Artikeldatabank

Verwonderd over de tegenstrijdige tweetaligheid rond onze taalgrens verkende redacteur Ward Van Loock in de zomer van 2019 de grillige scheidingslijn tussen Vlaanderen en Wallonië, van Komen tot Voeren. In aflevering 7 fietsen we langs weerszijden van de Jeker die aan de overkant van de taalgrens Geer genoemd wordt.

Zaterdag 17 oktober, gezellig aan de ontbijttafel. Op de radio en in de weekendkranten alleen maar onheilspellende coronaberichten. Eén lichtpuntje toch, het weerbericht. “Het wordt vandaag een zonnige dag. Tegen de avond in het uiterste westen van het land mogelijk een spatje regen.” Voor ons het signaal om de fietsen in te laden en de gloednieuwe Kustroute te ontdekken.

Verwonderd over de tegenstrijdige tweetaligheid rond onze taalgrens verkende redacteur Ward Van Loock in de zomer van 2019 de grillige scheidingslijn tussen Vlaanderen en Wallonië, van Komen tot Voeren. In aflevering 6 fietsen we tussen Sint-Joris-Weert en Hoegaarden.

Bivakzones zijn geen campings maar plekken in natuurgebieden waar je legaal in een trekkerstent mag overnachten. Inmiddels zijn er een 60-tal in België. Ideaal om ons in deze woelige coronatijden in eigen streek en met de garantie op groen en rust te slapen te leggen.

Landschapsschoon, mooie fietswegen, bezienswaardigheden, leuke terrasjes, … iedereen heeft zo zijn eigen criteria voor schoonheid. Voor mij staat ‘schoon’ ook voor onbekend, bijvoorbeeld leuke wegjes die om weet ik welke reden (nog) niet opgenomen zijn in een fietsnetwerk. Laat dit nu het geval zijn rond Maastricht.

Verwonderd over de tegenstrijdige tweetaligheid rond onze taalgrens verkende redacteur Ward Van Loock in de zomer van 2019 de grillige scheidingslijn tussen Vlaanderen en Wallonië, van Komen tot Voeren. In aflevering 5 fietsen we tussen het Hallerbos en het Zoniënwoud.

Verwonderd over de tegenstrijdige tweetaligheid rond onze taalgrens verkende onze redacteur in de zomer van 2019 de grillige scheidingslijn tussen Vlaanderen en Wallonië, van Komen tot Voeren. In acht afleveringen kan je zijn fietservaringen meevolgen. Aflevering 4 speelt zich af in Henegouwen tussen Lessines en Enghien (Edingen).

Antwerpen was geen onbekende toen we enkele maanden geleden besloten om ‘naar ’t stad’ te verhuizen. Maar nu we tijdens de lockdown aangewezen zijn op onze nabije omgeving, hebben we de tijd om onze nieuwe woonplaats meer in detail te leren ontdekken. Gelukkig worden we daarbij geholpen door Van Ranst & co, die ons toelaten om te wandelen, te joggen én te fietsen.

Kapellekestocht op de taalgrens

Na het bevel dat wij in ons kot moesten blijven werd het aluminium ros uit de winterslaap gewekt en ingespannen voor een nieuwsoortig gebruik: coronatochtjes ‘rond de eigen kerktoren’. Zo ontsnapten we aan de vier muren die op ons zouden kunnen vallen, terwijl we onszelf in die ene klap een tweede vlieg gunden: dag na dag de belabberde winterconditie verder wegtrappen.

GR-wandelcoördinator Barbara Dessein ontdekte tijdens een familiereünie in de Oostkantons de populariteit van de Vennbahn en kreeg de kriebels om het spoorwegpad met haar gezin helemaal te fietsen, van Aken tot Troisvierges. Het zou voor deze wandelfamilie hun maidenfietstrip worden. Redenen genoeg om hen uit te vragen over hun ervaringen.

Verwonderd over de tegenstrijdige tweetaligheid rond onze taalgrens verkende redacteur Ward Van Loock in de zomer van 2019 de grillige scheidingslijn tussen Vlaanderen en Wallonië, van Komen tot Voeren. In acht afleveringen kan je zijn fietservaringen meevolgen. In aflevering 3 toeren we door twee tweetalige gemeenten.

Verwonderd over de tegenstrijdige tweetaligheid rond onze taalgrens verkende redacteur Ward Van Loock in de zomer van 2019 de grillige scheidingslijn tussen Vlaanderen en Wallonië, van Komen tot Voeren. In acht afleveringen kan je zijn fietservaringen meevolgen. Aflevering 2 brengt ons van de Scheldevlakte naar de Kluisberg.

Begin januari stelde ik vast dat er nog een ‘gat’ was in de zomervakantieplanning: manlief aan het werk, zoon op chirokamp en ik … vijf dagen alleen thuis met de twee dochters. Toen begon het idee te rijpen om samen op pad te gaan.

Mijn vriend houdt niet zo van de fiets, maar wel van avontuurlijk reizen. Dus gaan wij meestal op roadtrip met ons tentje. Maar wanneer vakantiefietsers ons pad kruisen kijk ik watertandend toe. Na onze laatste reis werd mijn verlangen te groot, tijd om erop uit te trekken met mijn dochters van 6 en 8.

Wanneer we thuis opstaan, lacht een fijn augustuszonnetje ons toe. Een betere start voor onze vierdaagse fietstrip – een flirt met onze landsgrenzen – konden we niet dromen.