Artikeldatabank

Toby Lauwerier fietste ruim 4500 kilometer van Gent naar Athene. Op amper 29 fietsdagen doorkruiste hij 14 landen. Zijn persoonlijk motto: #neverstopriding. In zijn blogposts deelde hij dagelijks enkele snelle indrukken met de endorfine van de dag nog in het lijf.

Na een wat in het water gelopen trip naar Snowdonia, gooiden we het dit jaar over een andere boeg en besloten we op de fiets te kruipen. Aangezien ik al naar Berlijn en Amsterdam peddelde, was de volgende naburige hoofdstad snel gekozen. In vijf dagen zouden we vanuit Westerlo in Luxemburg Stad willen geraken.

Naar de Bodensee fietsen kan via de Rijnvallei en de waterval van Schaffhausen. Maar wie wat meer afwisseling wil, kan zich voortaan laten leiden door de Zwarte Woudenroute: via de Eifel, langs de Saar en door de Kromme Elzas en het Zwarte Woud. Zo kom je onderweg op plaatsen die je zelf nooit had gevonden.

Onze startplaats, het kleine stadje Dannenberg, bepaalden we bij toeval. Maar wanneer we via een lokale route van de camping naar de Elbe fietsen, vallen de grote, traditionele boerenhoven meteen op. Geen dakpannen en bakstenen, maar rieten daken en houtwerk. We zitten meteen in Duitse sferen.

Van uitstel komt niet altijd afstel. Na zoveel jaren van plannen gaat mijn jongensdroom om naar de Noordkaap te fietsen in vervulling. Omdat de coronabarometer de goede kant opgaat en mijn baas instemt met drie maanden vakantie kan ik de nodige voorbereidingen treffen: de route uitstippelen, de eerste slaapplaatsen vastleggen en puzzelen en wegen om mijn fiets zo minimaal mogelijk te bepakken.

Eens in de modus van het rondtrekken over ‘lange afstand’ komt van het één altijd het ander. Een tandem in Finland leidt naar een stalen ros in Hongkong, een baby in Kopenhagen naar een team van vijf in de Beierse Alpen. Charlotte Vandenberghe kan er het één en het ander over vertellen.

Voor de Romeinen was het nog een ‘Silva nigra’, een dichtbebost gebied vol donkere naaldbomen dat haast ondoordringbaar leek. Een dikke tweeduizend jaar later is het voor fietsers net als voor wandelaars niet zo moeilijk om een verlokkelijke weg te vinden tussen de Wälder, Wiesen und Wieden, de bossen, hooilanden en weiden van het Schwarzwald.

In Neustadt an der Weinstrasse vond Guy Raskin de perfecte mix van natuur en (wijn)cultuur.

De grens tussen Duitsland en Luxemburg wordt grotendeels gevormd door rivieren: de Moezel, de Sûre en de Our. Aan de Luxemburgse kant volgt de Piste Cyclable 3 deze drie grensrivieren. Aan de Duitse kant van de Sûre, die daar Sauer heet, is er nu ook een fietsweg, de Sauertalradweg.

Guy Raskin fietste door een Duitse regio met Vlaamse roots en kwam zowaar ook Marlene Dietrich tegen.

Guy Raskin verkende in vijf etappes de groene rand van de grootstad.

Wil je naar Berlijn fietsen, dan is de Hanzefietsroute de perfecte gids. De route verbindt de steden van het middeleeuwse handelsverbond ‘De Hanze’, van het Nederlandse Zaltbommel via Lübeck naar de Poolse grens om via Berlijn terug naar Nederland te keren.

De Rijn telt tal van zijrivieren en de fietsminnende Duitse overheden weten daar wel raad mee. Vlak voor de Rijn op zijn linkeroever de Moezel verwelkomt, doet hij op zijn rechteroever hetzelfde met de Lahn. Hier in Lahnstein eindigt - of vertrekt zo je wilt - de Lahntalradweg die de rivier vanaf de bron in het Rothaargebergte tot aan de monding in Lahnstein volgt.

Om de Germanen op afstand te houden bouwden de Romeinen langs de noordelijke grens van hun rijk een indrukwekkende verdedigingslinie. Deze Limes liep van de Noordzee tot aan de Zwarte Zee en is vandaag de perfecte gids voor een historische fietstocht.

Waar ter wereld je op grote tocht gaat, het maakt niet zoveel uit. Dat ondervond onze reporter op zijn veertiendaagse fietstocht rond Vlaanderen. Ook dicht bij huis sta je al eens voor verrassingen, of moeten er risico’s worden genomen. De strijd is soms ongelijk en hogere krachten staan dan aan je zijde. Vandaag deel 3: van Ieper naar Gent.