Artikeldatabank

In Vlaanderen hebben we icoonroutes, maar Wallonië heeft zijn RAVeL-netwerk. Door een aantal van deze paden langs waterlopen en op oude spoorwegen te verbinden, kan je makkelijk je eigen Walloniëroute samenstellen. Met als bijkomend voordeel dat het plat gaat. Want water en treintjes gaan niet bergop.

Na een wat in het water gelopen trip naar Snowdonia, gooiden we het dit jaar over een andere boeg en besloten we op de fiets te kruipen. Aangezien ik al naar Berlijn en Amsterdam peddelde, was de volgende naburige hoofdstad snel gekozen. In vijf dagen zouden we vanuit Westerlo in Luxemburg Stad willen geraken.

Onderweg in de trein zien we de Ardennen opdoemen. Als beginnende fietstrekker vind ik die heuvels best imposant, maar gelukkig zullen we meteen de Maas opzoeken en richting Nederland draaien. Daarom gooi ik graag enkele stellingen over fietsen bij onze noorderburen in de lezersgroep. Eens zien of ze ontkracht of bevestigd werden!

Al fietsend gaan we op zoek naar het verhaal achter de forten rond Luik en Maastricht. Vanwege hun strategische ligging – hoog en met open zicht over het landschap – moet er op deze route al eens stevig geklommen worden.

Vorige zomer wilden we op fietstour langs Vrienden Op de Fiets. We kozen echter de verkeerde datum: onze nationale feestdag, pal in het bouwverlof. Gevolg: alle adresjes op onze gedroomde route bezet. Daarop ontstond een plan-B dat ik iedereen wil aanbevelen: ga op zoek in je adresboek naar je echte vrienden en vergeet ook je (verre) familieleden niet. Meer dan waarschijnlijk zitten er adresjes bij waar je welkom bent voor bed, bad en brood

Het lijkt er tegenwoordig op dat de pensioentijd moet beginnen met een overgangsritueel, een tocht, roadtrip, pelgrimage of katharsismoment. Liefst lang en graag ver. Naar Compostela of zoiets. Ik doe mee. Niet ver: geen tijd en geen conditie. Niet lang: wegens huiselijke engagementen en restjes van een uitrafelende loopbaan. Bestemming? We zien wel. De zinvolheid zit in het op weg zijn, niet in de bestemming.

Nabij de grens met het Groothertogdom Luxemburg liggen drie opgewaardeerde spoorbermen zo dicht in mekaars buurt dat je ze aan elkaar kunt rijgen tot een fietslus van twee of drie dagen. Het langste RAVeLtraject tussen Gouvy en Bastogne stond al lang op mijn verlanglijst, maar ook het fietspad langs de Wiltz en een stukje Vennbahn zijn fietssmaakmakers.

De Ourthe en de Vesder zijn twee schilderachtige rivieren die kronkelend hun weg zoeken door de heuvels van de Ardennen. Ten zuiden van Luik mondt de Vesder in de Ourthe uit, die op zijn beurt enkele kilometers verder de Maas instroomt. Het tweestromenland tussen Ourthe en Vesder is het onderwerp van deze fietstip.

Wallonië, het ligt er zo uitnodigend bij. Fietsen langs oude buurtwegen, jaagpaden, in onbruik geraakte spoorwegen of andere stille wegen. Langs oorden waar de moderne tijden bleven haperen en plekken waar de moderniteit het verleden heeft weggeveegd. Een vijf dagen lange zoektocht naar de schoonheid van de leegte.

Aan de andere kant van de Vlaamse Ardennen ligt een landschap van oude bossen en wallen, bezwangerd door duistere krachten. Voor de geoefende recreatieve fietser liggen hier 90 km over mooi beboste heuvels klaar. Smeer de kuiten!

Goed nieuws voor vakantiefietsers die het graag groen en niet te ver weg hebben: de toeristische sector in Wallonië heeft 2016 uitgeroepen tot ‘Fietsjaar’. Om tussen alle snel opschietende fietsboompjes het bos nog te zien, gingen wij te rade bij Kristien Hansebout.

Voor auto’s en moto’s is er de Bier- en Smakenroute en de Fortenroute. Wij verkozen een uitstekende fietsvariant, de Maasfietsroute. En ook al probeerden de weergoden de pret te bederven, de vijfdaagse trip werd een geslaagde ménage à trois van prachtige Maaslandschappen, een heerlijke plateau bieren en heel veel fietsplezier.

Op de taalgrens tussen Hoegaarden en Jodoigne ligt een een dorp te soezen in de heuvelplooien van Brabants-Haspengouw. Mélin is één van de 24 plus beaux villages de la Wallonie en vooral zijn gehucht Gobertange toont zich op zijn mooist. Alle huizen werden er lang geleden opgetrokken in de beroemde crèmekleurige Gobertingse zandsteen.

In Froyennes, in de schaduw van de historische stad Doornik, verbouwden vrienden uit het dorp van mijn jeugd de Ferme du Beauregard om tot ‘La Petite Fabriek’. Een plek waar schoonheid, originaliteit en duurzaamheid samenkomen. Een toegangspoort om de Waalse Scheldevalleien beter én anders te leren kennen.

Om de Maasvallei uit te fietsen is het altijd even puffen, maar de beloning is telkens groot. Ditmaal hebben we het niet alleen over de landschappen en de panorama’s, maar ook over de wijngaarden en wat er met de oogst daarvan gemaakt wordt.