Artikeldatabank

Na een geslaagde eerste tocht langs enkele Oost-Vlaamse campings beslisten we dit jaar voor ‘het echte werk’ te gaan. Met fiets en pak en zak trokken we half juni naar Zweden, op zoek naar rust en natuur. We fietsten de Kattegattleden, uitgeroepen tot fietsroute van het jaar in 2018. Een keuze die we ons zeker niet beklagen.

Groter kan een kloof moeilijk zijn tussen de pure schoonheid van een woord – inclusief alliteratie en warme klankkleur – en de realiteit die erachter schuilgaat. Zweten, puffen en links en rechts van de weg plekjes schaduw opzoeken was ons lot als fietser tijdens de derde Franse ‘canicule’ van zomer 2019. Gelukkig maakte het prachtige decor rond de Luberon veel goed.

Het lijkt er tegenwoordig op dat de pensioentijd moet beginnen met een overgangsritueel, een tocht, roadtrip, pelgrimage of katharsismoment. Liefst lang en graag ver. Naar Compostela of zoiets. Ik doe mee. Niet ver: geen tijd en geen conditie. Niet lang: wegens huiselijke engagementen en restjes van een uitrafelende loopbaan. Bestemming? We zien wel. De zinvolheid zit in het op weg zijn, niet in de bestemming.

Ons Italiaans avontuur start al in België. Op de fiets gaat het naar Aken om daar de trein te nemen naar Keulen en vervolgens de nachttrein naar Innsbrück. Om 10 uur staan we op de Brennerpas klaar voor de afdaling naar Klausen, het stadje dat al enkele malen als uitvalbasis diende voor onze tochten door Zuid-Tirol.

Lachende konijntjes, twee mensen die tevreden terugkijken en onmenselijke ambtenaren. De ontmoetingen buiten de fietsgids blijven nazinderen. Enkele honderden kilometers door de Zuidelijke Champagne brachten ons niet alleen de romantiek van afgelegen dorpen en kasteeltuinen, maar ook een confrontatie met de realiteit van het bestaan.

Omwille van zijn rijke verleden en zijn unieke landschappen geniet de Italiaanse regio Toscane een fabelachtige reputatie. Ook voor de fietsende reiziger is het een aantrekkelijk gebied.

Als eerste van zeven Engelse Nationale Parken kreeg de groene regio tussen Manchester, Sheffield en Nottingham in 1963 een duurzame bescherming. Bijna 20 jaar geleden verkende ik met mijn toenmalige fietsmaat Steve uit Nottingham de Zuidelijke Peak. Bij ons weerzien in mei 2016 bleek Steve fysiek en mentaal veranderd, maar het natuurpark lag er nog even ongerept bij als toen.

Een lus van 800 km doorheen de 5 provincies, dat is de Vlaanderen Fietsroute in een notendop. Maar wie 800 km wat ambitieus vindt, kan nu kiezen voor een thematocht van vier of vijf fietsdagen. Hapklaar uitgewerkt. Het enige wat je moet doen is vertrekken.

Een bewegwijzerde fietsroute van Normandië naar de Atlantische Oceaan, dat was het idee achter La Vélo Francette. Het resultaat is een aaneenschakeling van landschappen die representatief zijn voor een flink stuk Frankrijk.

Muziekfestivals, dorpsfeesten, rugby, corrida’s en foie gras horen bij de cultuur van Gascogne. D’Artagnan reed te paard, wij met de fiets naar bastiden en bloemendorpen op een zucht van de Pyreneeën.

In 2014 citytripten we naar Kopenhagen, dat we hoofdzakelijk per fiets verkenden. Maar een fietstrektocht door Denemarken stond nog nooit op ons programma. Met zijn 11 nationale fietsroutes laat het land zich nochtans perfect doorkruisen en onze keuze viel op nummer 5, de ‘Ostkystruten’.

In de zomer van 2015 fietsten we vanuit Gent via de Noordzeeroute LF 1 naar Den Haag. Terugkeren deden we langs Biesbosch. Vorige zomer stond het vervolg op het programma: vanuit Den Haag verder noordwaarts en via twee Waddeneilanden naar eindbestemming Groningen