Artikeldatabank

In Neustadt an der Weinstrasse vond Guy Raskin de perfecte mix van natuur en (wijn)cultuur.

De grens tussen Duitsland en Luxemburg wordt grotendeels gevormd door rivieren: de Moezel, de Sûre en de Our. Aan de Luxemburgse kant volgt de Piste Cyclable 3 deze drie grensrivieren. Aan de Duitse kant van de Sûre, die daar Sauer heet, is er nu ook een fietsweg, de Sauertalradweg.

Guy Raskin fietste door een Duitse regio met Vlaamse roots en kwam zowaar ook Marlene Dietrich tegen.

Guy Raskin verkende in vijf etappes de groene rand van de grootstad.

Wil je naar Berlijn fietsen, dan is de Hanzefietsroute de perfecte gids. De route verbindt de steden van het middeleeuwse handelsverbond ‘De Hanze’, van het Nederlandse Zaltbommel via Lübeck naar de Poolse grens om via Berlijn terug naar Nederland te keren.

De Rijn telt tal van zijrivieren en de fietsminnende Duitse overheden weten daar wel raad mee. Vlak voor de Rijn op zijn linkeroever de Moezel verwelkomt, doet hij op zijn rechteroever hetzelfde met de Lahn. Hier in Lahnstein eindigt - of vertrekt zo je wilt - de Lahntalradweg die de rivier vanaf de bron in het Rothaargebergte tot aan de monding in Lahnstein volgt.

Om de Germanen op afstand te houden bouwden de Romeinen langs de noordelijke grens van hun rijk een indrukwekkende verdedigingslinie. Deze Limes liep van de Noordzee tot aan de Zwarte Zee en is vandaag de perfecte gids voor een historische fietstocht.

Waar ter wereld je op grote tocht gaat, het maakt niet zoveel uit. Dat ondervond onze reporter op zijn veertiendaagse fietstocht rond Vlaanderen. Ook dicht bij huis sta je al eens voor verrassingen, of moeten er risico’s worden genomen. De strijd is soms ongelijk en hogere krachten staan dan aan je zijde. Vandaag deel 3: van Ieper naar Gent.

Fervente langeafstandsfietsers als we zijn kozen we al tweemaal voor een fietstocht vanuit de Kempen naar de Moezel. Een gps hoeft niet, voor ons is kaartlezen een onlosmakelijk deel van het avontuur. Bijgevolg ontdekten we een aantal prachtige routes door de Ardennen en de Eifel.

Twee eeuwen geleden ging alle vervoer per postkoets of boot. Later kwam de trein erbij. Vandaag hebben vele oude postwegen, jaagpaden en spoorwegbeddingen een tweede leven gekregen als ‘groene’ wegen. Veilig, rustig en relatief vlak, kortom een feest voor fietsers. Bijgevolg hoef je helemaal geen berggeit te zijn om tot aan de Alpen te fietsen.

Ik herinner mij nog goed onze eerste reis – een autotocht in 1983 over de ‘Romantische Strasse’. Dertig jaar later keren we terug naar Duitslands bekendste toeristische route. En opnieuw rijgen we middeleeuwse steden en barok- en rococokerken aan elkaar. Maar ditmaal met de fiets.

Heel wat voormalige Hanzesteden rond de Oostzee combineren werelderfgoed met strandpromenades, baksteen-gotiek met bad-architectuur. Daartussen fiets je door een schitterend landschap van duinen en binnenzeeën.

Vele Duitse fietsroutes volgen de loop van rivieren, waardoor het langeafstandsfietsen haast een nationale sport is geworden. Ik wil in twee weken een aantal routes met elkaar verbinden, langs het water maar ook ‘over land’. Mijn keuze valt op het zuiden, de streek tussen de Main en de Donau.