Artikeldatabank

Een hernieuwde treinstappergids, een kwakkelzomer en een vrije zondag: de ideale combinatie voor een dag wandelplezier. Na wat keuzestress opteren we voor de eigen provincie: van Wespelaar naar Leuven via de GR 128.

Avant-gardemuziek, een sluikstort als een installatie van conceptuele kunst, graffitikunst op een oude fabrieksmuur. Hou je meer van een Engelse tuin of de woeste hoogten van een bergketen? Of wil je het allemaal samen? Je kan je onderweg ook afvragen wat er in de brooddoos van een mijnwerker zat.

Al ooit gehoord van Labuissière? Of Landelies? Het kostte enkele tongbrekers voor ik beide dorpsnamen kon uitspreken, laat staan onthouden. Telkens ik wilde uitleggen waar ik op daguitstap ging, had ik een spiekbriefje nodig. En dat was geleden van de middelbare school (oeps, sorry juf).

Het is half februari en toch lijkt het alsof de lente in het land is. Enkele dagen geleden konden we nog de schaatsen aanbinden, nu is het weer tijd voor de wandelschoenen. Ideaal voor een treinstapper!

Het noorden van de Streek-GR Hageland ligt in een overgangsgebied. Kijk je noordwaarts, dan zie je de Kempen liggen. Draai je zuidwaarts, dan ontdek je het glooiende Hageland. Wij knopen onze wandelschoenen voor een tweedaagse tussen Sint-Pieters-Rode en Scherpenheuvel, met een overnachting bij Hans en Jasmina in Rillaar.

Onze slaapplek voor één nacht is een stokoude, maar helemaal opgeknapte hoeve in het centrum van Millen, vlak bij de taalgrens. Robert en Jana van hoevehotel De Zwarte Stok zijn al meer dan 25 jaar gewoon om wandelgasten te verwennen en GR-verhalen met hen uit te wisselen.

“Ik zit al op de trein naar Aarlen, ergens vooraan op het gelijkvloers”, whatsappt de een. “Oef, het is mij ook gelukt, ik zit in het midden maar onderaan”, antwoordt de tweede. “Top, ik ben in Brussel-Noord aan het wachten en zie jullie wel passeren”, schrijft de derde. Feilloze start van een dagje teambuilding van de drie dames van GR.

Wie houdt van wandelen en kunst moet in de Condroz zijn. Sentiers d’Art is een boeiende combinatie van een langeafstandspad met een aantal verrassende kunstwerken in het landschap.

100 jaar geleden naderde de Groote Oorlog zijn einde. Een ideale manier om het herdenken af te sluiten is een bezoek aan het Provinciedomein De Palingbeek in Zillebeke. Nog tot 11november kan je het Kunstproject ComingWorldRememberMe bezoeken, in combinatie met een GR-tocht langs oorlogskerkhoven en andere bijzondere plekken.

In de Naamse Condroz baant de schilderachtige Molignée zich een weg naar de Maas. Door haar vallei kan je railbiken of fietsen op een oude spoorlijn. GR 129 loopt rakelings langs Sosoye en Falaën, twee‘plus beaux villages de Wallonie’. Via twee bewegwijzerde dorpswandelingen maken we beide pareltjes van dichtbij mee, met GR 129 als koppelteken.

Als GR 57 al niet het populairste GR-pad van Wallonië is, dan toch zeker een van de meest belopen. Verdient het Ourthepad deze reputatie, of is die overroepen?

Twee dagen stappen op GR 5 voelt altijd als een beetje vakantie. Een zonnige zaterdag in mei stappen we van de abdij van Herkenrode tot Bokrijk om dan via de stadsvariante onze overnachtingsplek in Hasselt te bereiken. Op zondag stappen we van Bokrijk naar Zutendaal.

Als je ergens niet opvalt als wandelaar, dan is het wel in de Oostkantons. De streek kent een lange wandeltraditie. Al in de jaren 50 van vorige eeuw werden niet toevallig daar de eerste Belgische GR-paden uitgestippeld. En het moet gezegd, ze doorstaan vandaag nog altijd moeiteloos de tand des tijds.

Ooit wandelden we van Hannuit naar Hoei de taalgrens over en riepen we uit dat we eindelijk in de Ardennen waren! Een kenner merkte toen droogjes op dat we nauwelijks aan de rand van de Condroz stonden, een streek die totaal anders is dan de Ardennen. In Vlaanderen verwar je het Hageland toch ook niet met Haspengouw, of de Polders met het Heuvelland?

Wie in Elzele de wandelschoenen aanbindt, maakt zich op voor een bewogen tocht door het pittoreske natuurpark van het Pays des Collines. Overal liggen immers heksen, reuzen en andere fabelwezens op de loer.

De recente uitbreiding van het Nationaalpark Hoge Kempen met tien vierkante kilometer betekende een uitbreiding van het wandelaanbod met vijftig kilometer. Dat klonk ons als muziek in de oren. Nieuwsgierig gingen we op onderzoek.

Tot vorig jaar kende Wallonië enkel wit-rode GR-paden, geen geel-rode Streek-GR’s. In maart 2017 kwam daar verandering in. Toen werd de eerste Waalse GRP (GR de Pays) aan de pers voorgesteld. Maar niet alleen de kleur van de bewegwijzering wijzigde, het traject werd grondig bijgespijkerd, zowel op het terrein als op papier.

Echte Ardense bossen met imposante uitzichten, dat is wat de brochure ons beloofd heeft. We kiezen twee wandelingen van 10 kilometer, vertrekkende aan het kerkje van Saint-Jacques. De Promenade des Anes zoekt de hoogtes, bossen en beekjes op richting zuidwesten. De Promenade des Hottlis trekt naar het noordoosten, naar uitzichten op de vallei van de Salm en Trois-Ponts.

Start van deze dagwandeling in de Limburgse Kempen is het Cultureel Centrum van Lanaken. De GR 561 brengt je al snel de bebouwde kom uit bij kasteel Pietersheim, één van de toegangspoorten van het Nationaal Park Hoge Kempen. Langs de ruïnes van het vroegere kasteel, die nu tot bezoekerscentrum worden gerestaureerd, ga je het domein Pietersheim in. Je passeert de kinderboerderij en de speeltuin en stapt dan het Nationaal Park Hoge Kempen binnen op een vlonderpad.

Start van deze wandellus is het vroegere treinstationnetje van Aubel.

Na de provincies Luik, Namen en Luxemburg was het de beurt aan de provincie Henegouwen. Bij onze Waalse collega’s van GR-Sentiers verscheen de volledig nieuwe topogids `Randonnées en boucle. dans la province de Hainaut – 15 randos découvertes’.

De GR 5A volgt in Brugge een prachtig groen traject langs de Vesten, aan de binnenkant van de oostelijke ring rond de stad. Sinds kort is er echter een nieuwe variant, dwars door de binnenstad, 4,2 km lang. Ideaal voor een mooie kringwandeling op zondagmiddag.

Na een succesvolle eerste editie in 2009 krijgt de culinaire Goudzoekers Fietsroute een vervolg in 2010. Het is heerlijk fietsen langs de Molse kanalen, meren en bossen.