Artikeldatabank

Toby Lauwerier fietste ruim 4500 kilometer van Gent naar Athene. Op amper 29 fietsdagen doorkruiste hij 14 landen. Zijn persoonlijk motto: #neverstopriding. In zijn blogposts deelde hij dagelijks enkele snelle indrukken met de endorfine van de dag nog in het lijf.

Ik beken, ik heb een langlopende liefdesaffaire met de Westelijke Balkan. Vorig jaar stelde ik een routeboekje samen om die liefde te delen met een breed fietspubliek. Het was niet altijd makkelijk om de drukke kustweg te vermijden, maar het is op enkele kleine stukjes na uitstekend gelukt.

Ierland, tot voor kort in mijn verbeelding gereduceerd tot een huis op een klif, gegeseld door striemende regenvlagen, een huilende wind en het gedonder van beukende golven. Na twee weken fietsen weet ik het, het huis bestaat. Meer nog, de werkelijkheid tart mijn verbeelding in de overtreffende trap. Beara, Iveragh en Dingle zijn drie schiereilanden, diep ingesneden door prachtige baaien. Elk met een ringweg. De ‘Ring of Kerry’ op Iveragh is een toeristische topper. De vele toerbussen rijden er in tegenwijzerzin, de weg soms te smal om te kruisen. Killarney is een groot nest met luxueuze hotels die elkaar naar de kroon steken. Beara, charmant en rustig, ligt uitnodigend te schitteren in de zon. De ringweg biedt spectaculaire vergezichten. Toch slaan we af en rijden kleine lussen of een doodlopende weg. Zo zijn er veel, heen en terug. Woorden schieten tekort, mijn camera kan onmogelijk het hele plaatje in beeld brengen...

Kronkelende riviervalleien in Tsjechië, voorbijglijdende vale gieren in Kroatië, zingende minaretten in de Bosnische avondschemering, fietstassen vol vijgen en mandarijnen in Montenegro en wakker worden onder een laag sneeuw in Frankrijk. Beelden genoeg om vijf maanden trappen samen te vatten.

Fietsen is ons lang leven. Onze vorige tocht bracht ons tot in Oost-Duitsland, Polen en Tsjechië. Nu lonkt het avontuur in Letland, Estland en Litouwen. Een rondrit langs drie Baltische staten, met tussenstop in hun respectieve hoofdsteden Riga, Tallin en Vilnius.

Aan het Meer van Shkodër, op de grens van Montenegro en Albanië, beleef ik een eerste adembenemende zonsondergang. Op de Kroatische eilanden zullen er vele volgen. Vijftien dagen lang geniet ik onder een straalblauwe hemel van hartelijke ontmoetingen en zalig veel fietsen.

Kronkelende riviervalleien in Tsjechië, voorbijglijdende vale gieren in Kroatië, zingende minaretten in de Bosnische avondschemering, fietstassen vol vijgen en mandarijnen in Montenegro en wakker worden onder een laag sneeuw in Frankrijk. Beelden genoeg om vijf maanden trappen samen te vatten.