Artikeldatabank

De tijd voor een gezinsvakantie was dit jaar beperkt. We kozen voor een intensieve,sportieve vakantie: 852 km fietsen langs de grenzen van Vlaanderen. Pure familytime.

Op vakantie met de fiets, zonder strak plan, daar houden wij van! Na een geslaagde ‘try-out’ in Friesland maakten we vorige zomer onze tocht wat langer: van het Zwitserse Bazel naar Carnoulès, ons stukje hemel op aarde in Frankrijk. ‘We’ dat zijn Joppe (9), Eppo (4), Pippa (2), Wim en ik

Een flink aantal jaren terug stonden we samen met vrienden vertrekkensklaar, achter ons de Atlantische Oceaan. Jaar na jaar fietsten we een tiental dagen oostwaarts, de pijlen van EuroVelo 6 volgend. Elk eindpunt was telkens een nieuw beginpunt, een hele onderneming met fietsen op treinen. Vandaag staan Frieda en ik in Boedapest, de blik opnieuw oostwaarts gericht. Ver weg wacht de Zwarte Zee.

Na een autorit van 900 km kamperen we vlak onder Duitslands hoogste berg. Overal waar we kijken zien we nog meer hoge bergen. Ik voel een mengeling van goesting en vertwijfeling. Is dit wel een goed idee? Gaan de kinderen dat wel kunnen? En ik, ga ik dat wel kunnen? Maar jongens toch, wat een wild idee is dit!

In 1529 trok Sultan Suleyman een eerste keer van Istanbul naar Wenen, drie jaar later volgde een tweede, vergeefse poging om de stad te veroveren. De historische route van zijn Ottomaanse leger vormde de basis voor het Sultans Trail, oorspronkelijk een wandelroute maar intussen voorzien van een fietsvariant.

Fietsen is ons lang leven. Onze vorige tocht bracht ons tot in Oost-Duitsland, Polen en Tsjechië. Nu lonkt het avontuur in Letland, Estland en Litouwen. Een rondrit langs drie Baltische staten, met tussenstop in hun respectieve hoofdsteden Riga, Tallin en Vilnius.

Na de doortocht van de Karpaten en enkele ritten langs de Bulgaarse kust wacht ons een nieuwe uitdaging op weg naar Jeruzalem: Turkije. Het is onze eerste fietsreis buiten Europa en het lijkt alsof het echte avontuur pas nu begint.

Aan het Meer van Shkodër, op de grens van Montenegro en Albanië, beleef ik een eerste adembenemende zonsondergang. Op de Kroatische eilanden zullen er vele volgen. Vijftien dagen lang geniet ik onder een straalblauwe hemel van hartelijke ontmoetingen en zalig veel fietsen.

Hoe beschrijf je in hemelsnaam een fietstocht door Kirgizië? De slechtste wegen ter wereld doorkruisen de mooiste landschappen ter wereld. Groene valleien met her en der yurts en kuddes paarden, omringd door besneeuwde toppen en doorsneden door glinsterende rivieren. Voldoende als intro?

“Leg u in de zon en laat begaan”. Met dat devies kom je meestal niet ver op een fietstrektocht, maar deze keer is er wel iets mee te doen. We luisterden naar de dichters en reden van Lanaken naar Tongeren en terug, een atypische trektocht.

De vorige lente verschenen Vlaanderen Fietsroute-gids inspireerde mede-auteur Toby Lauwerier tot deze huis-, tuin en keukenfilosofische ode aan fietsen in Vlaanderen. Een waar pleidooi voor duurzaam reizen dicht bij huis.

Na zes Balkanfietsreizen in wisselende bezetting is de Brusselse vriendengroep die we in een Schaarbeekse bistro interviewen, afgelopen lente aanbeland in Slowakije. Om de cirkel helemaal rond te maken zouden ze volgend jaar terug richting België kunnen fietsen, maar de stemming in de groep is anders. Terug de Balkan indraaien lijkt waarschijnlijker. “Het is gewoon een zalige regio om te fietsen”, herhalen ze de hele avond in koor.

Langeafstandsroutes leveren inspiratie voor de mythes, historietjes en sprookjes in onze eigen lange tochtverhalen. Fietsen door Europa langs EuroVelo 6 wordt op toon gezet met een Frans chanson in een guinguette langs de Loire en het strijkorkestje An der schönen blauen Donau. Maar soms heeft de fietser een GR-pad nodig om hem te dwingen zijn verhaal af te maken.

Een lus van 800 km doorheen de 5 provincies, dat is de Vlaanderen Fietsroute in een notendop. Maar wie 800 km wat ambitieus vindt, kan nu kiezen voor een thematocht van vier of vijf fietsdagen. Hapklaar uitgewerkt. Het enige wat je moet doen is vertrekken.

Sinds een paar jaar zijn we gebeten door het fietsvakantievirus. Een ernstige, maar plezante aandoening, die ons gezin – Steven, Katrien, Marie en Bent – deze zomer deed besluiten een fietstocht te maken van Zuidoost-Roemenië naar Polen, met de Karpaten als rode draad.

In de 20ste eeuw kleurden de koolmijnen de geschiedenis van het gebied tussen het Limburgse Beringen en het Duitse Düren. Vandaag wordt over de grenzen heen intensief samengewerkt om deze regio een nieuw leven te geven als groene long. Daar hoort vanzelfsprekend een fietsroute bij.

Na een lange treinrit stonden we eindelijk in Zagreb, klaar voor een fietstocht dwars door het land richting Dubrovnik. Het werd een onvergetelijke ervaring langs ongerepte natuurparken, azuurblauwe kuststroken, historische gebouwen en betoverende eilandjes. Wat opviel was het schrille contrast tussen de desolate dorpen in het binnenland en de toeristische kuststreken. Wat bijbleef was de Italiaanse, Oostenrijkse, Griekse en Hongaarse invloed op cultuur en gastronomie, de impact van de recente burgeroorlog en de mediterrane ziel van steden als Split, Dubrovnik en Zadar.

In het derde en laatste deel van onze abdijbierenroute gidsen we je door het Vlaamse land, op zoek naar de beste tripel en bruine. En wat zou Vlaanderen zijn zonder de koers? Op onze tocht over Vlaamse wegen zijn wielerhelden nooit veraf…