Artikeldatabank

Heel wat voormalige Hanzesteden rond de Oostzee combineren werelderfgoed met strandpromenades, baksteen-gotiek met bad-architectuur. Daartussen fiets je door een schitterend landschap van duinen en binnenzeeën.

In 1997 werd de legendarische Elfstedentocht voor het laatst geschaatst. Toch is de tocht overal in Friesland springlevend, en niet alleen bij schaatsers. De zomeropties zijn talrijk: met de fiets, te voet, met de step, op skeelers, met de kano, in een huifkar, op een boot of met de auto. Afhankelijk van het vervoermiddel bedraagt de afstand tussen 200 en 260 km.

Vele Duitse fietsroutes volgen de loop van rivieren, waardoor het langeafstandsfietsen haast een nationale sport is geworden. Ik wil in twee weken een aantal routes met elkaar verbinden, langs het water maar ook ‘over land’. Mijn keuze valt op het zuiden, de streek tussen de Main en de Donau.

Een intrigerende puzzel van vlakken en lijnen vult de hele horizon. In een uurtje zijn we vanuit de vlakke groene polders tot in deze canyon van 21ste-eeuwse architectuur gefietst. Een groter contrast bestaat niet.

“We zijn weer mooi op tijd aangekomen”, roept de conducteur om als we het station van Arnhem binnenrijden. “En aan de Belgische fietser: welkom in Nederland!” De ideale start voor 1.300 km met Jan Wolkers en Piet Mondriaan, van Pishoek tot Moddergat, van Sexbierum naar Vrouwenpolder.

Een doorgang tussen twee heuvels is in Oostenrijk een ‘Gatter’, tussen twee bergtoppen een ‘Pass’. Op onze fietstocht van Tongeren naar Rome moeten we de Alpen over en dat doen we in de voetsporen van Romeinse legioenen, over één gatter en drie passen.

Van het Zwanenwater over Groningse terpen tot Brabantse vennen, ik maak mijn rondje Nederland helemaal rond. Op en over dijken en duinen, bergen en heuvels. Langs bossen, heide en polders. Dwars door dorpen en steden met een heel eigen karakter.

Tussen Maastricht en Kessenich toont de Grens-Maas zich als een slome, ondiepe rivier, onbevaarbaar voor vrachtschepen. Een gedroomd gebied voor de pleziervaart maar ook voor oeverfietsers.

Op mijn verlanglijstje stond al lang een bezoek aan het Kröller-Müller Museum in de Hoge Veluwe. Ik trommel een vriendin op en samen zetten we volgend plan uit: op ons stalen ros in één dag 180 km naar het park, gevolgd door een dag kunst en op dag drie de hele route terug naar huis. Onze achterban lacht ons vierkant uit: dat lukt jullie nooit...

Een rustige en groene fietsregio, dat zocht ik. Niet te ver, want ik had maar drie dagen. Ook hoog op mijn lijstje desiderata: pittige heuvels en weldadige panorama’s. Ergens op het internet viel mijn oog op de omschrijving ‘Fietsmekka van Duitsland’. En dus werd het Sauerland.

Verspreid tussen de heuvels, velden, weilanden en stukjes bos van Münsterland liggen honderden burchten, kastelen, landhuizen en landgoederen. Zoals het mooiste halssnoer rond een slanke hals, zo slingert de 100 Kastelenroute door deze immer groene regio.

Maak je graag een lange fietsreis over rustige paden door het groen? In het buitenland, maar toch ook niet te ver weg, zodat je geen ingewikkelde constructies nodig hebt om je fiets aan de start te krijgen? Eén oplossing: de Groene Valleienroute. Een ‘klassieker’ die zijn waarde al vele malen bewezen heeft.

Noord-Hessen is een land van sagen, legenden en sprookjes. Wie kent niet de verhalen die de gebroeders Grimm hier optekenden? Op rivier- en spoorwegroutes maken we kennis met het decor van deze vertellingen.

Het valt me altijd weer op hoeveel Dries zich nog herinnert van de reizen die hij als kind maakte. Veel meer dan ik. De reden? Zijn ouders kozen er voor om zonder auto door het leven te gaan en er jaarlijks met drie kinderen met de fiets op uit te trekken. Fietsen en kamperen maakt een reis veel intenser, daar ben ik intussen ook van overtuigd. En als het dertig jaar geleden zonder fietskar kon, dan moet het nu ook lukken. Daarom zetten we die traditie verder, ook nu onze dochter Limme er bij gekomen is.

Mijn fiets staat te popelen om aan de tand gevoeld te worden. En is er een zwaardere beproeving voor een fiets dan de Vlaamse wegen? Bovendien heeft België nu ook zijn bivakzones, vergelijkbaar met het paalkamperen in Nederland. Behalve een plekje voor de tent en soms een waterpomp zijn er geen voorzieningen. De fiets en ik zijn benieuwd.

Langeafstandsroutes leveren inspiratie voor de mythes, historietjes en sprookjes in onze eigen lange tochtverhalen. Fietsen door Europa langs EuroVelo 6 wordt op toon gezet met een Frans chanson in een guinguette langs de Loire en het strijkorkestje An der schönen blauen Donau. Maar soms heeft de fietser een GR-pad nodig om hem te dwingen zijn verhaal af te maken.

Zomer 2016. Op een woensdagavond stappen we met vier fietsen, twee kinderen en bagage de trein op. Een nacht later ontwaken we in München Centraal en vandaar sporen we naar Salzburg. Een prima trein met veel ruimte voor fietsen brengt ons naar de start van onze fietsvakantie.

In de tuinkamer bij Joke in Harlingen buig ik me samen met Siebrig van Beleef Friesland over de opengevouwen kaart. Het aroma van eerlijke koffie en fruitig parfum prikkelt mijn neusvleugels. In de zomer is ‘Fryslân’ voor een doorgewinterde fietser het El Dorado.

Oberschwaben, Bayerisch Schwaben en Unterallgäu waren van oudsher het gebied van de Pfaffen, de pastoors. Toen de reformatiehier voet aan grond kreeg, reageerde de katholieke kerk met intimiderende barokkerken om de gelovigen aan boord te houden. Heel de streek staat er vol van.

Meng mooie zandstranden, kilometers dijken, lange rijen populieren en uitgestrekte vette polders met een hele rits kreken. Kruid af met gezellige vestingstadjes en pittoreske polderdorpjes en blus het geheel met een flinke scheut Westerschelde. Tot zover het recept voor een uiterst gevarieerde fietstocht door een stukje Vlaanderen in Nederland.