Artikeldatabank

Verwonderd over de tegenstrijdige tweetaligheid rond onze taalgrens verkende redacteur Ward Van Loock in de zomer van 2019 de grillige scheidingslijn tussen Vlaanderen en Wallonië, van Komen tot Voeren. In acht afleveringen kan je zijn fietservaringen meevolgen. Aflevering 1 brengt ons naar een verdwaalde Henegouwse grensgemeente.

Twee jaar geleden vroeg mijn opa om met mij een stukje van de Vlaanderen Fietsroute te fietsen. Hij wou eens op avontuur gaan met zijn oudste kleinkind. Ik vond het wel een beetje spannend. Ik wist niet waar we gingen slapen of hoeveel kilometer we moesten rijden. Maar dan was de dag aangebroken.

Deze fietstocht brengt je door de mysterieuze Jekervallei en langs de Maas tussen Maastricht en Luik, met als toetje het akkerlandschap van het Haspengouws plateau.

Na de Goudzoekersroute rondom Mol die we vorig jaar voorstelden, zijn er nog drie culinaire fietsroutes bijgekomen in de Antwerpse Kempen. Op het menu: een ontbijt en een routebeschrijving bij het vertrekpunt; tussen-, hoofd- en nagerecht in twee of drie andere horecazaken langs de route.

In de Bordeaux zijn de wijngaarden groot en oud en noemt men ieder wijnhuis een ‘Château’. In Haspengouw zijn de wijngaarden klein en jong en is er slechts één Château. Maar er zijn wel veel ‘gewone’ kastelen. Met deze fietslus passeren we er maar liefst twaalf, waaronder het enige echte wijnkasteel van België.

Dat LF 30 (Scheldedeltaroute), GR 128 (Vlaanderenroute Oost) en GR 122 (Brakel-Hulst) elkaar ontmoeten ter hoogte van Laarne is geen toeval. Een decor van jonkvrouwen en ridders, heren en heerlijkheden, een waterburcht en heksen op de brandstapel maken het plaat(s)je compleet.

Twee weken lang ontsnapte onze reporter aan de drukte en de lelijkheid van het hopeloos verkavelde Vlaanderen. Hoe? Door op zijn fiets te springen en 900 km lang de bordjes ‘Vlaanderen Fietsroute’ te volgen. Vandaag deel 1: van Gent naar Tongeren.

“Leg u in de zon en laat begaan”. Met dat devies kom je meestal niet ver op een fietstrektocht, maar deze keer is er wel iets mee te doen. We luisterden naar de dichters en reden van Lanaken naar Tongeren en terug, een atypische trektocht.

Wanneer ik op een vredige lentedag anno 2014 de brug van Schoonaarde opdraai, zit ik meteen in het strijdgewoel van 1914. Een veldslag van nationaal belang bovendien. Hoe langer de Duitsers hier tegengehouden worden, hoe meer troepen vanuit de verloren vesting Antwerpen richting IJzer kunnen ontsnappen.