Artikeldatabank

Waar de mens al eeuwen vecht tegen water, waar kreken en geulen littekens zijn van oorlogsmanoeuvres, waar kerktorens boven het vlakke polderlandschap uitsteken en Reynaert de Vos de streek onveilig maakte, daar is het Land van Hulst. De dorpen zijn er een zakdoek groot en men spreekt een Zeeuws dialect met Vlaamse tongval. Welkom in het Land van de Grenslanders.

De start van een nieuwe GR is altijd iets om naar uit te kijken. GR 512 stond al een hele tijd op mijn wishlist en ik had dan ook grote verwachtingen om het Brabantse Heuvelland te (her)ontdekken.

Soms is er niet meer nodig dan een waterig herfstzonnetje, een gat in je agenda en een snelle zoektocht op de telefoon om een fijne namiddag te wandelen. Het overkwam ons onlangs in het Waasland, waar we zonder veel plannen en voorbereiding de Liniewegel wandelden, goed voor 10 km natuur.

Reynaert de Vos himself stapte voor de gelegenheid de vernieuwde Streek-GR Waas- en Reynaertland van Lokeren naar Hulst en wij hadden de eer hem een paar vragen te stellen. Reynaert, intussen niet meer van de jongsten, geniet van de aandacht die hem te beurt valt en probeert ons van zijn onschuld te overtuigen. We kunnen de lezer niet garanderen dat zijn verhaal 100 % waarheidsgetrouw is. Een vos verliest zijn haren, maar niet zijn streken.

GR 126 passeert mijn voordeur en ik heb zowel op de elektriciteitspaal links als rechts van mijn oprit een wit-rode markering aangebracht. Totaal overbodig, maar als ik ’s ochtends met de fiets naar het werk vertrek, krijg ik een knipoog van GR. Altijd een leuk begin van de werkdag…

Het Nationaal Park Hoge Kempen heeft een primeur voor België: Twee rondwandelingen hebben het keurmerk ‘Premiumroute’ gekregen van het Deutsche Wanderinstitut. Dat maakt nieuwsgierig. En als blijkt dat je ze samen kan voegen tot een stevige dagtocht, is de beslissing snel genomen.

Vandaag doen we het eens anders. We nemen niet de trein van Alken naar Sint-Truiden, maar trekken onze wandelschoenen aan en doen het traject te voet op GR-paden. Dat duurt veel langer dan de treinrit, maar je ziet en beleeft veel meer.

De Getevallei maakt deel uit van het grotere Hageland en is een klein maar fijn onbekend stukje Vlaanderen. Twee dagen stapten we op het wandelnetwerk en verloren daarbij nooit de kerktoren van Zoutleeuw uit het oog. Of toch bijna!

GR 512 is een klassieker onder de Vlaamse wandelpaden, maar kreeg recent behalve een nieuwe topogids ook een nieuwe naam: Brabantse Heuvelroute. Zowel de naam als de gids zijn verdiend, en de route heeft nog een belangrijke troef: haar bereikbaarheid met het openbaar vervoer. Zo kan je de etappes zo lang of zo kort maken als je zelf haalbaar vindt.