Artikeldatabank

Op 1 januari 2025 fusioneren Tongeren en Borgloon tot één gemeente. Een economisch-politieke kwestie. Maar historisch en toeristisch verbindt deze fusie het Romeinse Tongeren met het middeleeuwse Graafschap Loon, en ook wandelen tussen beide steden biedt tal van mogelijkheden.

Is het mogelijk om van thuis uit een hele GR in aparte dagtochten te wandelen zonder gebruik te maken van een auto? De vraag stellen is ze beantwoorden. Het dichtst bij mijn thuisbasis passeert de GR 122. Het startpunt van deze GR ligt in Hulst, het eindpunt in Kluisbergen. Tussen nieuwjaar en half maart – winter én lente – wil ik het volledige traject afwerken.

Een treinstapper van meer dan twintig kilometer zonder pretpark onderweg? Paden vol zand maar geen strand? Zo’n onderneming kan ik aan twee tienermeiden niet verkopen. Maar een wijnton redt mijn project.

Met de Belgische grenzen nog dicht, gingen Katrien en ik op zoek naar het ideale recept voor een avontuur dichtbij huis. Daarbij stootten we meteen op de Hoge Ardennenroute: een wandelpad van 278 kilometer dwars door de Belgische Ardennen. In het voorjaar van 2021 gingen we de uitdaging aan.

Ik droomde om met mijn voeten naar de basis van het leven te wandelen. Om één te zijn met de natuur, mijn lichaam door weer en wind te sturen en mijn longen te vullen met buitenlucht. Op weg naar dat pure, dat gewoon kunnen ‘zijn’. De GR 5 zou dat waar moeten maken. Ik dacht veel te vragen, maar op een wandelpad is eenvoud de rode draad en komen dromen simpelweg uit.

In het voorjaar van 2022 zendt Eén de nieuwe avonturen uit van Vlaanderens bekendste stapper, Arnout Hauben. Arnout stapt nooit zomaar om te stappen, maar om verhalen te zoeken. Corona heeft daar niets aan veranderd: hij is blijven stappen, en blijven babbelen. Tijdens één van de laatste dagen van 2021, en tegelijk één van de laatste dagen van de montage van ‘Dwars door de Lage Landen’, maakte hij even tijd om de lezers van Op Weg alvast nieuwsgierig te maken naar zijn nieuwste GR-avonturen.

Bij mooi weer is het aan zee vaak een drukte van jewelste. Maar na het grote zomerverlof valt de Belgische kust in een diepe winterslaap. Terrasjes sluiten, strandhuisjes en pop-up bars worden afgebroken. De zee, de wind en het zand krijgen vrij spel. Het ideale seizoen voor een stevige natuurwandeling.

Wie is toch die weinig gekende, naburige provincie? Onbekend is onbemind, maar GRP 123, de Ronde van West-Henegouwen, wordt mijn gids. Ik ontdek een streek van stille waters, heksen en dino’s, industriële archeologie en warme mensen. René Magritte en Hercule Poirot zijn er geboren en de treinen rijden stipt!

Met een verlengd weekend voor de boeg was het snel duidelijk, we zouden nog even de natuur intrekken. Het eerste plan was de Maasduinen, maar natuurlijk gingen we voor een ander plan: een tripje met de tent door de vallei van de Ninglinspo.

De start van een nieuwe GR is altijd iets om naar uit te kijken. GR 512 stond al een hele tijd op mijn wishlist en ik had dan ook grote verwachtingen om het Brabantse Heuvelland te (her)ontdekken.

De Calestienne is een smalle strook kalksteenrotsen die zich uitstrekt vanuit Frankrijk over Chimay, Couvin en Givet tot ‘grottengemeenten’ Han-sur-Lesse en Remouchamps. De strook ontstond zo’n 400 miljoen jaar geleden toen onze contreien onder de zeespiegel lagen. De heuvels of ‘tiennes’ zijn overblijvende koraalriffen. Met wat geluk vind je er nog fossielen op je wandelpad.

De Hoge Venen, het dak van België, de waterspons die voortdurend haar water loslaat, dat is waar de 155 km lange GR 573 om draait. Overal borrelt, schuimt, stroomt, kabbelt en klatert het bruine veenwater zich een weg door enkele van de mooiste en wildste rivier- en beekvalleien die ons landje rijk is. We doorlopen het volledige traject en gaan wat dieper in op twee etappes.

Reynaert de Vos himself stapte voor de gelegenheid de vernieuwde Streek-GR Waas- en Reynaertland van Lokeren naar Hulst en wij hadden de eer hem een paar vragen te stellen. Reynaert, intussen niet meer van de jongsten, geniet van de aandacht die hem te beurt valt en probeert ons van zijn onschuld te overtuigen. We kunnen de lezer niet garanderen dat zijn verhaal 100 % waarheidsgetrouw is. Een vos verliest zijn haren, maar niet zijn streken.

Met het Sentier du Nord in het GH Luxemburg en het nieuwe traject langs de Westelijke Ourthe verkennen we de laatste 130 km van GR 57. Zijn het zomaar losse verlengingen? Of zijn het volwaardige onderdelen van een van de populairste GR-paden van Wallonië?

Papa’s die graag wandelen hebben soms een curieuze droom. Dan nemen zij vrouw en kinderen op sleeptouw bij de realisatie van hun visioen: te voet van de Noordzee naar de Middellandse Zee. Goed nieuws voor hun ‘volgers’: de route en de gids van het Vlaamse deel van de tocht zijn opgefrist. Een leidraad om welgezin op zoek te gaan naar het verre horizonten én nieuwe woorden.

Een GR-tweedaagse mag een ietsje meer zijn dan wandelen. Onderweg mengen we ons onder de bewoners van twee kloosters. De ontmoetingen wisselen tussen een nobel verheven en een zinnelijk werelds bestaan, tussen totale onthechting en een milde vorm van pure genotzucht.