Artikeldatabank

Even over de Rijn, voorbij Keulen, ligt het Bergisches Land. Een gebied dat wij vroeger vooral kenden voor zijn industrie, maar dat vandaag behalve industrieel erfgoed vooral heel wat wandelmoois te bieden heeft. Wij trotseerden de hittegolf van juni om van de twee langeafstandspaden die er ontwikkeld werden telkens twee etappes te verkennen.

Waar de mens al eeuwen vecht tegen water, waar kreken en geulen littekens zijn van oorlogsmanoeuvres, waar kerktorens boven het vlakke polderlandschap uitsteken en Reynaert de Vos de streek onveilig maakte, daar is het Land van Hulst. De dorpen zijn er een zakdoek groot en men spreekt een Zeeuws dialect met Vlaamse tongval. Welkom in het Land van de Grenslanders.

Aangekomen in het station van Oostende spring ik samen met mijn dochters snel op de kleurrijke kusttram richting Wenduine. Daar waar GR 5A vanuit het binnenland komt, pikken wij de route op.

Soms is er niet meer nodig dan een waterig herfstzonnetje, een gat in je agenda en een snelle zoektocht op de telefoon om een fijne namiddag te wandelen. Het overkwam ons onlangs in het Waasland, waar we zonder veel plannen en voorbereiding de Liniewegel wandelden, goed voor 10 km natuur.

Oorlogen slaan wonden. Ook al was die oorlog koud en is die al lang gestreden. In het Duitse Harzgebergte tekenen littekens nog steeds het landschap. Van toen Oost en West elkaar het zonlicht niet gunden. Wie scherp kijkt en goed luistert vindt nog fascinerende sporen van deze Kalter Krieg.

“Het ideale geschenk om jezelf of je beste wandelmaatje eens goed te verwennen!” Met die slogan prijst Grote Routepaden zijn meerdaagse wandelarrangementen aan. Men belooft dat je zorgeloos op pad gaat, samen met kant- en klare beschrijvingen, een warm onthaal en lekker eten van de hotelier. Ik neem de proef op de som en na drie dagen Zwalm en Vlaamse Ardennen besluit ik dat GR zijn belofte meer dan waar maakt.

GR 126 passeert mijn voordeur en ik heb zowel op de elektriciteitspaal links als rechts van mijn oprit een wit-rode markering aangebracht. Totaal overbodig, maar als ik ’s ochtends met de fiets naar het werk vertrek, krijg ik een knipoog van GR. Altijd een leuk begin van de werkdag…

In de Vordereifel kregen ze geen ‘steig’, maar kozen ze voor een ander concept.

De Eifel staat garant voor urenlang struinen door uitgestrekte rustgevende landschappen en slaperige dorpjes met typische witte vakwerkhuisjes. In het mooie en kalme Kylltal is dat niet anders.

Vier dagen verlengd weekend is voor Katrijn en Steve het perfecte excuus om de oversteek te maken naar een Zwitserse Alpentop. Getuige daarvan de cover van deze Op Weg. Maar voor hen is het slechts een aanloop naar meer. Naar hoger, uitgestrekter, ongerepter.

Christina Bloem verkende het hele kleurenpalet van de stad: blauw en groen en het zwarte randje.

Het middelgebergte Palts heeft twee troeven die het tot een wandelparadijs maken: het grootste woud van Duitsland en het grootste wijngebied van Duitsland. De nieuwe Weinsteig combineert beide en voert je langs schilderachtige wijndorpen, adembenemende uitzichtpunten en intrigerende burchtruïnes.

40 jaar geleden begon een aantal wijnbouwers op de zuidhellingen van de Hagelandse heuvels opnieuw wijnstokken aan te planten. Vandaag kan het Hageland uitpakken met de titel ‘meest noordelijke wijnstreek van Europa’ en het label ‘kwaliteitswijn met gecontroleerde oorsprongsbenaming’. Een dagstapper met een slok wijngeschiedenis.

Aanleiding voor mijn tocht is een voordracht over het oude Hertogdom Limburg in de bibliotheek van Kerkrade. Als Brabander voel ik me haast persoonlijk schuldig voor de Slag bij Woeringen en de verovering van het hertogdom door de Brabanders. Misschien kan ik die geschiedenis wandelend en schrijvend een beetje goedmaken…

Kanalen speelden een belangrijke rol bij de ontwikkeling van de Kempen. In 1846 begon men het Kempens Kanaal te graven om het chronische watertekort in de streek te verhelpen. Met de latere zijkanalen ontstond een net van waterwegen, waarvan het Albertkanaal de jongste en belangrijkste is. Het gehucht Bouwel, deelgemeente van Grobbendonk, ligt vlakbij de samenvloeiing van beide kanalen.