Artikeldatabank

100 jaar geleden naderde de Groote Oorlog zijn einde. Een ideale manier om het herdenken af te sluiten is een bezoek aan het Provinciedomein De Palingbeek in Zillebeke. Nog tot 11november kan je het Kunstproject ComingWorldRememberMe bezoeken, in combinatie met een GR-tocht langs oorlogskerkhoven en andere bijzondere plekken.

Met GR 57, GR 5 en de GR du Pays ‘Tour du Mont Thabor’ zijn er mogelijkheden genoeg om een uitdagende tocht te maken in de regio rond deze Alpentop. Uit mijn talrijke omzwervingen in die streek heb ik een zesdaagse huttentocht gedistilleerd, die ik intussen al twee keer met een groep gedaan heb. Vertrekpunt is Névache in het dal van de Clarée.

Ondanks gletsjers en bergbeken hogerop en de Rhône beneden in het dal snakten de boeren van Wallis naar water voor hun weiden en akkers. Het 1800 km lange netwerk van irrigatiekanaaltjes dat ze aanlegden vormt vandaag een aantrekkelijk decor voor wandelaars.

In 1873 schreef Jules Verne zijn beroemde boek De reis om de wereld in 80 dagen, het relaas van Phileas Foggs odyssee rond de wereld met trein, boot, paard en kar en zelfs een olifant. Wij deden het wat bescheidener en reisden in 11 dagen om Zuid-Limburg met als enig vervoermiddel onze benenwagen.

De recente uitbreiding van het Nationaalpark Hoge Kempen met tien vierkante kilometer betekende een uitbreiding van het wandelaanbod met vijftig kilometer. Dat klonk ons als muziek in de oren. Nieuwsgierig gingen we op onderzoek.

Dat het loont om over de vernieuwde GR 564 ook een nieuwe topogids te maken, wist ik vóór ik hem helemaal gelopen had. Bovendien kreeg deze relatief korte GR ook een nieuwe naam die verwijst naar het historische graafschap Loon.

Geef de vijf kenmerken van de polders, de zandstreek en de leemstreek? In de aardrijkskundeles was het antwoord een kwestie van goede of slechte punten. Wie weet kreeg jij ook een degout van al die theorie over vruchtbare en onvruchtbare grondsoorten. Maar als je zo nodig wil afrekenen met die afknapper uit je schooltijd, probeer dan eens de vernieuwde Wandelronde van Vlaanderen. Zo honoreer je ook het werk van onze ‘nalopers’.

Is het resterende natuurschoon in het dichtbevolkte Vlaanderen nog een trektocht waard? Kunnen we niet beter verre horizonten opzoeken? Neen, verwondering over de dingen onderweg creëer jezelf. Wandelplezier zit tussen de oren. Een test, ergens tussen Schelde en Dender.

In de gloednieuwe gids met acht ‘treinwandeltochten’ langs Vlaamse GRpaden viel ons oog op de wandeling van Gontrode naar Munkzwalm. Geen spectaculaire streek, maar wie ervan houdt het landschap merkbaar te zien veranderen, zal aan dit rustig stukje Oost-Vlaanderen zeker aangename herinneringen overhouden.

De Oostkantons charmeren de wandelaar het hele jaar door. Aan toeristische troeven geen gebrek, in deze uithoek van ons land. We ontdekken ze op het ritme van Vivaldi’s seizoenen: in een winterse mist, met het voorjaar in ons hoofd en onder een stralende zomerzon.

Pas in 2012 veroverde Herentals zich een plaatsje op de GR-wandelkaarten, maar het deed dat meteen in stijl. Het stadje nestelde zich pal op de beroemde GR 5 en werd daardoor ook nog eens de draaispil van de splinternieuwe Streek-GR Kempen. In logistiek jargon klinkt het zo: Herentals is nu een belangrijke hub in het GR-netwerk.

Met het GR 5A pad is de kans groot dat we onze 70 km lange zandbak voortaan met andere ogen gaan bekijken. Zon hoeft voor ons zelfs niet, als er maar een stevige bries staat om het drukke massatoerisme helemaal weg te blazen. Extraatjes zoals een bio-peeling, een jodiumshot en een mooi bruin of rozig blozend tintje krijgen we er gratis bij.

Hoe overleef je de natste lentedagen sinds mensenheugnis? Daar bestaat een recept voor. En het is in boekvorm uitgegeven: de nieuwe topogids Streek-GR Groene Gordel. Het gerecht zelf, de uitstekend bewegwijzerde GR, is ook klaar voor degustatie. En als het weer te guur wordt, zijn de dorpscafés altijd open en de Brusselse kroegen nooit veraf.

De enige Vlaamse provincie waar we met deze rubriek nog geen Trein-GR-Spoor door trokken is Limburg. Met de Kempen, de Voerstreek, de fruitstreek en tal van GR’s dachten we keuze zat te hebben. Maar de ijzeren sporen laten zich niet zomaar plooien naar al die toeristische trekpleisters. Uiteindelijk kwamen we terecht in een veel minder bekend, maar daarom niet minder interessant stukje Limburg.

Tijl Uilenspiegel was een vat vol fratsen. Vrolijk dansen als het regent, triest zijn als de zon schijnt. Of een heel leger in de val lokken. Wie in zijn voetsporen wil treden op de Streek-GR die naar hem genoemd is, past dus maar beter op zijn tellen. Of voorziet zich op zijn minst van een degelijke wandelkaart.