Artikeldatabank

Op 1 januari 2025 fusioneren Tongeren en Borgloon tot één gemeente. Een economisch-politieke kwestie. Maar historisch en toeristisch verbindt deze fusie het Romeinse Tongeren met het middeleeuwse Graafschap Loon, en ook wandelen tussen beide steden biedt tal van mogelijkheden.

Midden in het Oude Land van Loon, de huidige provincie Limburg, ligt de voormalige abdij van Herkenrode. De rijke koordames van deze abdij bezaten uitgestrekte landerijen verspreid over de hele provincie. Eén van de mooiste gebieden die bewaard bleven, ligt op 3 km van de abdij. Een aaneengesloten gebied van bossen, velden en weides, rijk aan fauna en flora: de Herkenrodebossen.

Een treinstapper van meer dan twintig kilometer zonder pretpark onderweg? Paden vol zand maar geen strand? Zo’n onderneming kan ik aan twee tienermeiden niet verkopen. Maar een wijnton redt mijn project.

Tussen Ieper en Poperinge is de herinnering aan het strijdtoneel van de Groote Oorlog alom aanwezig. Is dit dan wel de ideale omgeving voor een eenzame wandelaar, bij wie net vandaag diep vanbinnen ook op leven en dood wordt gestreden?

Ik krijg een tip van een kennis die weet dat we vaak gaan wandelen. Ze stuurt me foto’s door van een wandeling in de buurt van Mons, meer bepaald de ‘Marais d’Harchies’. Mijn interesse is meteen gewekt. Misschien kan ik in die streek een ‘coronawandeling’ voor GR-West-Vlaanderen uitstippelen. Ik ga aan de slag.

In 2021 stootte ik me twee keer aan dezelfde steen. Twee keer plande ik een week vakantie en telkens het zover was, kon ik door een hevige coronapiek amper een kant uit. De toevallige vondst van een wandelgids in een boekenwinkel bracht redding. Zo werden de Streek-GR Dijleland en later ook de Streek-GR Hageland hoogtepunten in mijn coronajaar.

Nadat modder en sneeuw de eerste vier etappes van onze tocht door de Vlaamse Ardennen bemoeilijkten én opfleurden, voltooien we de lus door beekvalleien, bossen, weilanden en kouters in een landschap dat evolueert van spierwit naar frisgroen.

“Er valt nog zoveel te ontdekken richting de Semois”, zo eindigde het relaas van mijn solodriedaagse tussen Namen en Dinant (Op Weg, 2021 3). Zo gezegd zo gedaan, het vervolg kwam er in de vroege zomer: een volgende etappe op de GR 126, ditmaal tussen Dinant en Gendron, tevens een Waalse treinstapper.

In de gloednieuwe gids met acht ‘treinwandeltochten’ langs Vlaamse GRpaden viel ons oog op de wandeling van Gontrode naar Munkzwalm. Geen spectaculaire streek, maar wie ervan houdt het landschap merkbaar te zien veranderen, zal aan dit rustig stukje Oost-Vlaanderen zeker aangename herinneringen overhouden.

In Vlaanderen valt er evenveel wandelplezier te beleven als in de Dolomieten. Ik heb deze stelling proefondervindelijk voor mezelf bewezen langs enkele Oost-Vlaamse GR-paden. Zoek het geluk niet te ver, het ligt soms op een boogscheut van je voordeur. Of de vogels onderweg blauw zijn of goudgeel doet er niet toe.

Pas in 2012 veroverde Herentals zich een plaatsje op de GR-wandelkaarten, maar het deed dat meteen in stijl. Het stadje nestelde zich pal op de beroemde GR 5 en werd daardoor ook nog eens de draaispil van de splinternieuwe Streek-GR Kempen. In logistiek jargon klinkt het zo: Herentals is nu een belangrijke hub in het GR-netwerk.

Of we een idee hadden voor een geboortecadeau? Kleren, speelgoed of meubels, dat hadden we al genoeg voor nummertje drie. Maar Linde mee op ‘wandel’vakantie nemen naar de Ardennen, dat zagen we wel zitten. En zo kregen we een bon voor een verblijf in vakantiecentrum Ol fosse d’Outh, goed voor vier dagen buitenlucht vlakbij Houffalize.

Met het GR 5A pad is de kans groot dat we onze 70 km lange zandbak voortaan met andere ogen gaan bekijken. Zon hoeft voor ons zelfs niet, als er maar een stevige bries staat om het drukke massatoerisme helemaal weg te blazen. Extraatjes zoals een bio-peeling, een jodiumshot en een mooi bruin of rozig blozend tintje krijgen we er gratis bij.

Op zoek naar een treinwandeling in de provincie Namen? Op GR 126 tussen Namen en Gedinne kan je maar liefst 120 km stappen van het ene treinstation naar het volgende. Een unieke kans om een GR-traject onafgebroken over een langere afstand te beleven.

De Salm is zeker niet de meest spectaculaire Ardennenrivier, maar wat het kabbelende water in de loop der tijden van de streek gemaakt heeft, behoort tot het betere Belgische landschapswerk. Met drie stationnetjes op spoorlijn 42 en twee dagwandelingen op GR 571 kan je de Salmvallei makkelijk zelf ontdekken.

De enige Vlaamse provincie waar we met deze rubriek nog geen Trein-GR-Spoor door trokken is Limburg. Met de Kempen, de Voerstreek, de fruitstreek en tal van GR’s dachten we keuze zat te hebben. Maar de ijzeren sporen laten zich niet zomaar plooien naar al die toeristische trekpleisters. Uiteindelijk kwamen we terecht in een veel minder bekend, maar daarom niet minder interessant stukje Limburg.