Artikeldatabank

Een glinstering van de ochtendzon die de dauw op het landschap verdampt, een pad bedekt met een vers laagje sneeuw waardoor het tafereel nog weidser aanvoelt, het voelen van de kracht van een bos wanneer je er helemaal alleen doorheen wandelt: ik had nooit gedacht dat Vlaanderen zo prachtig kon zijn.

Een kramiek met boerenboter was er niet bij. In het Rozemarijnstraatje kwam ik helaas een halve eeuw te laat. Om op de heilige Rochus een beroep te moeten doen was ik gelukkig drie eeuwen te laat. Maar in de Wellemeersen kwam na twintig jaar een pendelaarsdroom tot leven.

Veel te vroeg wakker, want vandaag vertrek ik! Voor 3 dagen! Mijn eerste stappen op weg naar Compostela.

“Naar Malta neem je een zwembroek en een feestneus mee, geen wandelschoenen”. Het eiland staat bij weinig wandelaars op de bucketlist, maar wij puzzelden een tocht in elkaar over deze wat vreemde archipel en zagen dat het goed was!

In 1873 schreef Jules Verne zijn beroemde boek De reis om de wereld in 80 dagen, het relaas van Phileas Foggs odyssee rond de wereld met trein, boot, paard en kar en zelfs een olifant. Wij deden het wat bescheidener en reisden in 11 dagen om Zuid-Limburg met als enig vervoermiddel onze benenwagen.

Dat het loont om over de vernieuwde GR 564 ook een nieuwe topogids te maken, wist ik vóór ik hem helemaal gelopen had. Bovendien kreeg deze relatief korte GR ook een nieuwe naam die verwijst naar het historische graafschap Loon.

Eind september zien we ‘een venster’ in ons druk – nou ja – leven. Ik wil al lang gaan trekken langs wit-rode paden in eigen land. Liefst in een stukje ongerepte natuur, en dan kom je al snel uit in de diepe Ardennen. Om de ecologische voetafdruk te minimaliseren kiezen we voor een tocht van station naar station.

Mijn kinderen wandelen niet echt graag, maar de jongste van 9 ging volledig overstag toen ik haar een micro-avontuur in de vrije natuur voorstelde. Niet te ver en met hier en daar een verrassing of een opdracht. Als klap op de vuurpijl gingen ook de neefjes mee.

Geef de vijf kenmerken van de polders, de zandstreek en de leemstreek? In de aardrijkskundeles was het antwoord een kwestie van goede of slechte punten. Wie weet kreeg jij ook een degout van al die theorie over vruchtbare en onvruchtbare grondsoorten. Maar als je zo nodig wil afrekenen met die afknapper uit je schooltijd, probeer dan eens de vernieuwde Wandelronde van Vlaanderen. Zo honoreer je ook het werk van onze ‘nalopers’.

Het gebrom van de auto die ons aan de abdijgebouwen van Val-Dieu heeft afgezet, verdwijnt achter de bocht. Het is een kille en nog grijze ochtend in juni. We staan op het beginpunt van de Chemin des Echaliers, klaar voor een tweedaagse tocht door het land van Herve en de vallei van de Vesder.

Op de heetste zomerdag van 2013, vrijdag 2 augustus, vertrek ik ‘s morgens vroeg in Alsemberg voor mijn zesde stapdag. Het moet iets na vijven zijn wanneer ik druipend van het zweet neerplof op het terras van Relais du Marquis in Ittres. “Dag Yves, hoe gaat het?”, klinkt het naast me. Heb ik waanbeelden door de hitte? Neen,het is Kenny. Hij heeft mijn tweets gevolgd. Hij wist dat ik zou passeren en wou me verrassen…

Uit nostalgie keek ik ernaar uit om nog eens in de buurt van het meer van Robertville te gaan wandelen. Een mooie streek waar ik jaren terug als Chirojongen in de Warche speelde. Dit keer is het aan Louis, onze zoon van 13 maanden, om in het water te spelen.

Zeven dagen met pak en zak en op mijn eentje door Noord-Frankrijk fietsen, dat was het idee. De recente gids Fietsen langs de Frontlijn was daarbij een geschenk uit de hemel. Voor mij de ideale manier om de Groote Oorlog beter te begrijpen en mijn grootvader, oorlogsinvalide 14-18, te gedenken. Zeker omdat we nu pas met negen kleinkinderen zijn uitgebreide memoires aan het ontdekken zijn.

Op de Fiets en Wandelbeurs maakten vertegenwoordigers van het Parc Naturel des Deux Ourthes ons warm voor het Eisleck Trail, een 104 km lang wandeltraject dat het Groothertogdom met de Belgische Ardennen verbindt. We kochten brochure en wandelkaart en kregen er een drinkbus als toemaatje bij. Een opstoot van lekker warm weer was het enige wat we nog nodig hadden om drie dagen op stap te gaan.

Niet alleen het pad kreeg een opmerkelijke update, de twee gedateerde topogidsen van GR 128, de Vlaanderenroute Oost en de Vlaanderenroute West, werden samengebracht in één nieuwe gids. Bovendien is de route nu in beide richtingen beschreven. We wandelden in voorpremière alvast een halve GR 128, van Teuven tot Eppegem.

De Streek-GR Groene Gordel in zeven dagwandelingen.

Vrijdag visdag. In tal van Vlaamse huishoudens was (of is) het een vaste gewoonte. Eeuwen geleden promootten Limburgse kloosters dit gebruik al door de aanleg van visvijvers in beekvalleien. De nieuwe langeafstandswandeling De Wijers volgt dit parelsnoer van vijvers door het hart van het groene Limburg.