Artikeldatabank

We gespen onze sneeuwschoenen strak aan en trekken onze dikke mutsen zo laag mogelijk over onze oren. Enkel ons aangezicht stellen we bloot aan dit gure winterwonderland. Onze gids Rudi maant ons aan te vertrekken. “Kom, voorwaarts, in de winter hebben we in Berner Oberland maar zeven uur daglicht!”.

De start van een nieuwe GR is altijd iets om naar uit te kijken. GR 512 stond al een hele tijd op mijn wishlist en ik had dan ook grote verwachtingen om het Brabantse Heuvelland te (her)ontdekken.

Een schoonheidsprijs zal GR 131 misschien nooit wegkapen, maar een paar mooie karaktertrekken maken het zeker de moeite om het pad beter te leren kennen. Tussen Ruddervoorde en Vladslo lijkt Vlaanderen wel voor de helft bebost.

Aangekomen in het station van Oostende spring ik samen met mijn dochters snel op de kleurrijke kusttram richting Wenduine. Daar waar GR 5A vanuit het binnenland komt, pikken wij de route op.

De restanten van orkaan Florence teisteren België, maar mijn uitvalsbasis in de Hautes-Alpes geniet nog van heerlijk wandelweer. Met een reeks lustochten wandel ik de hete zomer van 2018 in stijl uit.

Tijdens de aardrijkskundeles op school leerden we dat de waterval van Schaffhausen de hoogste van Europa is. Ik had er massa’s foto’s van gezien en wou al jaren dit natuurwonder ook eens in werkelijkheid zien. Het was er nooit van gekomen, maar op tocht op de Via Rhenana kreeg ik eindelijk mijn kans.

De Hoge Venen, het dak van België, de waterspons die voortdurend haar water loslaat, dat is waar de 155 km lange GR 573 om draait. Overal borrelt, schuimt, stroomt, kabbelt en klatert het bruine veenwater zich een weg door enkele van de mooiste en wildste rivier- en beekvalleien die ons landje rijk is. We doorlopen het volledige traject en gaan wat dieper in op twee etappes.

De regio rond het Oostenrijkse Kitzbühel heeft een uitstekende reputatie als wintersportbestemming, maar in de zomer is het een heerlijk wandelgebied. De Kitzbüheler Alpen Trail – kortweg KAT Walk – voert je naar enkele van de mooiste bergtoppen en laat je ’s avonds volop genieten van het Tiroler dorpsleven.

“Je kan die GR 131 evengoed met de fiets doen”, zei iemand. Ik leg de kaarten uit de nieuwe topogids naast de satellietkaarten op mijn computerscherm en kom tot het besluit dat die stelling niet klopt. En bovendien, op de fiets houdt niemand je tegen voor een babbel.

Buitenlandse wandelplannen vielen onverwacht in het water, maar gelukkig is mijn boekenrek met voldoende topogidsen gevuld om die vakantiedagen te vullen. GR 5 verder wandelen vanaf Zichem stond bijvoorbeeld al lang op mijn verlanglijstje. Eén vriend kreeg ik mee op weg.

De Tour du Queyras (GR 58) verbindt de acht gemeenten van het hoogst gelegen regionale natuurpark van Europa. Op de grens tussen Frankrijk en Italië genoten we van ongerepte alpenlandschappen en authentieke dorpjes. Terwijl de valleien gebukt gingen onder een loden zomerzon – la canicule, monsieur! – vonden wij ver boven de 2000 meter verkoeling bij kristalheldere meertjes en de laatste sneeuwvelden.

Reynaert de Vos himself stapte voor de gelegenheid de vernieuwde Streek-GR Waas- en Reynaertland van Lokeren naar Hulst en wij hadden de eer hem een paar vragen te stellen. Reynaert, intussen niet meer van de jongsten, geniet van de aandacht die hem te beurt valt en probeert ons van zijn onschuld te overtuigen. We kunnen de lezer niet garanderen dat zijn verhaal 100 % waarheidsgetrouw is. Een vos verliest zijn haren, maar niet zijn streken.

