Artikeldatabank

Vers van de pers: de topogids van de GR 122. Dit internationale pad start net over de grens in het Nederlandse Hulst en doorkruist de hele provincie Oost-Vlaanderen. Langs de polders en de bloemenstreek, door de Scheldevallei en uiteindelijk de Zwalmstreek en de Vlaamse Ardennen. Nieuw aan deze gids zijn acht extra luswandelingen.

Alle GR-paden in België wandelen is een serieuze uitdaging van maar liefst 9.792 km. Toch is dat het doel dat Hanne Govaerts zichzelf heeft gesteld. 23 jaar oud is de Kempische en sinds haar tocht op de GR 5 in 2018 is ze helemaal gebeten door het GR-virus. Ondertussen heeft ze al 1.428 km aan Belgische GR-routes in de benen. Ontmoet @HanneHikes: maatschappelijk werkster doorheen de week en wandelheldin in het weekend!

Juli 2015. Honderd meter onder de top van de Njulla. Vier personen kijken naar een stel hermelijnen dat speels een weg zoekt door een stenenveld. De sneeuwgrens ligt dat jaar nog uitzonderlijk laag en verspert de Tjäktjapas. Voor twee daarvan is de tocht tussen Abisko en Kebnekaise uitgedraaid op een serie koude nachten en een week natte voeten. “Maar het is niet erg”, zegt de oudste. “Dat geeft mij een goed excuus om hier op mijn 70ste terug te staan met mijn drie kleinzonen.”

In 1988 trok ik drie weken rond door Bosnië-Herzegovina. Ik bezocht er prachtige steden zoals Sarajevo en Bihać, zwierf door het platteland en plande een trektocht naar het bergmeer Boračko. Door de hitte en het gebrek aan een goede kaart bereikte ik het meer toen niet, maar de streek bleef nazinderen in mijn geheugen. Toen ik jaren later over de Via Dinarica las – een wandelpad dat heel Bosnië doorkruist – brak het wandelvirus weer uit en plande ik een zesdaagse tocht.

Omdat Finland onze blinde vlek was in Scandinavië en we een lange vakantiezomer hadden, laadden we al ons kampeermateriaal in de wagen en reden naar Travemünde in Duitsland. Een ferry bracht ons naar Helsinki en een nachttrein naar Rovaniemi. Nog 250 km noordelijker wachtte Hetta, het startpunt van onze trektocht.

Een ‘stadswandeling’ via GR-paden stond al even op mijn bucketlist. Zou het een monotone aaneenschakeling van grauwe betonbanen en mistroostige gebouwen worden? Of zou een bruisende metropool als Brussel zijn mooiste geheimen tonen?

De talloze lyrische verhalen van iedereen die er al is geweest werden stilaan ondraaglijk. Het hoge Noorwegen riep en voor onze stappersgroep was er halverwege september geen houden meer aan.

Na 10 jaar wandelen zijn alle GR-paden boven 200 km de revue gepasseerd. Maar niet getreurd, als we een aantal kortere routes aan mekaar knopen, dan zijn we weer voor een hele tijd zoet. Zo gezegd, zo gedaan.

Sint-Martens-Voeren vormt zowat het geografische middelpunt van de Voerstreek en is dus een uiterst geschikt om de omliggende Voerdorpen te verkennen. Vanuit jeugdherberg De Veurs zochten we eerst de noordgrens met Nederlands-Limburg op, de volgende dag wandelden we naar de Waalse grens.

Wie al jaren zijn tochten zelf uitstippelt, kent het addertje onder het gras: het gepuzzel om de verbinding te maken tussen start, eindpunt en logement. Een echte GR-wandelaar weet daar wel raad mee, maar een andere oplossing is ook mogelijk. Wij kregen een GR-arrangement cadeau en ontdekten het gebundelde gemak van hotelboeking, maaltijden, tochtinfo en … vervoer van en naar het GR-pad. In ons geval de GR 512.

Met nog drie etappes van de GR 122 voor de boeg pleeg ik eerst overleg met mijn stapmakker. Aangezien zijn knie tegenpruttelt, kunnen we beter het resterende traject in omgekeerde volgorde wandelen en begin ik alleen aan de achtste en zwaarste dagtocht in de heuvels rond Ronse.

Op de eerste natte dagen van een kurkdroge herfst – met een weelde aan paddenstoelen en nog evenveel kleurrijke bladeren aan de bomen als op de grond – testten wij de vernieuwde National Park Trail uit.

Start van deze dagwandeling in de Limburgse Kempen is het Cultureel Centrum van Lanaken. De GR 561 brengt je al snel de bebouwde kom uit bij kasteel Pietersheim, één van de toegangspoorten van het Nationaal Park Hoge Kempen. Langs de ruïnes van het vroegere kasteel, die nu tot bezoekerscentrum worden gerestaureerd, ga je het domein Pietersheim in. Je passeert de kinderboerderij en de speeltuin en stapt dan het Nationaal Park Hoge Kempen binnen op een vlonderpad.

De GR 5A volgt in Brugge een prachtig groen traject langs de Vesten, aan de binnenkant van de oostelijke ring rond de stad. Sinds kort is er echter een nieuwe variant, dwars door de binnenstad, 4,2 km lang. Ideaal voor een mooie kringwandeling op zondagmiddag.

De lucht is strak blauw als we in de belbus van Ieper naar Kemmel zitten. De GR 5A is het startpunt van onze drieweekse wandeltocht door België. Wat meteen opvalt zijn de vele oorlogskerkhoven en de eindeloze rijen witte kruisen, herinneringen aan de waanzin van de. grote oorlog.

Na een succesvolle eerste editie in 2009 krijgt de culinaire Goudzoekers Fietsroute een vervolg in 2010. Het is heerlijk fietsen langs de Molse kanalen, meren en bossen.

Ter gelegenheid van haar 25-jarig bestaan en het heilige Jacobusjaar 2010 ontwikkelde het Vlaamse Compostelagenootschap vier nieuwe pelgrimswegen door België. Christina Bloem verkende de Via Monastica.

Vijftig jaar geleden loste ons land zijn greep op Belgisch Congo en werd het land onafhankelijk. In en rond onze hoofdstad vind je nog vele sporen uit die koloniale periode. Tom Langmans ging langs Brusselse GR-paden op speurtocht naar ons Congolees erfgoed.

De abdij Achelse Kluis ligt pal op de Belgisch–Nederlandse grens, een perfecte plaats dus om een grenswandeling te starten. De GR 561 is hierbij voor een deel je wit/rode leidraad.