Artikeldatabank

Aanleiding voor mijn tocht is een voordracht over het oude Hertogdom Limburg in de bibliotheek van Kerkrade. Als Brabander voel ik me haast persoonlijk schuldig voor de Slag bij Woeringen en de verovering van het hertogdom door de Brabanders. Misschien kan ik die geschiedenis wandelend en schrijvend een beetje goedmaken…

Kanalen speelden een belangrijke rol bij de ontwikkeling van de Kempen. In 1846 begon men het Kempens Kanaal te graven om het chronische watertekort in de streek te verhelpen. Met de latere zijkanalen ontstond een net van waterwegen, waarvan het Albertkanaal de jongste en belangrijkste is. Het gehucht Bouwel, deelgemeente van Grobbendonk, ligt vlakbij de samenvloeiing van beide kanalen.

Juni 2010. Terwijl België zijn verkiezingskoorts uitzweet, teistert een lagedrukgebied een groot deel van Europa, waaronder Zuid-Frankrijk. De honger naar de bergen is echter te groot om de geplande huttentocht af te blazen. Relaas van zeven dagen genieten van bergen vol mist, regen en sneeuw.

Binnenkort rolt hij van de persen: de nieuwe Dagstappergids Frans-Vlaanderen, goed voor vijftien luswandelingen vlak over de Franse grens. Wij verkenden alvast de prachtige kliffen en stranden en kunnen getuigen van alweer echt GR-vakmanschap.

Heb je het over het Circuit des 25 Bosses? Dan spreek je met twee woorden: klimmen en dalen. Want dit is geen rechttoe rechtaan wandeling. Het pad kronkelt voortdurend tussen, over en onder de rotsen. ‘Een uitdagende wandeling voor getrainde benen’, zo lezen we in de gids. Helemaal waar! Reken op vijf uur, zonder pauzes, voor iets meer dan 14 kilometer flink doorstappen. Maar grillige rotspartijen, zeeën van wit zand en weergaloze vergezichten over het Forêt de Fontainebleau maken de inspanning meer dan goed.

Het Sentier pédestre de l’Ourthe et de Néblon is een vrij onbekend langeafstandswandelpad in de provincie Luik. De route heeft een lusvorm, je kan dus overal starten. Wij deden dat bij Tilff in de Ourthevallei.

Niet ver weg en verrassend mooi strekt de Condroz zich uit over de provincies Namen en Luik. Het is een glooiend landschap met uitgestrekte velden en weiden, kastelen en vierkantshoeven, piepkleine dorpjes met huizen in kalksteen en af en toe een bosje. De beste manier om de streek te verkennen is via de vernieuwde GR 575/576.

Het gebrom van de auto die ons aan de abdijgebouwen van Val-Dieu heeft afgezet, verdwijnt achter de bocht. Het is een kille en nog grijze ochtend in juni. We staan op het beginpunt van de Chemin des Echaliers, klaar voor een tweedaagse tocht door het land van Herve en de vallei van de Vesder.

Iets ten zuidwesten van Charleroi verkennen we een deel van de Sambervallei om dan door te steken naar de vallei van de Eau D’Heure. Dit is een heerlijke, soms wat pittige natuurwandeling, doorspekt met een flinke scheut cultuur. Voor elk wat wils.

Het inspirerende boek "De mooiste wandelroutes van Europa" ligt al jaar en dag op mijn salontafel. De spectaculaire foto’s van de Gorges du Verdon staan op mijn netvlies gebrand. “Een natuurervaring die in Europa zijn gelijke niet kent”, prijst de inleiding. Het werd tijd om dat met een tocht op de GR 4 zelf te gaan ontdekken.

Het landschap van de Cevennen met zijn ruige bergmassieven, dichte bossen en schitterende bloemen blijft ons boeien. Uit de vele bewegwijzerde wandelroutes stelden we met behulp van enkele kaarten en topogidsen een afwisselende achtdaagse lentetocht samen door het land van de duizend heuvels.

Het Juramassief vormt de grens tussen Zwitserland en Frankrijk. Geen wonder dat dit oude gebergte met zijn vele kloven een paradijs was voor smokkelaars. Inmiddels hebben de ‘pungelaars’ met hun buidel plaats gemaakt voor wandelaars met rugzak en vormen de smokkelwegen de ruggengraat van een uitgebreid net van wandel- en fietspaden.

Op een zwart-witte reuzenposter in La Piscine staat een groep jongens klaar om in het water te duiken. Eén van de kereltjes draagt een gebreide zwembroek. Meteen word ik teruggeworpen naar mijn kinderjaren. Wandelend door de Rijselse agglomeratie duiken nog meer jeugdherinneringen op, gelukkig niet allemaal even gênant als die veel te zware zwembroek.

In de Canvas-reeks Grand Central Belge trok Frieda Van Wijck de voorbije weken langs de gelijknamige spoorlijn die eertijds het Waalse mijn- en industriebekken met de haven van Antwerpen verbond. De inspiratiebron voor het programma was een boek van schrijver-journalist Pascal Verbeken. Met veel mededogen en gevoel voor nuance beschreef hij twee jaar geleden zijn voetreis door een ‘verdwijnend’ België –eens een industriële wereldmacht, nu een land in ademnood.

Met Luik sluiten we onze lange treinreis door de 10 Belgische provincies af. Overal vonden we twee of meer stations langs een GR- traject. Er waren makkelijke en moeilijke tochten bij, en overal viel wel wat nieuws te ontdekken. Kortom, trein en GR, het is een praktische, milieu- en portemonneevriendelijke combinatie. Als hekkensluiter kiezen we voor een prachtig maar soms ook kuitenbijtend stukje GR 573 door de vallei van de Vesder. Aan stations hier geen gebrek.

Op de heetste zomerdag van 2013, vrijdag 2 augustus, vertrek ik ‘s morgens vroeg in Alsemberg voor mijn zesde stapdag. Het moet iets na vijven zijn wanneer ik druipend van het zweet neerplof op het terras van Relais du Marquis in Ittres. “Dag Yves, hoe gaat het?”, klinkt het naast me. Heb ik waanbeelden door de hitte? Neen,het is Kenny. Hij heeft mijn tweets gevolgd. Hij wist dat ik zou passeren en wou me verrassen…

Uit nostalgie keek ik ernaar uit om nog eens in de buurt van het meer van Robertville te gaan wandelen. Een mooie streek waar ik jaren terug als Chirojongen in de Warche speelde. Dit keer is het aan Louis, onze zoon van 13 maanden, om in het water te spelen.

Zeven dagen met pak en zak en op mijn eentje door Noord-Frankrijk fietsen, dat was het idee. De recente gids Fietsen langs de Frontlijn was daarbij een geschenk uit de hemel. Voor mij de ideale manier om de Groote Oorlog beter te begrijpen en mijn grootvader, oorlogsinvalide 14-18, te gedenken. Zeker omdat we nu pas met negen kleinkinderen zijn uitgebreide memoires aan het ontdekken zijn.