In 2007 besloot Nederlander George Nelis als door een goddelijke ingeving om al zijn voorliefdes voor België te combineren: wandelen, lekker eten, inspirerende Trappistenkloosters en een goed glas bier. De start van een echte 'Tour des Trappistes’ die hem eerder van La Trappe via Achel, Rochefort, Orval en Chimay naar Westvleteren bracht, steeds met GR als leidraad. Afgelopen zomer was het tijd voor de slotetappe.

GR 129 roept associaties op met de magische GR 5. In mini-uitgave dan. Het vertrek is even pannenkoekvlak, maar de Alpenbergen zijn ingedrukt tot Ardennenheuvels en het doel is niet de Riviera maar de Semois. Vandaag Dwars door Belgie deel 2: van Ronse naar Dinant.

De inkt van de nieuwste GR-topogids was amper droog of onze reporter knoopte al zijn veters. Langs Kempens mooiste duinen en dennen verkende hij het gedeeltelijk vernieuwde traject van GR 565, het oudste langeafstandspad van Vlaanderen.

De Kempen of het Maasland worden vaak beschreven als plat, eentonig en saai, een gebied zonder belevenissen. Maar de grote boog die GR 561 van Diest naar Maastricht, over Lommel, Valkenswaard, Achel en Bree vormt, leert dat de waarheid heel anders is. En zorg ook maar voor stevig wandelmateriaal, want het pad kan wel degelijk uitdagend zijn.

Hulst - naar eigen zeggen de meest Vlaamse stad van Nederland – is een charmant vestigingsstadje net over de grens. Maar ook voor GR-wandelaars is dit een bijzondere plek met een lange geschiedenis. In zoverre dat een wit-rode wandelboom er absoluut niet zou misstaan!

Sommigen denken bij Tirol aan groene heuvels en dalen, anderen aan Heidi’s in ‘lederhosen’. Maar hoog boven de boomgrens kan je dagenlang genieten van besneeuwde toppen en gletsjers langs de Stubaier Höhenweg.

Aankomen in Zwitserland op één augustus heeft iets. Het is nationale feestdag en zelfs overdag knalt het vuurwerk. De echo’s hoor je tot hoog in de bergen en ook de alpenhoornblazers zijn van de partij. Maar wij zijn gekomen om te wandelen op de Via Alpina...

De Westhoek mag dan grotendeels biljartvlak zijn, de duinen rond Koksijde vormen stevige kuitenbijters! De Hoge Blekker, de hoogste van het land, beklim je niet zomaar. Verder vallen er achter het strand tal van natuurgebieden en een beroemde duinenabdij te ontdekken.

De streek rond het grote Netedorp Duffel heeft verrassend veel te bieden. Je vindt hier een rijkdom aan groene kasteeldomeinen en natuurgebieden en Duffel zelf heeft heel wat cultuur in petto. De oude spoorwegbeddingen vormen ideale paden voor de wandelaar en GR 12 Amsterdam-Parijs zet je op weg!

In Tessenderlo, het meest westelijke puntje van Limburg, strekt zich tussen de rivieren de Grote Laak en het Zwart Water een mooi wandelgebied uit. Je vindt er de typische Kempense mix van heide en bossen, in de natuurreservaten Asdonk en Gerhagen en langs de Rodenberg en de Houterenberg.

In de stille Kempen, op de purperen hei, staat een eenzaam huisje met een berk erbij. De bekende woorden van Eugeen de Ridder dateren uit een ver verleden. Zouden de Kempen vandaag nog zo stil zijn? Geen betere manier om dat te ontdekken dan op de vernieuwde Streek-GR Kempen.

Zin in een stevige wandeling onder de zeespiegel? Op een plek waar lang geleden veel bloed vloeide in een heuse veldslag tussen Gentenaars en Bruggelingen? Dan moet je naar de meersen van het Beverhoutsveld.

Het gebrom van de auto die ons aan de abdijgebouwen van Val-Dieu heeft afgezet, verdwijnt achter de bocht. Het is een kille en nog grijze ochtend in juni. We staan op het beginpunt van de Chemin des Echaliers, klaar voor een tweedaagse tocht door het land van Herve en de vallei van de Vesder.