Artikeldatabank

Kronkelende riviervalleien in Tsjechië, voorbijglijdende vale gieren in Kroatië, zingende minaretten in de Bosnische avondschemering, fietstassen vol vijgen en mandarijnen in Montenegro en wakker worden onder een laag sneeuw in Frankrijk. Beelden genoeg om vijf maanden trappen samen te vatten.

Hoeselt, klokslag zeven uur. Gepakt en gezakt ga ik op weg met de fiets, achterna gefloten door enkele vroege vogels. Vanaf Kortessem wordt het een duorit, die meer dan 800 km lang zal worden.

Om professionele redenen bezocht ik enkele keren het diepe zuiden van de Verenigde Staten. Ik kon niet kiezen tussen liefde en haat en besloot terug te gaan. Voor een lange ontdekkingstocht per fiets. Wie weet zou ik dan meer begrijpen van het land.

Flirtende waterlopen, een alternatieve gastvrouw, een mooi gedicht, een oude treintunnel, Buddy Holly, romaanse basilieken, grand vins, lantaarns op een brug,... De verlokkingen zijn talrijk tijdens ‘Le Tour de Bourgogne à vélo’. Onze fietstocht eindigt op de Place de la Libération in Dijon, het gedroomde kader voor een nabeschouwing. Bij een fles Gevrey Chambertin bladeren we door mijn dagboeknotities.

Negen dagen fietsen in eigen land, hoe maken we daar een aangename zomertoer van? De oplossing kwam snel: een echte Ronde van België, met trappistenabdijen als etappe plaatsen. Want hoe kan je beter een zomerse fietsdag afsluiten dan met wat er binnen die abdijmuren wordt gebrouwen?

Mijn fiets tegen een paaltje op de camino richting Santiago de Compostela. De foto werd genomen tijdens een plaspauze, op het mooiste stuk van de tocht, de beklimming naar Cruz de Ferro. De tekening is één van de eerste die ik maakte om deze unieke pelgrimservaring te herbeleven en te delen.

Van de scheve toren in het Noorden fietsten we naar de hak van de laars in het Zuiden. Daartussen lagen 2000 schitterende kilometers vol adembenemend cultuur- en natuurschoon. Soms waanden we ons in Tibet, dan weer in de Far West. Maar de typisch Italiaanse sfeer en de culinaire geneugten waren nooit ver weg.

De hemel ligt in de Pyreneeën. Maar een voorbeeldig leven zal niet volstaan om er toegang te krijgen. De Porta del Cel of Poort van de Hemel ligt vol rotsblokken. Trek er liefst in groep naartoe, voorzie een flinke voorraad pleisters, steek een brace in je rugzak en hoed je voor een gescheurde broek.

In de middeleeuwen waren de Hanzesteden bloeiende handelscentra, met elkaar verbonden door waterwegen. Tegenwoordig hoef je niet meer aan boord van een schip te gaan om ze te bezoeken. Ook op de fiets kan je hun rijke geschiedenis herbeleven en genieten van het vele groen.

Belofte maakt schuld, dus bezegel ik mijn verbond met de Rijn met een hangslot aan de spoorwegbrug in Keulen. Van kleine bergbeek en ijzige gletsjerrivier heb ik haar zien groeien tot een statige, fiere stroom. Benieuwd welke gedaantewisseling ze deze keer toont.

Fiets op de ferry en meteen inpikken op een Sustransroute, vorig jaar in Kent bleek dat de ideale formule voor een korte fietsvakantie. Bijgevolg viel de keuze op een nieuwe Kanaaloversteek, ditmaal vanuit Hoek van Holland naar Harwich. En alle clichés ten spijt werden we opnieuw verwelkomd door een dapper Engels zonnetje.

Er is géén geschiedenis, tenzij deze ingekleurd door de winnaar. Die gedachte nam ik mee op weg naar Verdun. Vier jaar lang woedde een stellingenoorlog om een meter hoger of lager, een akker meer of minder. Poëzie van het inferno voorbij ‘t graf van duizend soldaten, altijd iemands vader, altijd iemands kind, duizend en duizend soldaten en nog…

Deze afwisselende fietslus op het Limburgse knooppuntennetwerk brengt je door de vochtige bossen en de droge heidegebieden van Midden-Limburg.

