Artikeldatabank

Op onze kleinste versnelling gaat het 15% omhoog, naar het oude vestingstadje Limbourg. Volgens onze gids is dit de steilste klim van de historische pelgrimsroute die ons naar de voet van de Pyreneeen moet brengen. Dankzij enkele extra vakantiedagen breien we er nog een stuk Katharenroute aan, met Carcassonne als gedroomde eindhalte voor een ontdekkingstocht door het boeiende en rijke Europese verleden.

Dat Marc Denauw en Marie-Josée Verhoeven gebeten zijn door het fietsvirus, kon je al eerder lezen in dit blad. Eén van de tochten bovenaan hun verlanglijstje was de Zuid-Franse Katharen-Baskenroute. Maar waarom niet tot daar fietsen en er een volledige lus van maken? Resultaat: een heuse Tour de France, ruim 100 km langer dan die van Contador & Co.

Hou je van klimmen? Dan is Corsica ideaal om de nodige cols aan je palmares toe te voegen. We doorkruisten het eiland in juni 2012 van noord naar zuid. Een fietsreis boordevol hoogtepunten, letterlijk én figuurlijk.

Loopgraven en mijnkraters, militaire begraafplaatsen en oorlogsmonumenten. Net als onze Westhoek draagt de streek van de Argonne vandaag nog de littekens van de Grote Oorlog. We fietsten mooie trajecten, maar stonden ook vaak stil bij het verleden.

Het weinig bekende departement Mayenne lijkt wat weggestoken tussen Bretagne en Normandië, maar het is er heerlijk fietsen. Op jaagpaden langs de gelijknamige rivier. Of op enkele prachtexemplaren van ‘Voies Vertes’, de groene fietswegen die Frankrijk steeds aangenamer maken.

Ruige kusten, wind en zee, bossen en legenden, dolmens en menhirs: Bretagne is mysterieus en aantrekkelijk tegelijk. De regio doet bovendien veel inspanningen om het voor fietsers nog aantrekkelijker te maken: van de 2000 kilometer geplande ‘voies vertes’ is vandaag ongeveer de helft gerealiseerd.

Om onderweg vogels, vissen of zeehondjes te zien moet je soms wat geluk hebben. Maar wie weet, als je wél eens geluk bij een ongeluk hebt, kan je er van een welbepaalde ‘storing’ genezen. Als de poort van de kapel open is tenminste.

Rails en dwarsliggers, van de koolmijnen rond Aken naar de Luxemburgse staalbedrijven. Een leeggebloede slagader, dwars door onze Oostkantons. Na een eeuw lang hard labeur restte alleen nog het roemloze verval. Daaraan komt nu een einde. Of liever: een nieuw begin. Met dank aan – je raadt het al – een fietspad. De reportage in Op Weg was onderdeel van een vijfdaagse tocht van Tongeren naar Troisvierges en terug.

Op de fietskaart van het Groothertogdom is het netwerk van nationale en regionale Pistes Cyclables netjes ingekleurd, soms met volle lijnen, soms met stippellijnen. Die laatste zullen wel onverhard zijn, denk ik meteen. Verkeerd gedacht: een stippellijn is een traject op de openbare weg, een volle lijn is autovrij. En er staan flink wat volle lijnen op de kaart!

In Lens, een stad boordevol industriële littekens, werd in 2012 een tweede Louvre geopend. Het museum is nauwelijks een marathon fietsen van Rijsel, voorbij alles wat mooi en lelijk schoon is. Van de citadel naar de mijnen en terug.

De Luberon is een langgerekte bergrug in het hart van de Provence. Het gebied is uitzonderlijk rijk aan mooie natuursites en waardevol cultuurhistorisch erfgoed en is beschermd als Regionaal Natuurpark. Met de fietsroute ‘Autour du Luberon à vélo’ passeer je de mooiste plekjes en ervaar je de typische ‘savoir-vivre’ van de Provence.

Maak je graag een lange fietsreis over rustige paden door het groen? In het buitenland, maar toch ook niet te ver weg, zodat je geen ingewikkelde constructies nodig hebt om je fiets aan de start te krijgen? Eén oplossing: de Groene Valleienroute. Een ‘klassieker’ die zijn waarde al vele malen bewezen heeft.

Exact 100 jaar na het begin van de Groote Oorlog ondernamen ook wij een grote tocht langs het westelijke front. Dankzij voldoende vakantiedagen werd het zelfs een rondje Zoersel-Nieuwpoort-Bazel-Zoersel. Omdat de Westhoek, de Somme en de Marne in dit blad al herhaaldelijk aan bod kwamen, zoomen wij in op het minder bekende frontgedeelte dwars door de Vogezen en de Elzas.

Het valt me altijd weer op hoeveel Dries zich nog herinnert van de reizen die hij als kind maakte. Veel meer dan ik. De reden? Zijn ouders kozen er voor om zonder auto door het leven te gaan en er jaarlijks met drie kinderen met de fiets op uit te trekken. Fietsen en kamperen maakt een reis veel intenser, daar ben ik intussen ook van overtuigd. En als het dertig jaar geleden zonder fietskar kon, dan moet het nu ook lukken. Daarom zetten we die traditie verder, ook nu onze dochter Limme er bij gekomen is.

Ze straalt een zeldzame natuurlijke schoonheid uit. Ze gedraagt zich meestal volgzaam, maar ze kan ook brutaal uit de hoek komen. Ze is populair, al eeuwen lang. Omwille van de dames en heren van stand die haar al die tijd hebben opgezocht en hun schatten bij haar hebben achtergelaten? Of wegens haar onschuldige wispelturigheid? Twee weken lang kruip ik in de huid van haar minnaar.