Artikeldatabank

Avant-gardemuziek, een sluikstort als een installatie van conceptuele kunst, graffitikunst op een oude fabrieksmuur. Hou je meer van een Engelse tuin of de woeste hoogten van een bergketen? Of wil je het allemaal samen? Je kan je onderweg ook afvragen wat er in de brooddoos van een mijnwerker zat.

Het is al 11u20 wanneer de auto’s op het eind- en beginpunt staan en we met volle moed kunnen beginnen aan deze fantastische tocht.

Veel te vroeg wakker, want vandaag vertrek ik! Voor 3 dagen! Mijn eerste stappen op weg naar Compostela.

In de Naamse Condroz baant de schilderachtige Molignée zich een weg naar de Maas. Door haar vallei kan je railbiken of fietsen op een oude spoorlijn. GR 129 loopt rakelings langs Sosoye en Falaën, twee‘plus beaux villages de Wallonie’. Via twee bewegwijzerde dorpswandelingen maken we beide pareltjes van dichtbij mee, met GR 129 als koppelteken.

Wie in Elzele de wandelschoenen aanbindt, maakt zich op voor een bewogen tocht door het pittoreske natuurpark van het Pays des Collines. Overal liggen immers heksen, reuzen en andere fabelwezens op de loer.

Eind september zien we ‘een venster’ in ons druk – nou ja – leven. Ik wil al lang gaan trekken langs wit-rode paden in eigen land. Liefst in een stukje ongerepte natuur, en dan kom je al snel uit in de diepe Ardennen. Om de ecologische voetafdruk te minimaliseren kiezen we voor een tocht van station naar station.

Net zoals in Vlaanderen bestaat ook in Wallonië voor elke provincie een gids met eendaagse wandellussen langs GR-paden. Wat wij ‘Dagstappers’ noemen, zijn daar 'Randonnées en Boucle’. De RB’s zijn met grote zorg uitgestippeld door onze Waalse vrienden van GRSentiers.

Weinig mensen kennen GR 125, een grote luswandeling in het gebied ‘tussen Samber en Maas’. In vijf dagen stappen we van Walcourt naar Anseremme en doorkruisen een prachtige streek vol kleine, onbekende dorpen. Net wat ons aanspreekt…

Kajakvaren en wandelen is steeds een leuke combinatie. En als je in het zuiden van België de meanders van de Semois volgt, doe je dit bovendien in één van de meest ongerepte stukjes natuur van België.

Na een pannenkoekvlakke start in het noordwesten slingert GR 129 zich ‘dwars door België’ naar het meest zuidoostelijke punt van het land. Vandaag het slotstuk in onze reeks over dit taalgrensoverschrijdend GR-pad.

Als langeafstandswandelaar was ik een laatbloeier. Mijn kinderen waren op dat ogenblik al oud genoeg om mee op stap te gaan met de rugzak. Maar nu, als grootouder met kleinkinderen van zes of zeven, dat is toch een ander paar mouwen.

Of we een idee hadden voor een geboortecadeau? Kleren, speelgoed of meubels, dat hadden we al genoeg voor nummertje drie. Maar Linde mee op ‘wandel’vakantie nemen naar de Ardennen, dat zagen we wel zitten. En zo kregen we een bon voor een verblijf in vakantiecentrum Ol fosse d’Outh, goed voor vier dagen buitenlucht vlakbij Houffalize.

Als wandelgebied stelt Waals-Brabant zelden teleur. We spoorden naar Waver en kwamen op amper 35 km van Brussel terecht in een golvend lappendeken van bossen en weidse landbouwplateaus.

Op zoek naar een treinwandeling in de provincie Namen? Op GR 126 tussen Namen en Gedinne kan je maar liefst 120 km stappen van het ene treinstation naar het volgende. Een unieke kans om een GR-traject onafgebroken over een langere afstand te beleven.

Meer dan de helft onverharde paden, minder dan 20% verharde wegen, 44 uitzichtpunten en 29 natuurgebieden. Het zijn indrukwekkende cijfers voor een wandelpad. Het nieuwe Escapardenne Eisleck Trail is dan ook in meerdere opzichten baanbrekend.

We bekijken de Schelde eens van Waalse kant. Na een ommetje langs een heuse ‘berg’, komen we aan in zo niet de oudste, dan toch een van de boeiendste kunststeden van het land: Doornik.

De vorig jaar verschenen Franstalige topogids ‘L’Amblève par les GR’ bevat behalve trajecten van GR 56, GR 14 en GR 571 ook tien lustochten die aansluiten op de hoofdroute. Allemaal samen meer dan inspiratie genoeg om in de Oostkantons mijn eigen rondje Amblève en Warche te gaan stappen.

Met de Viroin als leidraad balanceren we op de rand van de Kalksteenribbel en de Ardennenbossen. We ontdekken één van de merkwaardigste natuurverschijnselen in ons landje, de Fondry des Chiens, en lopen door één van de mooiste dorpen van Wallonië.

Acht jaar geleden kreeg ik de fameuze ‘krak’ in mijn rug die mijn leven grondig zou veranderen. Na jaren van kinesitherapie, chiropraxie en pijnklinieken werd ik tweemaal geopereerd. Daar lag ik dan, als jonge dertiger met twee kinderen, telkens weken aan mijn bed gekluisterd. Vervolgens mocht ik opnieuw beginnen bewegen, zonder mijn rug teveel te belasten. Het is daar dat mijn wandelverhaal begint.