Artikeldatabank

Verwonderd over de tegenstrijdige tweetaligheid rond onze taalgrens verkende redacteur Ward Van Loock in de zomer van 2019 de grillige scheidingslijn tussen Vlaanderen en Wallonië, van Komen tot Voeren. In acht afleveringen kan je zijn fietservaringen meevolgen. Aflevering 1 brengt ons naar een verdwaalde Henegouwse grensgemeente.

ZONDAG 15 SEPTEMBER 1974. Gerommel aan onze fietsen heeft ons gewekt. Maar nog voor we ons uit onze slaapzakken kunnen wurmen, priemt de krachtige lichtstraal van een zaklamp schaamteloos de tent in. Een autoritaire stem wil weten wie we zijn, waar we vandaan komen en wat onze plannen zijn. Deemoedig leggen we aan de politieman uit dat we van België zijn, Schotland doorkruist hebben en nu op weg naar huis zijn.

Een jaar geleden gaf mijn schoonvader te kennen dat hij heel graag de Vennbahn wilde fietsen. Als kranige tachtiger is hij het toonbeeld van een sterke man met twee uitstekende fietsbenen. Een jaar later is zijn fietsdroom uitgekomen.

Twee jaar geleden vroeg mijn opa om met mij een stukje van de Vlaanderen Fietsroute te fietsen. Hij wou eens op avontuur gaan met zijn oudste kleinkind. Ik vond het wel een beetje spannend. Ik wist niet waar we gingen slapen of hoeveel kilometer we moesten rijden. Maar dan was de dag aangebroken.

Deze fietstocht brengt je door de mysterieuze Jekervallei en langs de Maas tussen Maastricht en Luik, met als toetje het akkerlandschap van het Haspengouws plateau.

Na de Goudzoekersroute rondom Mol die we vorig jaar voorstelden, zijn er nog drie culinaire fietsroutes bijgekomen in de Antwerpse Kempen. Op het menu: een ontbijt en een routebeschrijving bij het vertrekpunt; tussen-, hoofd- en nagerecht in twee of drie andere horecazaken langs de route.

In de Bordeaux zijn de wijngaarden groot en oud en noemt men ieder wijnhuis een ‘Château’. In Haspengouw zijn de wijngaarden klein en jong en is er slechts één Château. Maar er zijn wel veel ‘gewone’ kastelen. Met deze fietslus passeren we er maar liefst twaalf, waaronder het enige echte wijnkasteel van België.

Dat LF 30 (Scheldedeltaroute), GR 128 (Vlaanderenroute Oost) en GR 122 (Brakel-Hulst) elkaar ontmoeten ter hoogte van Laarne is geen toeval. Een decor van jonkvrouwen en ridders, heren en heerlijkheden, een waterburcht en heksen op de brandstapel maken het plaat(s)je compleet.

Twee weken lang ontsnapte onze reporter aan de drukte en de lelijkheid van het hopeloos verkavelde Vlaanderen. Hoe? Door op zijn fiets te springen en 900 km lang de bordjes ‘Vlaanderen Fietsroute’ te volgen. Vandaag deel 1: van Gent naar Tongeren.

De Ourthe en de Vesder zijn twee schilderachtige rivieren die kronkelend hun weg zoeken door de heuvels van de Ardennen. Ten zuiden van Luik mondt de Vesder in de Ourthe uit, die op zijn beurt enkele kilometers verder de Maas instroomt. Het tweestromenland tussen Ourthe en Vesder is het onderwerp van deze fietstip.

Schier ligt op zo’n 300 m hoogte en kijkt neer op de lager gelegen Famenne; Eigenlijk is dit ‘plus beau village de Wallonie’ niet veel meer dan een lange straat met een kleine lus naar de kerk. Het telt amper 150 zielen maar is in de lente en zomer één grote bloemenweelde.

Boeken en fietsen, het is een combinatie die ik koester. Zoals drie literaire grootheden geboren in de Zuid-Westvlaamse klei herontdekken. De lus van 43 km verbindt het Lijsternest van Stijn Streuvels, het André Demedtshuis en het René De Clercqmuseum. Op en neer langs het literaire erfgoed, voorbij naam en faam uit de kunst(schilders)wereld en genietend van de mooie landschappen. Mijn rijwiel van Stijn Streuvels is wel het enige ‘fietsboek’ in mijn fietstas. Een minpuntje…

De vraag naar een lezing over langeafstandsfietsen in Wallonië bracht mij op een spoor. Nadat ik de Vennbahn en alle RandoVélo’s en RAVeL’s op een kaart had samengebracht, zag ik plots de mogelijkheid voor een grote lus. Mijn ‘Rondje Ardennen’ was geboren.

Met zijn verkeersvrij parcours en zijn bijna volledig vlak reliëf is deze tocht een echte plezierrit door ‘het land van de boomgaarden’.