Artikeldatabank

Al fietsend gaan we op zoek naar het verhaal achter de forten rond Luik en Maastricht. Vanwege hun strategische ligging – hoog en met open zicht over het landschap – moet er op deze route al eens stevig geklommen worden.

Dwars door Brussel deed ik al te voet, tijd om de gezellige dorpjes en het heuvellandschap rondom onze hoofdstad per fiets te verkennen. Gepakt en gezakt stap ik met mijn tweewieler de trein op. Ongeveer een uur later kom ik aan in Vilvoorde, na een krachttoer op de trappen van Brussel-Noord wegens … een defecte lift.

Vorige zomer wilden we op fietstour langs Vrienden Op de Fiets. We kozen echter de verkeerde datum: onze nationale feestdag, pal in het bouwverlof. Gevolg: alle adresjes op onze gedroomde route bezet. Daarop ontstond een plan-B dat ik iedereen wil aanbevelen: ga op zoek in je adresboek naar je echte vrienden en vergeet ook je (verre) familieleden niet. Meer dan waarschijnlijk zitten er adresjes bij waar je welkom bent voor bed, bad en brood

Door de Nederlanden, naar de wijde, diepe zee, stroomt de schone Schelde. Heil en leven brengt ze mee! Des juichen wij: O Schelde! O machtige, prachtige vloed. Wees gegroet! Theodoor Stevens

Dat de Romeinen lang de plak zwaaiden in onze contreien is bekend. Dat wij ‘Belgen’ volgens Julius Caesar van alle Galliërs de dapperste waren ook. Met een fietstocht tussen de nederzettingen van Tongeren, Bavay en Velzeke kan je dat Gallo-Romeinse verleden herontdekken. Het dokkeren over enkele heirbanen neem je er met plezier bij.

Op een maandagochtend in juli hebben we afgesproken in station Gent-Sint-Pieters voor deel één van onze vierdaagse tocht: een treinrit naar startplaats Luik. Daar duikt meteen een eerste vraag op: waar zou de fietswagon zich bevinden? Vooraan of achteraan de trein? Navraag bij een NMBS-man leert ons dat de wagon zich vooraan, in het midden of op het einde van de ellenlange trein kan bevinden …

Afgelopen zomer koos ik voor een vakantie dichtbij huis, wegens geen zin in coronatesten en ander ongemak bij grensverkeer. Ik boekte een vakantiehuis in een oude watermolen op de Herk en werd ’s morgens wakker met een prachtige zonsopgang over de vallei.

De bekendste Romeinse heirbaan in onze contreien is ongetwijfeld de Via Belgica, die liep van Boulogne-sur-Mer naar Keulen. Ten noorden hiervan lagen ook een aantal diverticula of secundaire wegen. Door hen te verbinden fietsten wij onze eigen ‘Via Flandriensis’, in het spoor van de Romeinse legionairs.

Fietszoektocht naar de bronnen van de Dender. Van verminking tot vergiftiging, ze hebben hem wat aangedaan, die Dender van mij. Maar hebben ze ook met zijn bronnen geprutst? Zal ik ze wel kunnen lokaliseren, les sources de la Dendre, op de fiets, ginds in het verre Walenland?

Kuitenbijter in een niet zo 'plat pays'. In dit artikel stellen we de langste – en lastigste – van alle icoonroutes. Van Poperinge tot Hombourg flirten we met de taalgrens en met de mooiste ‘berggebieden’ van Vlaanderen.

Onder een lentezonnetje enkele dagen van stad naar stad cruisen leek ons wel wat voor de ‘paaspauze’, maar aprilse grillen staken stokken in onze fietswielen. Toen het lentegevoel terugkeerde, splitsten we de route op in drie lange fietsdagen. Onderweg kregen we het gezelschap van enkele muzikale metgezellen.

Verwonderd over de tegenstrijdige tweetaligheid rond onze taalgrens verkende redacteur Ward Van Loock in de zomer van 2019 de grillige scheidingslijn tussen Vlaanderen en Wallonië, van Komen tot Voeren. In de laatste aflevering staat niet alleen de taalgrens centraal, we doen ook drie regio’s én twee taalgebieden aan. In zeven grenswisselingen vertoeven we nu eens in Vlaanderen, dan weer in Nederlands Limburg of in het Waals Gewest.

Verwonderd over de tegenstrijdige tweetaligheid rond onze taalgrens verkende redacteur Ward Van Loock in de zomer van 2019 de grillige scheidingslijn tussen Vlaanderen en Wallonië, van Komen tot Voeren. In aflevering 7 fietsen we langs weerszijden van de Jeker die aan de overkant van de taalgrens Geer genoemd wordt.

Zaterdag 17 oktober, gezellig aan de ontbijttafel. Op de radio en in de weekendkranten alleen maar onheilspellende coronaberichten. Eén lichtpuntje toch, het weerbericht. “Het wordt vandaag een zonnige dag. Tegen de avond in het uiterste westen van het land mogelijk een spatje regen.” Voor ons het signaal om de fietsen in te laden en de gloednieuwe Kustroute te ontdekken.

Verwonderd over de tegenstrijdige tweetaligheid rond onze taalgrens verkende redacteur Ward Van Loock in de zomer van 2019 de grillige scheidingslijn tussen Vlaanderen en Wallonië, van Komen tot Voeren. In aflevering 6 fietsen we tussen Sint-Joris-Weert en Hoegaarden.

Bivakzones zijn geen campings maar plekken in natuurgebieden waar je legaal in een trekkerstent mag overnachten. Inmiddels zijn er een 60-tal in België. Ideaal om ons in deze woelige coronatijden in eigen streek en met de garantie op groen en rust te slapen te leggen.

Landschapsschoon, mooie fietswegen, bezienswaardigheden, leuke terrasjes, … iedereen heeft zo zijn eigen criteria voor schoonheid. Voor mij staat ‘schoon’ ook voor onbekend, bijvoorbeeld leuke wegjes die om weet ik welke reden (nog) niet opgenomen zijn in een fietsnetwerk. Laat dit nu het geval zijn rond Maastricht.

Verwonderd over de tegenstrijdige tweetaligheid rond onze taalgrens verkende redacteur Ward Van Loock in de zomer van 2019 de grillige scheidingslijn tussen Vlaanderen en Wallonië, van Komen tot Voeren. In aflevering 5 fietsen we tussen het Hallerbos en het Zoniënwoud.

Verwonderd over de tegenstrijdige tweetaligheid rond onze taalgrens verkende onze redacteur in de zomer van 2019 de grillige scheidingslijn tussen Vlaanderen en Wallonië, van Komen tot Voeren. In acht afleveringen kan je zijn fietservaringen meevolgen. Aflevering 4 speelt zich af in Henegouwen tussen Lessines en Enghien (Edingen).