Artikeldatabank

Tijdens ons rondje Beieren van vorig jaar raakten we zo onder de indruk van het meest zuidelijke gedeelte, de regio Opper-Beieren, dat we zo snel mogelijk wilden terugkeren. Een zomer later is het al zover. Ditmaal zonder kinderen, waardoor heuvels of nijdige hellingen ons niet hoeven af te schrikken.

Als fervente outdoorliefhebbers wilden we na het hiken en packraften ook eens van een fietsavontuur proeven. Katrien hakte de knoop door – “Gewoon doen!” – en al snel kwam het traject Antwerpen - Berlijn uit de spreekwoordelijke bus.

In aanloop naar onze fietsvakantie gaven we onszelf een opdracht: Kies een Duitse regio en maak een voorstel voor een tocht van drie à vier weken. Probeer de dagafstanden te beperken tot 70 km, en ook de hoogteverschillen, want er moet heel wat bagage mee, en ook twee stuks ‘levende’ kilo’s, 6 en 8 jaar oud.”

Twee eeuwen geleden ging alle vervoer per postkoets of boot. Later kwam de trein erbij. Vandaag hebben vele oude postwegen, jaagpaden en spoorwegbeddingen een tweede leven gekregen als ‘groene’ wegen. Veilig, rustig en relatief vlak, kortom een feest voor fietsers. Bijgevolg hoef je helemaal geen berggeit te zijn om tot aan de Alpen te fietsen.

Hoe beschrijf je in hemelsnaam een fietstocht door Kirgizië? De slechtste wegen ter wereld doorkruisen de mooiste landschappen ter wereld. Groene valleien met her en der yurts en kuddes paarden, omringd door besneeuwde toppen en doorsneden door glinsterende rivieren. Voldoende als intro?

Heel wat voormalige Hanzesteden rond de Oostzee combineren werelderfgoed met strandpromenades, baksteen-gotiek met bad-architectuur. Daartussen fiets je door een schitterend landschap van duinen en binnenzeeën.

Vele Duitse fietsroutes volgen de loop van rivieren, waardoor het langeafstandsfietsen haast een nationale sport is geworden. Ik wil in twee weken een aantal routes met elkaar verbinden, langs het water maar ook ‘over land’. Mijn keuze valt op het zuiden, de streek tussen de Main en de Donau.