Artikeldatabank

Spanje mag dan al geen koploper zijn wat fietsvoorzieningen betreft, het beschikt over andere, wellicht nog belangrijkere troeven voor de lichtjes avontuurlijk ingestelde fietsende reiziger: goede wegen bijvoorbeeld, en betaalbaar logies, en stemmige steden. Maar bovenal heeft Spanje bijzonder weinig verkeer op de meeste wegen in het binnenland.

Onze ingepakte fietsen hebben de vlucht naar Málaga in prima conditie overleefd, maar in het treinstation krijgen we te horen dat ze niet meekunnen naar Sevilla. Er is een onderbreking door werken aan het spoor, daarom gaat het verder met een bus. Maar niet getreurd, de buschauffeur heeft medelijden met ons en schuift alle bagage opzij voor de fietsen. Zo geraken we toch volgens plan in Sevilla, klaar voor onze ‘Ruta Iberica’ dwars door het wondermooie Spaanse binnenland.

Het is al jaren onze droom om een wereldreis te maken. We delen als koppel dezelfde passie en nieuwsgierigheid. We willen de wereld ontdekken, mensen leren kennen, op avontuur gaan en uren buiten spenderen in de mooiste landschappen. Daarom zijn we een aantal jaar geleden begonnen spaarcentjes aan de kant te zetten om die droom werkelijkheid te laten worden.

Ik beken, ik heb een langlopende liefdesaffaire met de Westelijke Balkan. Vorig jaar stelde ik een routeboekje samen om die liefde te delen met een breed fietspubliek. Het was niet altijd makkelijk om de drukke kustweg te vermijden, maar het is op enkele kleine stukjes na uitstekend gelukt.

Gebaseerd op de fietsgids van Paul Benjaminse stippelden we een rondrit uit op de Griekse eilanden Korfoe, Lefkada en Kefalonia en door de Peloponnesos. We gaven er onze eigen draai aan door uit te wijken naar het schiereiland Mani en naar het vissersplaatsje Ermioni. Op die manier verkenden we alle ‘vingers’ van de Peloponnesos. De tocht staat met stip genoteerd in ons lijstje ‘mooiste fietsreizen ooit’.

Bij het strand aan de Av. de la Armada Espagnola in Benidorm mogen ze hun tenten niet opslaan, maar op een heuvel landinwaarts met zicht op de Middellandse Zee vinden ze hun mooiste kampplaats ooit. In Guadelest worden ze een illusie armer: in West-Europa leven geen mensen meer in spelonken. En Spaanse priesters zijn bijzonder vriendelijk en behulpzaam, zeker als je hen tegemoet treedt in de juiste outfit.

De eerste cols worden vlot overwonnen. Het is geen probleem om na de inspanningen van een goede nachtrust te genieten. De pastoor, de burgemeester en het schoolhoofd helpen altijd een slaapplaats zoeken. En met hoeveel man kan je eten aan een meloen van 9 kg? Als de Russen die niet komen opeisen welteverstaan.