Artikeldatabank

Er was sneeuw voorspeld, dus smeerden we onze wandelschoenen in om vier dagen de winterse elementen te trotseren, vanuit Ronse oostwaarts over Geraardsbergen bijna tot Ninove en terug westwaarts richting Zottegem. Meer hoogtemeters kan je in Oost-Vlaanderen niet vinden.

Op zoek naar een korte trektocht dichtbij en toch ver weg van de bewoonde wereld? Dan ben je in het Hertogenwald op de juiste plek. Op stafkaart stippelde ik een traject van 75 km uit, inclusief twee overnachtingen op een bivakzone. De route begint en eindigt in Eupen en is een aanrader voor elk seizoen, ook in de winter.

Na een tocht langs de verlaten invasiestranden van Normandië in 2019 treden mijn broer en ik opnieuw in de sporen van de ‘101st Airborne Easy Company‘, dit keer in de regio rond Bastogne, en in gezelschap van onze zus. Met trajecten van de GR 14, GR 15, GR 57, GR 151 en een stukje Eisleck trail puzzelen we onze wandellus in elkaar.

Het noorden van de Streek-GR Hageland ligt in een overgangsgebied. Kijk je noordwaarts, dan zie je de Kempen liggen. Draai je zuidwaarts, dan ontdek je het glooiende Hageland. Wij knopen onze wandelschoenen voor een tweedaagse tussen Sint-Pieters-Rode en Scherpenheuvel, met een overnachting bij Hans en Jasmina in Rillaar.

Tijdens mijn dagelijkse wandelingen tussen Brussegem en Relegem kwam ik vaak markeringen van de GR 126 tegen. Maar waar begint die eigenlijk? En waar wandel je naartoe? Een beetje opzoekingswerk later was ik verkocht. Wat een fantastische tocht zou dat zijn: van thuis tot aan de Semois, langs een stukje Maas met zovele jeugdherinneringen.

Tussen Ronse en Bergen, ingeklemd tussen de Vlaamse Ardennen en de Borinage, bevindt zich een verborgen parel. Een vakantieparadijs, nog niet platgetreden door hordes toeristen, door de eeuwen heen gevormd voor de wandelaar die de eenzaamheid opzoekt. Ik wandelde door het noordelijke deel, Le Pays des Colinnes, van Ronse tot Ath via de GR 129.

De korte treinrit van Leuven naar Sint-Joris-Weert brengt me meteen in de juiste stemming. Door het raam zie ik de ongerepte Dijlevallei voorbijglijden, een groen lappendeken van weilanden, bosjes en kleine en grote waterplassen. Straks zal ik in omgekeerde richting wandelen, stroomafwaarts richting Leuven. Drie dagen de Streek-GR Dijleland volgen tot in Mechelen, dat is het plan.

In drie etappes volgen we de Semois van de bron in Aarlen tot Florenville. Het traject via GR 16 balanceert op de rand van de Ardennen en Belgisch Lotharingen. Geniet van de rustige Gaumestreek met haar typische dorpen, bewonder de eerste meanders van de rivier en probeer om nog voor Florenville al niet te staan duizelen op een rotspunt hoog boven het water.

Zin in een glas bier op het Schotse schiereiland Knoydart? Dat kan in The Old Forge. Officieel de meest afgelegen pub van Groot-Brittannië. Er bestaan drie mogelijkheden om er te geraken: de boot, de helikopter of – zoals wij deden – twee dagen flink doorstappen door één van de mooiste stukjes Schotland.

Niemand heeft nog een excuus om een meerdaagse Grote Route uit te stellen. De nieuwe wandelgids GR 12 is immers gesneden brood. Het traject is vlot bereikbaar met openbaar vervoer, er is logies in overvloed, het belevingsgehalte is hoog voor jong en oud en op het Atomium staat geen einddatum. Al weet je dat laatste nooit, dus begin er maar aan.

‘Haybes-la-Rose’ of ‘Haybes-la-Jolie’, het zijn mooiklinkende namen voor een klein Frans dorpje vlakbij de Belgische grens, dat we als uitvalsbasis gekozen hebben voor vier gevarieerde dagwandelingen in Val d’Ardenne. Ardense leisteen en de meanders van de Maas zorgen voor het decor.

De Maas heeft eeuwenlang het Limburgse landschap geboetseerd tot een netwerk van geulen, rivierarmen, grindbanken en uiterwaarden. De mens deed daar nog een schepje bovenop met grindontginningen die later grote meren werden. In dit continu veranderende rivierdal ligt een snoer van charmante Maasdorpen.