Artikeldatabank

Eerst een waarschuwing: wie ongerepte natuur en afgelegen oorden zoekt, zal die aan de Leieboorden niet vinden. Maar voor een driedaagse GR-staptocht langs gemoedelijke cultuurlandschappen en interessante musea is de streek tussen Gent en Machelen-aan- de-Leie moeilijk te overtreffen. En dat geldt des te meer als je ze bezoekt tijdens de ‘Biënnale van de Schilderkunst’, een tweejaarlijks terugkerend tentoonstellingsproject..

In 2009 was het gedaan met mijn lief. Ik wilde alleen op pad om mijn hoofd leeg te maken en mijn verdriet een plaats te geven. Mijn papa raadde me GR aan. Ik ging naar de bib, vond de topogids van de GR 128 en wandelde van Sint-Truiden naar Tongeren. Ik werd verliefd zoals alleen een meisje van 19 verliefd kan worden en wist toen al dat er nog veel meer wandelingen zouden komen.

Antwerpen is een bruisende stad en bijgevolg een leuke uitvalsbasis, maar voor ons wandelweekend willen we twee stevige dagtochten maken in volle natuur. Een korte treinrit brengt ons vlot heen en terug.

Op enkele kilometers van Lier, waar beide Netes elkaar omarmen, stroomt de Grote Nete door een schier onbewoond weidelandschap. Het kleine buitengehucht Gestel (Berlaar) verschijnt als een kostbaar kleinood op mijn weg. Het is een merkwaardig goed bewaard dorp dat de rust en authenticiteit van 100 jaar geleden uitstraalt.

Het was allemaal netjes gepland. In de paasvakantie zou ik voor Op Weg enkele etappes van de vernieuwde Streek-GR Dijleland verkennen. Tot corona roet in het eten gooide. Ik maakte van de nood een deugd en verkende volop de natuur in eigen buurt.

Helemaal in het noorden van Limburg ligt het GrensPark Kempen-Broek, een 25.000 ha groot gebied dat nat en droog afwisselt en veel stilteplekken telt.

Bij mooi weer is het aan zee vaak een drukte van jewelste. Maar na het grote zomerverlof valt de Belgische kust in een diepe winterslaap. Terrasjes sluiten, strandhuisjes en pop-up bars worden afgebroken. De zee, de wind en het zand krijgen vrij spel. Het ideale seizoen voor een stevige natuurwandeling.

Waar de mens al eeuwen vecht tegen water, waar kreken en geulen littekens zijn van oorlogsmanoeuvres, waar kerktorens boven het vlakke polderlandschap uitsteken en Reynaert de Vos de streek onveilig maakte, daar is het Land van Hulst. De dorpen zijn er een zakdoek groot en men spreekt een Zeeuws dialect met Vlaamse tongval. Welkom in het Land van de Grenslanders.

Op de drie kilometer lange dijk langs de Handzamevaart op weg naar Diksmuide kan ik het treurende ouderpaar op het Duitse kerkhof in Vladslo niet uit mijn hoofd zetten. En het ene beeld roept het andere op. Tijd om de film terug te spoelen.

Soms is er niet meer nodig dan een waterig herfstzonnetje, een gat in je agenda en een snelle zoektocht op de telefoon om een fijne namiddag te wandelen. Het overkwam ons onlangs in het Waasland, waar we zonder veel plannen en voorbereiding de Liniewegel wandelden, goed voor 10 km natuur.

“Het ideale geschenk om jezelf of je beste wandelmaatje eens goed te verwennen!” Met die slogan prijst Grote Routepaden zijn meerdaagse wandelarrangementen aan. Men belooft dat je zorgeloos op pad gaat, samen met kant- en klare beschrijvingen, een warm onthaal en lekker eten van de hotelier. Ik neem de proef op de som en na drie dagen Zwalm en Vlaamse Ardennen besluit ik dat GR zijn belofte meer dan waar maakt.

GR 126 passeert mijn voordeur en ik heb zowel op de elektriciteitspaal links als rechts van mijn oprit een wit-rode markering aangebracht. Totaal overbodig, maar als ik ’s ochtends met de fiets naar het werk vertrek, krijg ik een knipoog van GR. Altijd een leuk begin van de werkdag…

De Leie bracht Oost-Vlaanderen goud en roem en bepaalt mee het unieke uitzicht en de sfeer van de Gentse binnenstad. We kronkelen mee met de laatste 20 km van de rivier voor die zich oplost in de Schelde.

Een tijd geleden volgde half Vlaanderen op televisie de vete tussen twee families die al 90 jaar twistten over de Zuidflank, een vruchtbare helling op een Limburgs wijndomein. Het wijnkasteel van Genoels-Elderen speelde in deze serie een prominente rol. Deze wandeltip laat je het decor van de Zuidflank herontdekken.

Deze wandeling situeert zich helemaal in de fruitstreek. In de bloesemtijd levert dat gegarandeerd feeërieke en romantische beelden op, maar ook de rest van de lente en de zomer blijft dit stukje Haspengouw de ideale bestemming voor een altijd aangename staptocht.

Twee speeltuinen voor de deur én een heus sprookjesbos in de achtertuin: jeugdherberg Boswachtershuis weet zijn jongste logées te verwennen. Voeg daarbij enkele imposante kastelen, majestueuze abdijen en uitgestrekte natuurgebieden en je hebt de ideale ingrediënten voor een geslaagde wandeltweedaagse met het gezin.

Nee, dit is geen bergtocht over de Westvlaamse heuvels, alhoewel hun silhouetten in de verte toch altijd duidelijk afgetekend de horizon bepalen. Nee, dit is ook geen oorlogsherdenking alhoewel de streek volledig verwoest werd in de Grooten Oorlog, en nee, het is evenmin een ongerepte natuurwandeling langs nauwelijks betreden paden. Dit is gewoon een ontspannen uitstap in een wat onopvallend, tussen de Franse grens, de taalgrens en Ieper ingesloten stukje Vlaanderen.