Artikeldatabank

Vers van de pers: de topogids van de GR 122. Dit internationale pad start net over de grens in het Nederlandse Hulst en doorkruist de hele provincie Oost-Vlaanderen. Langs de polders en de bloemenstreek, door de Scheldevallei en uiteindelijk de Zwalmstreek en de Vlaamse Ardennen. Nieuw aan deze gids zijn acht extra luswandelingen.

Juli 2015. Honderd meter onder de top van de Njulla. Vier personen kijken naar een stel hermelijnen dat speels een weg zoekt door een stenenveld. De sneeuwgrens ligt dat jaar nog uitzonderlijk laag en verspert de Tjäktjapas. Voor twee daarvan is de tocht tussen Abisko en Kebnekaise uitgedraaid op een serie koude nachten en een week natte voeten. “Maar het is niet erg”, zegt de oudste. “Dat geeft mij een goed excuus om hier op mijn 70ste terug te staan met mijn drie kleinzonen.”

Veel wandelaars kwamen we niet tegen in het Parco Naturale Orsiera Rocciavrè en in de berghutten waren we meestal de enige gasten. Als je van eenzame bergwandelingen houdt, is het natuurpark een ideale bestemming. Behalve op zondag.

Een toonbeeld voor de streek en een volwaardige wandeltegenhanger voor de Vennbahn, dat is de ambitie van de toeristische dienst van Oost-België met de kersverse Venntrilogie. Van de groene weiden en heuvels van het noorden over de ongerepte Venen tot de bergkammen en riviervalleien van het zuiden, met dit langeafstandspad ontdek je inderdaad in één tocht drie verschillende landschappen.

De talloze lyrische verhalen van iedereen die er al is geweest werden stilaan ondraaglijk. Het hoge Noorwegen riep en voor onze stappersgroep was er halverwege september geen houden meer aan.

Is het resterende natuurschoon in het dichtbevolkte Vlaanderen nog een trektocht waard? Kunnen we niet beter verre horizonten opzoeken? Neen, verwondering over de dingen onderweg creëer jezelf. Wandelplezier zit tussen de oren. Een test, ergens tussen Schelde en Dender.

De Oostkantons charmeren de wandelaar het hele jaar door. Aan toeristische troeven geen gebrek, in deze uithoek van ons land. We ontdekken ze op het ritme van Vivaldi’s seizoenen: in een winterse mist, met het voorjaar in ons hoofd en onder een stralende zomerzon.

Hoe overleef je de natste lentedagen sinds mensenheugnis? Daar bestaat een recept voor. En het is in boekvorm uitgegeven: de nieuwe topogids Streek-GR Groene Gordel. Het gerecht zelf, de uitstekend bewegwijzerde GR, is ook klaar voor degustatie. En als het weer te guur wordt, zijn de dorpscafés altijd open en de Brusselse kroegen nooit veraf.

Tijl Uilenspiegel was een vat vol fratsen. Vrolijk dansen als het regent, triest zijn als de zon schijnt. Of een heel leger in de val lokken. Wie in zijn voetsporen wil treden op de Streek-GR die naar hem genoemd is, past dus maar beter op zijn tellen. Of voorziet zich op zijn minst van een degelijke wandelkaart.

Een volgestouwde wagen en een zak vol wandelkaarten. Meer is niet nodig voor enkele weken avontuur in Noorwegen en Zweden samen met onze zoon van zeventien maanden. Met als top of the bill de Lofoten, een uitzonderlijk wandelgebied met bergtoppen die als drakentanden boven de zee uitsteken.

Van afwisseling gesproken: het ene moment duik je een bos, boomgaard, vallei of holle weg in en geniet je van de beslotenheid van het landschap. Even later wandel je over een plateau en zijn het de vergezichten die je verwonderen. Hoog tijd dat hier een Streek-GR kwam.

Het uitgestrekte Noorwegen biedt eindeloze mogelijkheden voor trektochten in een unieke natuur. Wij doorkruisten Trollheimen, Dovrefjell en Rondane, drie aansluitende gebieden ten zuiden van Trondheim.

Wie de pelgrimsroutes naar Santiago of Rome te klassiek of te druk vindt, heeft in Noorwegen een prachtig alternatief: het Olavspad. Deze uitstekend gemarkeerde route van Oslo naar Trondheim biedt prachtige natuur, veel cultuur en is vooral nog heerlijk rustig.

Finland is een land dat zich makkelijk laat omschrijven: dennen, berken en meren, aangevuld met prachtige panorama’s, goed uitgeruste shelters en een adembenemende natuur. Kortom de perfecte mix voor een wandelavontuur. Wij trokken een weekje door het Koli National Park, een memorabele vakantie met een mix van fysieke inspanningen, lekker eten en heerlijke rust. Het relatief jonge park – opgericht in 1991 – wordt inmiddels door de Finnen als ‘nationaallandschap’ beschouwd. Niet onlogisch, als je zoals wij op een plek als deze belandt, met zicht op het Pielinen-meer.

Zomerwandelaars kennen Kungsleden als het ‘Koningspad’ van Noord-Zweden, de ideale manier om de pracht van Lapland te ontdekken. Minder bekend is dat je de route van eind februari tot begin mei kan verkennen op ski’s.

Toen we zeven jaar geleden besloten het Vlaamse traject van GR 12 te gaan wandelen, deden we dat met de nodige dosis scepsis en argwaan. Een groteroutepad door het drukste en dichtstbevolkte deel van ons land, was dat geen vorm van zelfkastijding? Toch niet, zo bleek, en de verrassing die ons toen te beurt viel herhaalde zich de afgelopen weken, toen we het vernieuwde traject ‘in preview’ mochten ontdekken.