Artikeldatabank

‘Dans le silence et la solitude on n’entend plus que l’essentiel’. Zo staat het bij het binnenkomen van Aubrac op een zuil langs GR 65, één van de historische pelgrimswegen op Franse bodem. De woorden hadden in 2004 indruk op mij gemaakt, omdat zij een weerspiegeling zijn van iets dat ik al jaren in de zachte delen van mijn ziel vermoedde. Elk jaar een aantal weken alleen op stap gaan is voor mij intussen een noodzaak geworden. Deze zomer was dat op de Via Francigena, een oude historische pelgrimsroute naar Rome die stilaan uitgroeit tot een waardig alternatief voor Compostela. Ik stapte 361 km, van Lucca naar Rome. Een greep uit mijn dagboeknotities.

Het populaire bootreisje op de Rijn heeft sinds 2005 een concurrent die hoge ogen gooit. Op de Rheinsteig, het voetreisje langs de rivier, wandel je op onnavolgbare wijze doorheen het werelderfgoed van bergen en kastelen.

Een verlaten strandje, een verborgen kreek. Een eeuwenoud byzantijns kerkje of een gastvrij klooster in een donkere kloof: elke wandeling op de Peloponnesos heeft wel een paar verrassingen in petto. In het voorjaar krijg je er besneeuwde bergtoppen en een zee van bloemen bovenop.

In de middeleeuwen brachten zoutkoeriers hun witte goud door de wouden van Nürnberg naar Praag. Vandaag herleven die oude handelswegen in de ‘Goldsteig’, een toproute dwars door ongerepte bossen en uitgestrekte velden.

Moet een grote tocht een doel hebben? De weg is voor de langeafstandswandelaar toch aangrijpender dan het einddoel? Maar als de ontknoping zich afspeelt tussen Bernini’s zuilenrijen op een volgepakt Sint-Pietersplein, dan moet dat toch wel een bijzonder finishmoment zijn. Els Geeraert en Piet Hardeman getuigen.

Een boek over de verloren gewaande pelgrimsroute naar Rome plantte een zaadje in mijn hoofd. Een jaar later stond ik in de crypte van Canterbury Cathedral, helemaal klaar voor een tocht van 2000 km langs de Via Francigena. Het miezerde toen ik vertrok. Wat leek het zonnige Rome toen onbereikbaar ver!

Voor alle duidelijkheid: we hebben het in de titel niet over sneeuw, wel over zout. Aan de basis van de nieuwe SalzAlpenSteig, een gezamenlijk Duits-Oostenrijks wandelproject, liggen een aantal eeuwenoude zoutroutes. Ooit was zout van levensbelang voor het bewaren van voedsel, vandaag kunnen wij ons nog moeilijk voorstellen hoe kostbaar dit witte goedje vroeger was.

Zon, zee, bergen. Griekse tempels en schitterende baroksteden. En de alomtegenwoordige Etna natuurlijk, de grootste actieve vulkaan van Europa. Aan één vakantie heb je lang niet genoeg om al het moois op Sicilië te ontdekken. De over het eiland verspreide natuurparken zijn ideaal voor een eerste kennismaking met het gevarieerde Siciliaanse landschap.

102 dagen alleen op stap, wat doet dat met een mens? Elena Peeters maakte als afstudeerproject voor haar theateropleiding aan het Antwerpse Conservatorium de voorstelling ‘Elena’, een creatieve verwerking van haar wandeltocht van Antwerpen naar Rome.

“Deutschlands schönster”, verzekerde een jonge wandelaar me tijdens mijn zesdaagse tocht op de Malerweg in de Duitse deelstaat Saksen. Veel vergelijkingspunten had ik niet, maar bijzonder mooi is het pad van de schilders in elk geval.

Sinds jaar en dag is de Saar-Hunsrück-Steig een Duitse wandelklassieker. In april 2015 werden 183 extra wandelkilometers aan deze topper toegevoegd, waardoor de doorsteek tot aan de Rijn een feit werd. Op dat nieuwe traject tussen Idar-Oberstein en Boppard volg je de sporen van ene Johannes Bückler. Wie zeg je?