Artikeldatabank

In 1988 trok ik drie weken rond door Bosnië-Herzegovina. Ik bezocht er prachtige steden zoals Sarajevo en Bihać, zwierf door het platteland en plande een trektocht naar het bergmeer Boračko. Door de hitte en het gebrek aan een goede kaart bereikte ik het meer toen niet, maar de streek bleef nazinderen in mijn geheugen. Toen ik jaren later over de Via Dinarica las – een wandelpad dat heel Bosnië doorkruist – brak het wandelvirus weer uit en plande ik een zesdaagse tocht.

Het is november en er valt natte sneeuw in de donkere straten van Moskou. Wij zitten warm en gezellig binnen in een klein, overvol restaurant. Obers lopen af en aan met steeds weer nieuwe schotels met de heerlijkste gerechten. De eigenaar vertelt ons trots dat hij Georgiër is. “Al het goede komt uit Georgië : de beste wijn, de beste keuken en vadertje Stalin.” Van die laatste zijn we niet overtuigd, maar de wijn en de keuken zijn inderdaad fantastisch. Op onze smartphone ontdekken we dat de Kaukasus voor een groot deel in Georgië ligt. We maken meteen plannen voor een wandelvakantie.

In de Roemeense provincie Caraș-Severin is toerisme bijna onbestaande. Toch leent deze regio zich prima voor meerdaagse wandeltochten. Aan de voet van de Zuidelijke Karpaten stappen we door eindeloze wouden en langs klaterende rivieren. We ontdekken authentieke dorpen en praten met immer vriendelijke mensen. En oh ja, … we zagen een beer!

Albanië is het onontdekte pareltje van Europa en hiking slaat weer aan bij de jongere generatie. Combineer deze twee trends en de kans is groot dat je zoals wij op de Via Egnatia belandt, de eeuwenoude route tussen Rome en Byzantium.

Traditioneel kijken we telkens weer uit naar onze jaarlijkse herfsttrekking. Dit keer hebben we gekozen voor twee Nationale Parken in Montenegro, Durmitor en Biogradska Gora. Het weerbericht oogt goed: een hele week droog en zonnig. Wat moet een hiker meer hebben, zo dachten we…

In 2007 werd in het Natuurpark Eifel een nieuwe meerdaagse wandeltocht uitgewerkt. 85 kilometer lang is de Wildnis Trail, de nieuwe wandelparel in het Eifelgebergte. Hoog tijd dat Op Weg zijn licht opstak en een wandelrapport opstelde. Tom Langmans ging op onderzoek.

Rutger van den Hoofdakker ontdekte de ‘wild beauty’ van de Montenegrijnse bergen.

In de Vordereifel kregen ze geen ‘steig’, maar kozen ze voor een ander concept.

Christina Bloem ging in Transsylvanië op zoek naar sporen van Dracula en ontdekte een sprookjespaleis.

De bloedige Bosnische burgeroorlog mag dan wel zeventien jaar geleden beëindigd zijn, zomaar door het platteland of in de bergen gaan stappen is nog steeds gevaarlijk. Want her en der liggen nog landmijnen. Toch besloten we op wintertrekking te gaan.

Veertig jaar lang behoorde het Boheemse Woud tot het spergebied tussen Oost en West. Dorpen werden ontruimd en afgebroken. Vandaag herleeft dit niemandsland als Nationaal Park Šumava. Het middelgebergte is in de winter een witte oase van rust, een ideale plek voor een sneeuwwandeltocht.

Na twee weken drukte in India zoeken we in buurland Nepal de rust op. Daarvoor hebben we onze wandelschoenen mee. Letterlijk en figuurlijk stappen we even van de wereld af.

De Karpaten stonden al lang op ons verlanglijstje. Deze weinig gekende bergstreek, uitgesmeerd over zeven Oost-Europese landen, omvat onder meer het grootste Europese oerbos buiten Rusland en herbergt meer dan de helft van de Europese beren en wolven. Maar hoe lang nog?

In het NatuurWandelPark delux, de jongste wandeltelg van de Eifel, proefden we drie dagen van de Duits-Luxemburgse grensstreek. Met een snuifje België.

Onze tiendaagse gezinsvakantie in de Sloveense Socavallei moest en zou een spetterend hoogtepunt krijgen. Dagenlang en van alle kanten hadden we de berg Krn kunnen bewonderen, nu zouden we hem tijdens een vierdaagse huttentocht beklimmen.

Stel: je hebt een overvolle zomervakantie van drie maanden, maar in september is er nog een gaatje. Niet onbelangrijk: het moet (very) low budget zijn. Wat doe je? Je neemt de trein naar Eupen en lift naar Monschau. Vanaf daar volg je de pijlen van de Eifelsteig, in etappes naar Einruhr, Gemünd, Nettersheim en Gerolstein. Dwars door het Nationale Park van de Eifel. En als er nog te veel lawaaimakers op de camping zitten, zijn er voldoende boshutten of plekjes in het wild om de tent te zetten.

Voor het tweede jaar op rij staan de Pyreneeën op het programma, maar door een staking bij de Franse spoorwegen zal onze nachttrein niet rijden. Snel worden de weerberichten voor de diverse Alpenlanden gecheckt. De Vogezen lijken het beste plan B. We pakken meteen onze rugzakken om daags nadien in alle vroegte te kunnen vertrekken.

Het Carian Trail is een 820 km lang pad door Zuidwest-Turkije, genoemd naar de Carische beschaving uit de klassieke oudheid. Wij namen al wandelend een duik in de geschiedenis van deze regio en kozen voor het traject door het Bozburun schiereiland, goed voor zes stapdagen.