Artikeldatabank

De tijd voor een gezinsvakantie was dit jaar beperkt. We kozen voor een intensieve,sportieve vakantie: 852 km fietsen langs de grenzen van Vlaanderen. Pure familytime.

Verwonderd over de tegenstrijdige tweetaligheid rond onze taalgrens verkende redacteur Ward Van Loock in de zomer van 2019 de grillige scheidingslijn tussen Vlaanderen en Wallonië, van Komen tot Voeren. In acht afleveringen kan je zijn fietservaringen meevolgen. Aflevering 1 brengt ons naar een verdwaalde Henegouwse grensgemeente.

Tot zover de vurige wens van de achtjarige Mil, de jongste van het gezin Smaers uit Geel. Na wat aarzeling zetten ook zijn twee jaar oudere zus Lien én zijn ouders Rob en Griet zich achter zijn voornemen. Het zou hun eerste meerdaagse fietstocht worden. In de zomerhitte van augustus 2018 vertrokken zij richting kust. We waren erg benieuwd naar de ervaringen op hun maidentrip.

Het lijkt er tegenwoordig op dat de pensioentijd moet beginnen met een overgangsritueel, een tocht, roadtrip, pelgrimage of katharsismoment. Liefst lang en graag ver. Naar Compostela of zoiets. Ik doe mee. Niet ver: geen tijd en geen conditie. Niet lang: wegens huiselijke engagementen en restjes van een uitrafelende loopbaan. Bestemming? We zien wel. De zinvolheid zit in het op weg zijn, niet in de bestemming.

Nabij de grens met het Groothertogdom Luxemburg liggen drie opgewaardeerde spoorbermen zo dicht in mekaars buurt dat je ze aan elkaar kunt rijgen tot een fietslus van twee of drie dagen. Het langste RAVeLtraject tussen Gouvy en Bastogne stond al lang op mijn verlanglijst, maar ook het fietspad langs de Wiltz en een stukje Vennbahn zijn fietssmaakmakers.

Twee jaar geleden vroeg mijn opa om met mij een stukje van de Vlaanderen Fietsroute te fietsen. Hij wou eens op avontuur gaan met zijn oudste kleinkind. Ik vond het wel een beetje spannend. Ik wist niet waar we gingen slapen of hoeveel kilometer we moesten rijden. Maar dan was de dag aangebroken.

Waar Condroz, Famenne en Hoge Ardennen samenkomen hebben zes fusiegemeenten enkele jaren geleden een netwerk ontwikkeld van 350 km. Hoewel hun fietskaart de nadruk legt op vier thematochten, kan je ook makkelijk een eigen fietslus samenstellen. Zoals wij deden in ‘Famenne Nord’, waar het Condruzisch heuvelland zich hemelsbreed openplooit.

Begin januari stelde ik vast dat er nog een ‘gat’ was in de zomervakantieplanning: manlief aan het werk, zoon op chirokamp en ik … vijf dagen alleen thuis met de twee dochters. Toen begon het idee te rijpen om samen op pad te gaan.

Mijn vriend houdt niet zo van de fiets, maar wel van avontuurlijk reizen. Dus gaan wij meestal op roadtrip met ons tentje. Maar wanneer vakantiefietsers ons pad kruisen kijk ik watertandend toe. Na onze laatste reis werd mijn verlangen te groot, tijd om erop uit te trekken met mijn dochters van 6 en 8.

In het uiterste zuiden van België hebben de toeristische diensten van de Gaumestreek en het Franse Pays de Montmédy de handen in elkaar geslagen om vijf bewegwijzerde rondritten uit te tekenen. Wij kozen voor La Gaumaise, een lus van 48 glooiende kilometers tussen het Belgische Virton en het Franse Montmédy.

Wanneer we thuis opstaan, lacht een fijn augustuszonnetje ons toe. Een betere start voor onze vierdaagse fietstrip – een flirt met onze landsgrenzen – konden we niet dromen.

Een lus van dik 800 km doorheen de vijf Vlaamse provincies, dat is de Vlaanderen Fietsroute. We vroegen enkele fietsers die het voorbije jaar een ‘attest’ aanvroegen en in de ‘eregalerij’ op onze website pronken om de hoogtepunten van hun tocht even op een rijtje te zetten.

Vakantiefietsers die het graag vlak houden zijn ongetwijfeld fan van Europese toppers als de Donau-, de Rijn- of de Loireroute. Wie liever wat dichter bij huis blijft, kan nu van monding tot bron de Maasoevers volgen, goed voor een heerlijk vlakke drielandentocht.

Zoals haar naam doet vermoeden was Eau d’Heure een riviertje dat na een regenbui van een uur buiten haar oevers trad. In de jaren 70 van vorige eeuw werd daarom een stuwdam gebouwd en ontstond het grootste merengebied van België.

Een West-Vlaams fietskoppel dat op een Limburgse boerderij om water gaat bedelen en twee Nederlandse opa’s die in een twijfelaar bekomen van 120 km Vlaamse kasseien en heuvels. Zon, wind, regen en kuitenbijters maken van de Vlaanderen Fietsroute vaak geen lachertje. Maar af en toe een portie Vlaamse lol moet kunnen natuurlijk. Met een gloednieuwe gids hopen we alvast meer liefhebbers van een sportief avontuur aan de startlijn te krijgen.

Tussen Maastricht en Kessenich toont de Grens-Maas zich als een slome, ondiepe rivier, onbevaarbaar voor vrachtschepen. Een gedroomd gebied voor de pleziervaart maar ook voor oeverfietsers.

Vincent Van Gogh kennen we allemaal als kunstenaar, maar weet je ook dat hij twee jaar als predikant in de Borinage heeft gewoond? Naar aanleiding van Mons 2015 en 125 jaar Van Gogh wordt dit vergeten stukje geschiedenis nieuw leven ingeblazen, ook met een fietsroute.

In mei 2015 zijn de laatste wegwijzers van het fietsknooppuntennetwerk ‘La Botte du Hainaut’ op hun plaats gezet. In dit smalste stuk van Henegouwen vormen twee spoorwegpaden de ruggengraat van 350 km genummerde fietswegen. In twee dagtochten testten we het netwerk uit en zagen we dat het goed zit, ook omdat de hoogteverschillen meevallen.

Vorige Op Weg eindigden we met de degustatie van een frisse La Ramenée. Daarmee zaten we op dag 10 van onze abdijtocht nog maar aan abdij(bier) nummer zeven. Zestien te gaan. Tijd om een paar tandjes bij te steken.

Schier ligt op zo’n 300 m hoogte en kijkt neer op de lager gelegen Famenne; Eigenlijk is dit ‘plus beau village de Wallonie’ niet veel meer dan een lange straat met een kleine lus naar de kerk. Het telt amper 150 zielen maar is in de lente en zomer één grote bloemenweelde.

Een lus van 800 km doorheen de 5 provincies, dat is de Vlaanderen Fietsroute in een notendop. Maar wie 800 km wat ambitieus vindt, kan nu kiezen voor een thematocht van vier of vijf fietsdagen. Hapklaar uitgewerkt. Het enige wat je moet doen is vertrekken.

In het derde en laatste deel van onze abdijbierenroute gidsen we je door het Vlaamse land, op zoek naar de beste tripel en bruine. En wat zou Vlaanderen zijn zonder de koers? Op onze tocht over Vlaamse wegen zijn wielerhelden nooit veraf…

Met zijn verkeersvrij parcours en zijn bijna volledig vlak reliëf is deze tocht een echte plezierrit door ‘het land van de boomgaarden’.