Onbegrensd fietsen: A'dam-Rome deel 2

Een fietsroute zoeken door Zwitserland naar Italië begint eigenlijk altijd eerst met de vraag welke bergpas je moet nemen. Aan bergpassen heeft Zwitserland geen gebrek, maar er komen slechts weinigen in aanmerking op de noord-zuid-route tussen Bazel en Italië. Om tot een goede keuze voor een bergpas te komen is het nodig om naast de criteria die voor de route in het algemeen gelden, zoals rustige wegen en geleidelijk stijgende rivierdalen en afwisselend landschap, ook rekening te houden met waar men in Italië verder wil fietsen. Uiteindelijk is gekozen voor een route die eerst een heel eind oostelijk door Zwitserland verloopt naar de Bodensee en daarna vrijwel pal zuidwaarts naar Thusis loopt, aan de voet van de Alpenpassen. Over de hele lengte van de route tot Thusis zijn er goede en prettige fietswegen.

Vanaf Thusis kunnen doorzetters door de kloof van de Via Mala richting Splügenpas klimmen (open van juni tot oktober). Voor reizigers die wat rustiger de Alpen over willen kan men zich vanuit Thusis comfortabel met de Rhätische Bahn omhoog laten voeren naar Samedan in het Engadin. Van daaruit fietst men via St. Moritz en daalt men via de Malojapas af naar Chiavenna in Italië. Daar komt men weer bij de route over de Splügenpas. Deze route kan het hele jaar gevolgd worden. Kort daarna bereikt men een van de mooiste Noorditaliaanse meren, het Como-meer, met prachtige landhuizen en bloementuinen. Aan het einde van het meer komt de route bij de uitlopers van de Milanese metropool. Daar maken volle wegen het doorgaans zeer lastig om een goede fietsroute te bepalen. Toch hebben we de route over een aardig traject kunnen leiden.

Na het oversteken van de Adda komt men in de eigenlijke Po-vlakte terecht, door velen beschouwd als een noodzakelijk kwaad om in Toskane te komen. Het is er zo vlak als in Nederland en in de zomer warm.

Wij hebben van deze doorsteek een aardige route weten te maken door kleine landweggetjes te kiezen die langs de rand van natuurgebieden lopen en oude hereboerderijen passeren die rechtstreeks uit films als Novecento lijken te komen. De route komt door enkele oude steden die voor anderen vaak reisdoel zijn zoals Cremona en Modena. Daartussen liggen ook enkele mooie kleine stadjes, die vaak onbekend zijn en rustiger, zoals Crema, Sabbioneta en Guastalla. Ten zuiden van de Po fietst men door het landschap van Don Camillo en Peppone.

Na Modena volgt men eerst het fietspad over het oude spoorbaantje naar  Vignola waarna de route de laagste doorsteek van de Appenijnen neemt.  De route biedt fraaie uitzichten over het weidse landschap. Dan daalt  de route af naar Pistoia, de eerste stad in Toscane met een prachtig  middeleeuws plein. Na Pistoia kan men weer kiezen. De hoofdroute gaat naar San Gimignano,  de stad met de torens in het hart van Toscane. Daarmee heeft men een  mooie aansluiting op het vervolg naar Rome, waarbij men minder hoeft  te klimmen door Toscane. De andere route voert naar Florence om deze  stad over een fietspad langs de Arno binnen te gaan.

Deze rout is door vrijwel heel Zwitserland bewegwijzerd. In Italië is deze route ook voor het grootste deel bewegwijzerd. Van Chiavenna en door de Valtellina naar het Comomeer en vanaf Palazzolo bij Bergamo via Brescia en Mantova naar Modena en Vignola.