Het lijkt wel het nummer van de vulkanen. Behalve de Franse kegels van de Auvergne en de Cantal fietsten we ook langs hun al even oude Catalaanse tegenhangers. In die regio kan je al jarenlang een fietsroute volgen van de voet van de Pyreneeën naar de Middellandse Zee. Vandaag staat een heel nieuw fietsproject in de steigers.

Dwars door de Cantal, het meest zuidwestelijke departement van de Auvergne, loopt een 160 km lange fietsroute: de Transvolcan. Een wondermooie, maar uitdagende route. Met de Pas de Peyrol letterlijk en figuurlijk als hoogtepunt.

Duizenden jaren geleden zijn de vulkanen van Centraal-Frankrijk zachtjes ingeslapen. Wat rest is een landschap vol kraters, meren en bizarre lavarotsen. Verslag van een fietstocht langs de ‘puys’ van de Auvergne en de ‘gorges’ van de Allier.

Heb je een dochter die in Berlijn woont én zwanger is? Dan plan je toch gewoon je fietsvakantie in de buurt. In ons geval een sportieve, avontuurlijke drielandentrip, met een bezoek aan de Oost-Europese cultuursteden Poznan, Wroclaw, Praag en Dresden. Een aanrader, ook voor mensen zonder zwangere dochter!

Parijs heeft al lang geen fietsgeheimen meer voor ons. Maar nu de lichtstad ook vertrekpunt is van de gloednieuwe Véloscénie keren we er graag terug. Wat volgt tijdens drie fietsetappes zijn betoverende tuinen, een feestelijk belichte pelgrimsstad en een geheime liefde van Lodewijk XIV.

Megalieten en grafheuvels uit de Steentijd, enorme witte paardentekeningen, Keltisch-Romeinse heuvelforten en ingeslapen dorpjes uit de 18de eeuw. County Wiltshire is rijk aan historische parels die je kan aaneenrijgen tot een fietstocht van drie dagen. Bovendien is het decor een 'Area of Outstanding Natural Beauty'.

850 kilometer. Zo uitgebreid is het Fietsroutenetwerk VeloTour Hoge Venen - Eifel. Voor ons Vlamingen die vertrouwd zijn met knooppunten is dat gefundenes Fressen. Welkom in de Oostkantons!

Familiale omstandigheden dwongen ons om afgelopen zomer dicht bij huis te blijven. Een ideaal moment om een stukje Vlaanderen te ontdekken. We kozen meteen voor het échte werk en fietsten de volledige Vlaanderen Fietsroute in twee delen: de westelijke lus in juni en de oostelijke in juli.

Moet een tocht tot in de puntjes voorbereid zijn? Of volstaat één korte versregel van een Romeinse dichter? Om te vermijden dat we ons rond Verdun te zeer laten leiden door slagvelden en oorlogmemorialen, kiezen we voor het Romeinse vers. Maar aan de oorlog valt niet te ontkomen.

Op hun fietstocht naar Jeruzalem volgen Marc en Marie-Josée de Limesroute langs de oude noordgrens van het Romeinse Rijk. We pikken hun verhaal op wanneer ze na 23 dagen fietsen Roemenië binnenrijden.

De traditie om er in de zomer enkele dagen met één van zijn dochters op uit te trekken was er al. Maar in 2009 ruilde Rudi Bogaerts de chambres d’hôtes voor de tent en de auto voor de fiets. La douce France à velo bleek al snel een heel andere manier om samen onderweg te zijn.

Al in 1945 sprak Winston Churchill van een ‘iron curtain’ dat Europa in twee machtsblokken zou verdelen. Het was het begin van de Koude Oorlog tussen Oost en West. In 2014 zal het 25 jaar geleden zijn dat het IJzeren Gordijn omvergelopen werd door Oost-Duitsers, Tsjechen, Slowaken, Hongaren, Roemenen en Bulgaren op weg naar de vrijheid en naar een Verenigd Europa.

Het slagveld van Verdun wordt door de vele authentieke overblijfselen erkend als uniek (wereld)erfgoed. De Grote Slachting van 1916 heeft dit uitgestrekte gebied omgewoeld en herschapen. Tussen de granaatinslagen en resten van loopgraven is het nu veilig en heerlijk fietsen.