Artikeldatabank

De nieuwe topogids van de GR 120 Littoral des Hauts-de-France lag in de boekenkast en alle huisgenoten waren op kamp of op reis. Meer had ik niet nodig voor een korte wandelvakantie dicht bij huis. Op vier dagen tijd wandelde ik van De Panne naar Calais door het land van de Ch’tis (de bewoners van Hauts-de-France), waar Franse filmsterren zich thuis voelen en je hier en daar nog een woordje Nederlands hoort.

Zo’n 25 jaar geleden zijn we onze traditie gestart: een driedaagse kampeerwandeltocht, mijn dochter en ik. We kampeerden in Luxemburg, zij was toen 7 jaar. Tot mijn grote plezier gaan we nog steeds af en toe voor een weekje samen op pad. In de herfst is het gebied ten noorden van Nice enkele keren onze bestemming geweest. Eind oktober en begin november spatten de herfstkleuren van het landschap en is het weer nog vaak heel aangenaam. De tent blijft dan thuis en we lopen dagtochten vanuit een vaste standplaats.

De Loirevallei moeten we de lezers van Op Weg niet voorstellen, maar de Loir – zonder e – doet waarschijnlijk minder belletjes rinkelen. Deze zijrivier van de Sarthe mondt uiteindelijk wel uit in de Loire, maar heeft een heel eigen karakter. Boomgaarden, bossen en kleinschalige wijngaarden typeren deze streek, die in 2019 een eigen ‘GR de Pays’ kreeg.

Begin september, aan het einde van de extreem warme en droge zomer van 2022, trokken we naar de Zwitserse Jura voor een tocht op de Regionale Wandelroute 95 ‘Au fil du Doubs’. We ontdekten schitterende landschappen, maar moesten ook constateren dat de luimen van moeder natuur heel grillig kunnen zijn.

Het kwaliteitslabel van La Traversée du Massif des Vosges, de combinatie van GR 5 en GR 53, is oververdiend. Bijna geen asfalt, veel smalle paden, genoeg schuilhutten en slaapgelegenheid, prachtige vergezichten en overal kastelen, forten en mooie Elzasdorpen met kleurrijke vakwerkhuizen. Bovendien ontmoette ik er heel wat gelijkgezinden.

Toegegeven, alpiene toestanden zal je niet aantreffen in ‘La Suisse Normande’, een streek ten zuiden van Caen. Maar de grillige rotsformaties langs de Orne vormen wel een pittoresk en uitdagend wandeldecor. De Streek-GR die er de mooiste plekjes aan elkaar rijgt, werd eind 2022 zelfs uitgeroepen tot ‘meest geliefde GR van Frankrijk’.

Op Tinos, een Cycladeneiland in de Egeïsche Zee, kreeg het begrip wind voor ons een nieuwe dimensie. Ooit een glas water van tafel zien geblazen worden? Je zonnebril van je neus voelen vliegen? Alles goed vasthouden is de boodschap, maar in de hete Griekse zomer maakt deze meltemi het wandelen ook net aangenamer.

Het Normandische schiereiland Cotentin is een weinig bezocht deel van de Franse Atlantische kust. Via een combinatie van de GR 223 en enkele Chemins de Miquelots trek ik langs de kustlijn, een gepeperde tocht van de hel van Utah Beach tot de hemel van La Merveille.

Er was natuurlijk Man bijt hond. Maar er is meer aan de hand. De weg naar Santiago de Compostela is populair, zoveel is duidelijk. Al zijn er net als vroeger pelgrims in alle soorten: van diep gelovige bedevaarders tot fiets- en wandeltoeristen met oog voor landschap en kunst. Van jongeren op zoek naar zingeving tot vijftigers op zoek naar rust. Allemaal met een motto: de weg is het doel.

Een trip door de geschiedenis, rustige wegen, onverwachte hoekjes, een brok natuur en … het onderweg zijn overstijgt het einddoel. Als dat de maatstaven zijn voor de berekening van het GR-gehalte van een tocht, dan haalt een aantal wandelingen in Parijs een hoog cijfer. Proef op de som zijn de expedities uit de topogids Parcs et Jardins de Paris … a pied.

Een verlaten strandje, een verborgen kreek. Een eeuwenoud byzantijns kerkje of een gastvrij klooster in een donkere kloof: elke wandeling op de Peloponnesos heeft wel een paar verrassingen in petto. In het voorjaar krijg je er besneeuwde bergtoppen en een zee van bloemen bovenop.

Aankomen in Zwitserland op één augustus heeft iets. Het is nationale feestdag en zelfs overdag knalt het vuurwerk. De echo’s hoor je tot hoog in de bergen en ook de alpenhoornblazers zijn van de partij. Maar wij zijn gekomen om te wandelen op de Via Alpina...

Moet een grote tocht een doel hebben? De weg is voor de langeafstandswandelaar toch aangrijpender dan het einddoel? Maar als de ontknoping zich afspeelt tussen Bernini’s zuilenrijen op een volgepakt Sint-Pietersplein, dan moet dat toch wel een bijzonder finishmoment zijn. Els Geeraert en Piet Hardeman getuigen.

In de ban van Frankrijk. Niet omwille van de wijn, de zon of de cols, maar omdat het een paradijs is voor wandelaars. Met Jan Van Meirvenne hebben we een fan én een kenner in eigen GR-kringen rondlopen. Tijd voor een gesprek over het land dat tevens de bakermat van GR is.