij ‘op weg’ geweest. Via GR-paden en pelgrimspaden, van Puurs helemaal tot in Santiago de Compostela. Dagelijkse reflecties vonden hun weg naar het thuisfront, eerst via een blog, later in een boek. De fragmenten laten zien waar pelgrimeren echt om draait.

De Oostkantons charmeren de wandelaar het hele jaar door. Aan toeristische troeven geen gebrek, in deze uithoek van ons land. We ontdekken ze op het ritme van Vivaldi’s seizoenen: in een winterse mist, met het voorjaar in ons hoofd en onder een stralende zomerzon.

Op een bergtocht van Vlaanderen naar Frankrijk (en terug) valt veel te leren. Bijvoorbeeld dat je niet noodzakelijk naar buiten moet om van een landschap te genieten. Of dat meertaligheid geen vereiste is om een andere cultuur te beminnen. En hoe je een trappist kunt vervangen door… een kop thee.

Kunst in de open ruimte, je ziet het steeds vaker. Zo ook in Zuid-Limburg, waar Z33 in 2011 het project ‘pit’ startte. Sommige werken zijn één zomer te bezoeken, andere blijven een langere tijd staan. Zoals het inspirerende Untitled #158 van Aeneas Wilder.

In Vlaanderen valt er evenveel wandelplezier te beleven als in de Dolomieten. Ik heb deze stelling proefondervindelijk voor mezelf bewezen langs enkele Oost-Vlaamse GR-paden. Zoek het geluk niet te ver, het ligt soms op een boogscheut van je voordeur. Of de vogels onderweg blauw zijn of goudgeel doet er niet toe.

In 1843 reisden drie deftige Drentse heren per koets naar het Duitse kuuroord Bad Bentheim. Ze leden aan podagra, voetjicht, en hoopten dat het geneeskrachtige water hen zou genezen. Na drie maanden kuren waren ze van hun kwaal verlost en uit blijdschap liepen ze terug naar Coevorden.

Beginnen aan GR 129 roept associaties op met de magische GR 5. In mini-uitgave dan. Het vertrek is even pannenkoekvlak, maar de Alpenbergen zijn ingedrukt tot Ardennenheuvels en het doel is niet de Rivièra maar de Semois. Vandaag deel 1 van Dwars door België: het Vlaamse gedeelte tussen Brugge en Ronse.

Kajakvaren en wandelen is steeds een leuke combinatie. En als je in het zuiden van België de meanders van de Semois volgt, doe je dit bovendien in één van de meest ongerepte stukjes natuur van België.

Viroinval is een gemeente in de provincie Namen die zich het geografische centrum van Europa mocht noemen toen de Europese Unie nog met 15 was. Maar bovenal is deze gevarieerde regio een prachtige streek voor de rustzoekende wandel- en fietsfanaat.

Pas in 2012 veroverde Herentals zich een plaatsje op de GR-wandelkaarten, maar het deed dat meteen in stijl. Het stadje nestelde zich pal op de beroemde GR 5 en werd daardoor ook nog eens de draaispil van de splinternieuwe Streek-GR Kempen. In logistiek jargon klinkt het zo: Herentals is nu een belangrijke hub in het GR-netwerk.

Een biljartvlakke, 100 km lange GR met als (wit-)rode draad een klein beekje dat een uitdijende rivier wordt: GR 130, beter bekend als GR-IJzer, is de ideale meerdaagse trektocht voor beginnende of minder getrainde langeafstandswandelaars.

De Westhoek mag dan grotendeels biljartvlak zijn, de duinen rond Koksijde vormen stevige kuitenbijters! De Hoge Blekker, de hoogste van het land, beklim je niet zomaar. Verder vallen er achter het strand tal van natuurgebieden en een beroemde duinenabdij te ontdekken.

Na een pannenkoekvlakke start in het noordwesten slingert GR 129 zich ‘dwars door België’ naar het meest zuidoostelijke punt van het land. Vandaag het slotstuk in onze reeks over dit taalgrensoverschrijdend GR-pad.

In Jemelle is er nergens een GR-teken te bespeuren. En toch liggen de Ardennen er in al hun wandelglorie binnen voetbereik. Een tocht op de flanken van de Lommevallei is niet aanbevolen voor wie steile hellingen en een tripel geen goede combinatie vindt.

Als langeafstandswandelaar was ik een laatbloeier. Mijn kinderen waren op dat ogenblik al oud genoeg om mee op stap te gaan met de rugzak. Maar nu, als grootouder met kleinkinderen van zes of zeven, dat is toch een ander paar mouwen.

De streek rond het grote Netedorp Duffel heeft verrassend veel te bieden. Je vindt hier een rijkdom aan groene kasteeldomeinen en natuurgebieden en Duffel zelf heeft heel wat cultuur in petto. De oude spoorwegbeddingen vormen ideale paden voor de wandelaar en GR 12 Amsterdam-Parijs zet je op weg!

Geïnspireerd op de Streek-GR Reynaertland doet deze dagstapper je de omgeving van Stekene ontdekken, de meest bosrijke gemeente van Oost-Vlaanderen. Een oude spoorwegbedding en een verlaten steenbakkerij vormen een ideaal decor voor een boeiende wandeling door het land van de sluwe deugniet.

Of we een idee hadden voor een geboortecadeau? Kleren, speelgoed of meubels, dat hadden we al genoeg voor nummertje drie. Maar Linde mee op ‘wandel’vakantie nemen naar de Ardennen, dat zagen we wel zitten. En zo kregen we een bon voor een verblijf in vakantiecentrum Ol fosse d’Outh, goed voor vier dagen buitenlucht vlakbij Houffalize.

Met het GR 5A pad is de kans groot dat we onze 70 km lange zandbak voortaan met andere ogen gaan bekijken. Zon hoeft voor ons zelfs niet, als er maar een stevige bries staat om het drukke massatoerisme helemaal weg te blazen. Extraatjes zoals een bio-peeling, een jodiumshot en een mooi bruin of rozig blozend tintje krijgen we er gratis bij.

In Tessenderlo, het meest westelijke puntje van Limburg, strekt zich tussen de rivieren de Grote Laak en het Zwart Water een mooi wandelgebied uit. Je vindt er de typische Kempense mix van heide en bossen, in de natuurreservaten Asdonk en Gerhagen en langs de Rodenberg en de Houterenberg.

Vlakbij de grootstad Brussel ligt het Pajottenland. Deze streek van glooiende heuvels en vochtige weiden heeft zijn landelijke karakter nog goed bewaard. Niet ver van de drukste verkeersaders van ons land vind je boerenwegeltjes die zich uitstekend lenen voor een wandeling.

In de stille Kempen, op de purperen hei, staat een eenzaam huisje met een berk erbij. De bekende woorden van Eugeen de Ridder dateren uit een ver verleden. Zouden de Kempen vandaag nog zo stil zijn? Geen betere manier om dat te ontdekken dan op de vernieuwde Streek-GR Kempen.

Vijfdaags stapavontuur op GR 128 van Saskia , haar man en hun 2 zonen ( 9 en 11 jaar).