Artikeldatabank

Zin in een glas bier op het Schotse schiereiland Knoydart? Dat kan in The Old Forge. Officieel de meest afgelegen pub van Groot-Brittannië. Er bestaan drie mogelijkheden om er te geraken: de boot, de helikopter of – zoals wij deden – twee dagen flink doorstappen door één van de mooiste stukjes Schotland.

St Cuthbert’s Way, een pelgrimsroute door het grensgebied van Engeland en Schotland, is een wandelpareltje. Alles wat je wenst krijg je binnen 100 km: weidse landschappen, fraaie ruïnes, weinig asfalt, veel cultuur en vooral een spectaculaire finale: een stukje wadlopen naar het betoverende Holy Island.

Zomer 2016. Met vier vriendinnen pakken we onze rugzak voor een achtdaagse trektocht langs de Costa da Morte in het Spaanse Galicië. De ‘Camino dos Faros’ werd in 2012 door een groepvrijwilligers – ze noemen zichzelf ‘Traski’ of Spaanse boskabouters – in het leven geroepen. De Camino verbindt tal van oude visserspaadjes over een afstand van 200 kilometer en volgt de Galicische kust van Malpica tot Finisterra. Constant wandel je op het ‘randje’ tussen land en water en volg je elke kronkel, elke bocht en elke inham van de zee. We werden op ons pad verwend met adembenemende uitzichten, met het continue ruisen van de zee, met ruwe kusten, witte stranden, kliffen en … 7 vuurtorens!

Is het mogelijk om op een natuurvriendelijke en duurzame manier de bergen in te trekken? Absoluut, denken ze bij De Natuurvrienden. Om de proef op de som te nemen lanceerde de organisatie de uitdaging om in de zomer van 2015 zeven Belgische en zeven Europese toppen te beklimmen. Gerda, Ivo, Jef, Jempi, Karel, Peter en Philippe namen de handschoen op voor de Spaanse Pyreneeën.

Zomerwandelaars kennen Kungsleden als het ‘Koningspad’ van Noord-Zweden, de ideale manier om de pracht van Lapland te ontdekken. Minder bekend is dat je de route van eind februari tot begin mei kan verkennen op ski’s.

Ook Kaat trok in de paasvakantie op wandelreis naar de Serra de Tramuntana. De groep wandelde niet enkel op het drogestenenpad (GR 221), maar ook op de talrijke zijpaden die vaak nog rustiger zijn. Iedereen genoot van de stenen en de bergen, van de kleurrijke vogels en de zee die nooit ver weg was. Of van leuke verrassingen, zoals een glas versgeperst fruitsap in een tuin in de vallei rond Soller. Niet enkel als gelovige pelgrim, maar ook als nietsvermoedende wandelaar bleek Lluc een wonderlijke plek. Geniet even mee.

Al jaren staat het Zweedse Hoge Noorden op ons to-dolijstje, maar het mag gerust wat ruiger zijn dan het bekende Koningspad. Daardoor valt onze keuze op de nationale parken Sarek en Stora Sjöfallet, vaak ‘de laatste wildernissen van Europa’ genoemd. Er lopen wel paden maar die zijn nooit bewegwijzerd. De prachtige vallei Rapadalen trekt tijdens de voorbereiding onze aandacht en willen we zeker doorkruisen. Boven op drie bergtoppen krijgen we telkens een uniek uitzicht op de vallei en haar levensader, de meanderende rivier Ráphaädno. Als afsluiter van de reis worden we ook nog eens beloond met het onevenaarbare schouwspel dat het noorderlicht is.

Het toeristeneiland waar je meer Duits dan Spaans hoort praten, tot zover de reputatie die Mallorca vandaag ‘geniet’. Maar op de wandelpaden van de Serra de Tramuntana, een langgerekte bergketen langs de noordwestkust, kom je die zonnekloppers niet tegen.

Een autobiografische roman met een verfrissende oprechtheid, zo staat er op de achterflap van "Ik heb een weg nodig". Terecht, want het eerste boek van de jonge auteur Kim Verheyden is meer dan het relaas van een tocht naar Compostela. Dat bewijst de inleiding die wij hier mogen afdrukken.

Auteur en bergfanaat Ton Joosten woont intussen vijf jaar in een klein dorp in de Pyreneeën, daarom polsten we hem naar een tochtvoorstel. Onze verwachtingen waren niet min: hoog in de bergen, uitdagend, basic en toch haalbaar. Het werd de Pass’aran. Een voltreffer!

Pelgrimsroutes in Scandinavië winnen langzaam maar zeker aan populariteit. De St. Olavsleden loopt van de Zweedse oostkust naar Trondheim in Noorwegen. Een 580 km lange tocht over het idyllische Zweedse platteland naar het Scandinavische hoogland en via de Noorse bergen naar de Atlantische Oceaan.

In reisgidsen wordt Arran steevast omschreven als ‘Schotland in miniatuur’. Het eiland wordt doorsneden door de Highland Boundary Fault, wat ruig gebergte oplevert in het noorden en glooiende graslanden in het zuiden. In september, terwijl heel Europa kreunt onder een hittegolf, volg ik het panoramische kustpad dat het eiland omgeeft.

Op zoek naar een warme wandelbestemming kwam ik uit bij de Canarische eilanden. La Palma, La Gomera en Tenerife stonden alle drie op de shortlist, maar uiteindelijk vielen vier dagen GR 131 op Tenerife als winnaar uit de spreekwoordelijke bus.

“Het mooie aan Schotland is dat je kan gaan en staan waar je wil. Meng dat met de grilligheid van het landschap en je hebt een paradijs voor avontuurlijke trekkers.” Ook al skypend voel je meteen de passie waarmee de jonge Nederlander Sjoerd Tel over zijn tweede thuisland spreekt.